display result search
- 392
- 1000
- 1000
- 1000
شرح دعای عرفه، جلسه چهاردهم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی با موضوع «شرح دعای عرفه»، جلسه چهاردهم، سال 1392
“أَنْتَ الَّذِی أَعْطَیْتَ أَنْتَ الَّذِی أَغْنَیْتَ أَنْتَ الَّذِی أَقْنَیْتَ أَنْتَ الَّذِی آوَیْتَ أَنْتَ الَّذِی کَفَیْتَ أَنْتَ الَّذِی هَدَیْتَ أَنْتَ الَّذِی عَصَمْتَ.“
امام حسین علیه السلام با معبود خودش اینگونه سخن می گوید: “خدایا تو مرا بی نیاز کردی و به من سرمایه دادی. خدایا تو به من پناه دادی. “إِذْ أَوَى الْفِتْیَهُ إِلَى الْکَهْف” وقتی آن جوانان به غار رفتند.اصحاب کهف جوان هایی بودند که زیر بار شرک نرفتند و چون عرصه برای آنها تنگ شد از شهر کناره گرفتند؛ “ أَوَى الْفِتْیَهُ إِلَى الْکَهْف”. این جوان مردان به غاری در کوه پناه بردند و گفتند: “خدایا تو هستی که پناه دادی “أَنْتَ الَّذِی کَفَیْتَ“؛ و تو همان کسی هستی که کفایت کردی.
مسئله کفایت در قرآن کریم جایگاه خاصی دارد و دارای نوازش و ارتباط ویژه ای است که خدای متعال با بنده ی ضعیفش برقرار می کند. در آیه ای خدا می فرماید: “ أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ “ آیا خدا برای بنده اش کافی نیست. خداوند این سؤال را از ما می پرسد و می گوید: “آیا الله عبد خودش را کافی نیست؟“ جواب خیلی روشن است. اگر انسان عبد است و اگر او الله است، ما نگران چه چیزی هستیم؟! کفایت یعنی اینکه خدا نهایت تثبیت اسباب را در مورد کسی اعمال کند. به عنوان مثال وقتی می گویند اینکه من فلانی را دارم برایم کافی است، به این معنی است که هرچه من می خواهم او دارد و من به کس دیگری احتیاج ندارم.
خداوند متعال در جنگ احزاب می فرماید ” إِنَّا کَفَیْناک“ ما تورا کفایت کردیم . حال منظور آیه چیست که می گوید تورا کفایت کردیم؟ خدا از یک طرف طوفان به پا کرد و باد شدیدی وزید و خداوند متعال عمرو ابن عبدود را به درک فرستاد. از طرف دیگر زمینه ای پیش آمد که آنها ترسیدند؛ به این صورت که خداوند هر آنچه را که برای پیروزی آنها وشکست دشمن لازم بود، از جمله طوفان، رعب و ضرب شصت امیرالمؤمنین علیه السلام، همه را فراهم کرد. مجموع اینها باعث شد که دشمن شکست بخورد و به قول معروف گور خودشان را گم کند و برای همیشه برود! اگر انسان با خدا باشد و در مسیر اجرای دستورات خداوند باشد، خدا به او قول داده است و نقض عهد نمی کند. [فرموده است که: “ألیس الله بکافٍّ عبده“ “ انّا کفیناک مستهزئین”. آیه ی شریفه ی دیگری که هم در روایات ما آمده و هم توصیه آقای کشمیری اعلی‌الله‌مقامه‌شریف این بود که صبح ها آن را هفت مرتبه بخوانیم، این آیه ی سوره یس است که می فرماید: ” یا وَیْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا “ واویلا چه کسی ما را از این خوابگاه برانگیخت.
“أَنْتَ الَّذِی أَعْطَیْتَ أَنْتَ الَّذِی أَغْنَیْتَ أَنْتَ الَّذِی أَقْنَیْتَ أَنْتَ الَّذِی آوَیْتَ أَنْتَ الَّذِی کَفَیْتَ أَنْتَ الَّذِی هَدَیْتَ أَنْتَ الَّذِی عَصَمْتَ.“
امام حسین علیه السلام با معبود خودش اینگونه سخن می گوید: “خدایا تو مرا بی نیاز کردی و به من سرمایه دادی. خدایا تو به من پناه دادی. “إِذْ أَوَى الْفِتْیَهُ إِلَى الْکَهْف” وقتی آن جوانان به غار رفتند.اصحاب کهف جوان هایی بودند که زیر بار شرک نرفتند و چون عرصه برای آنها تنگ شد از شهر کناره گرفتند؛ “ أَوَى الْفِتْیَهُ إِلَى الْکَهْف”. این جوان مردان به غاری در کوه پناه بردند و گفتند: “خدایا تو هستی که پناه دادی “أَنْتَ الَّذِی کَفَیْتَ“؛ و تو همان کسی هستی که کفایت کردی.
مسئله کفایت در قرآن کریم جایگاه خاصی دارد و دارای نوازش و ارتباط ویژه ای است که خدای متعال با بنده ی ضعیفش برقرار می کند. در آیه ای خدا می فرماید: “ أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ “ آیا خدا برای بنده اش کافی نیست. خداوند این سؤال را از ما می پرسد و می گوید: “آیا الله عبد خودش را کافی نیست؟“ جواب خیلی روشن است. اگر انسان عبد است و اگر او الله است، ما نگران چه چیزی هستیم؟! کفایت یعنی اینکه خدا نهایت تثبیت اسباب را در مورد کسی اعمال کند. به عنوان مثال وقتی می گویند اینکه من فلانی را دارم برایم کافی است، به این معنی است که هرچه من می خواهم او دارد و من به کس دیگری احتیاج ندارم.
خداوند متعال در جنگ احزاب می فرماید ” إِنَّا کَفَیْناک“ ما تورا کفایت کردیم . حال منظور آیه چیست که می گوید تورا کفایت کردیم؟ خدا از یک طرف طوفان به پا کرد و باد شدیدی وزید و خداوند متعال عمرو ابن عبدود را به درک فرستاد. از طرف دیگر زمینه ای پیش آمد که آنها ترسیدند؛ به این صورت که خداوند هر آنچه را که برای پیروزی آنها وشکست دشمن لازم بود، از جمله طوفان، رعب و ضرب شصت امیرالمؤمنین علیه السلام، همه را فراهم کرد. مجموع اینها باعث شد که دشمن شکست بخورد و به قول معروف گور خودشان را گم کند و برای همیشه برود! اگر انسان با خدا باشد و در مسیر اجرای دستورات خداوند باشد، خدا به او قول داده است و نقض عهد نمی کند. [فرموده است که: “ألیس الله بکافٍّ عبده“ “ انّا کفیناک مستهزئین”. آیه ی شریفه ی دیگری که هم در روایات ما آمده و هم توصیه آقای کشمیری اعلی‌الله‌مقامه‌شریف این بود که صبح ها آن را هفت مرتبه بخوانیم، این آیه ی سوره یس است که می فرماید: ” یا وَیْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا “ واویلا چه کسی ما را از این خوابگاه برانگیخت.
تاکنون نظری ثبت نشده است