display result search
- 243
- 1000
- 1000
- 1000
شرح دعای عرفه، جلسه هشتم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی با موضوع «شرح دعای عرفه»، جلسه هشتم، سال 1392
“یَا مَنْ دَعَوْتُهُ مَرِیضاً فَشَفَانِی وَ عُرْیَاناً فَکَسَانِی وَ جَائِعاً فَأَشبعَِنی وَ عَطْشَاناً فَأَرْوَانِی وَ ذَلِیلًا فَأَعَزَّنِی وَ جَاهِلًا فَعَرَّفَنِی وَ وَحِیداً فَکَثَّرَنِی وَ غَائِباً فَرَدَّنِی وَ مُقِلًّا فَأَغْنَانِی وَ مُنْتَصِراً فَنَصَرَنِی وَ غَنِیّاً فَلَمْ یَسْلُبْنِی وَ أَمْسَکْتُ عَنْ جَمِیعِ ذَلِکَ فَابْتَدَأْتَنِی فَلَکَ الْحَمْد”
در این عبارات، امام حسین علیه السلام جلوه های توحید عملی را با خداوند مطرح می کنند. ما معمولا بر اساس عاداتی که داریم، می گوییم: “چشم من دید، زبان من گفت، ذائقه ی من چشید، شامه ی من استشمام کرد“؛ اما اگر کمی دقت کنیم، به این نتیجه می رسیم که اگر چشم من می دید، پس چرا وقتی انسان از دنیا می رود، با اینکه چشمش باز است، دیگر نمی بیند؟! بنابراین آیا شامه و حس بویایی ما استشمام می کند؟ یا چیزی ما فوق این ها وجود دارد؟ وقتی می گوییم دست من، زبان من، چشم من، به راستی این من کیست؟ اگر شما این من را از خودتان بگیرید، تمام این حواس از بین می روند. پس آن امر ماورائی که در داخل اعضا و جوارح ما است، تمام کارها را انجام می دهد. درک همه ی حواس پنجگانه یک بطون نامریی دارد، که کارها را انجام می دهد؛ ولی ما فکر می کنیم که این چشم است که می بیند. خیر. این درست نیست. چشم و گوش مانند تلویزیون و گوشی تلفن عمل میکنند؛ به این معنی که ابزار هستند. حقیقت، چیزی است که در درون من جای دارد و من آن را نمی بینم. او تمام حواس را درک می کند؛ ولی ما به غلط این ها را به ابزار نسبت می دهیم.
در این عبارات امام حسین علیه السلام می گویند که شما افعال را به اعضاء نسبت می دهید؛ در حالی که خودتان فاعل هستید. به عنوان مثال وقتی چشم یا دستی خطا کرد، آن چشم و دست را عذاب نمی کنند؛ بلکه فاعل آن کار را عذاب می کنند؛ زیرا اراده برای آن شخص بوده است. حواس پنجگانه به منزله ی ماشین، گوشی و دوربین هستند؛ به این معنی که نقش ابزاری دارند. ولی مافوق این ها حقیقت دیگری است. همانگونه که اعضا و جوارح ابزار هستند و شما دارای حقیقت دیگری هستید که تمام کارها را انجام می دهد و از آن به “من“ یاد می کنید، روح انسان نیز جانی دیگر دارد که به اصطلاح “جان جانان“ است و انسان همه ی کارها را به وسیله ی آن انجام می دهد.
“یَا مَنْ دَعَوْتُهُ مَرِیضاً فَشَفَانِی وَ عُرْیَاناً فَکَسَانِی وَ جَائِعاً فَأَشبعَِنی وَ عَطْشَاناً فَأَرْوَانِی وَ ذَلِیلًا فَأَعَزَّنِی وَ جَاهِلًا فَعَرَّفَنِی وَ وَحِیداً فَکَثَّرَنِی وَ غَائِباً فَرَدَّنِی وَ مُقِلًّا فَأَغْنَانِی وَ مُنْتَصِراً فَنَصَرَنِی وَ غَنِیّاً فَلَمْ یَسْلُبْنِی وَ أَمْسَکْتُ عَنْ جَمِیعِ ذَلِکَ فَابْتَدَأْتَنِی فَلَکَ الْحَمْد”
در این عبارات، امام حسین علیه السلام جلوه های توحید عملی را با خداوند مطرح می کنند. ما معمولا بر اساس عاداتی که داریم، می گوییم: “چشم من دید، زبان من گفت، ذائقه ی من چشید، شامه ی من استشمام کرد“؛ اما اگر کمی دقت کنیم، به این نتیجه می رسیم که اگر چشم من می دید، پس چرا وقتی انسان از دنیا می رود، با اینکه چشمش باز است، دیگر نمی بیند؟! بنابراین آیا شامه و حس بویایی ما استشمام می کند؟ یا چیزی ما فوق این ها وجود دارد؟ وقتی می گوییم دست من، زبان من، چشم من، به راستی این من کیست؟ اگر شما این من را از خودتان بگیرید، تمام این حواس از بین می روند. پس آن امر ماورائی که در داخل اعضا و جوارح ما است، تمام کارها را انجام می دهد. درک همه ی حواس پنجگانه یک بطون نامریی دارد، که کارها را انجام می دهد؛ ولی ما فکر می کنیم که این چشم است که می بیند. خیر. این درست نیست. چشم و گوش مانند تلویزیون و گوشی تلفن عمل میکنند؛ به این معنی که ابزار هستند. حقیقت، چیزی است که در درون من جای دارد و من آن را نمی بینم. او تمام حواس را درک می کند؛ ولی ما به غلط این ها را به ابزار نسبت می دهیم.
در این عبارات امام حسین علیه السلام می گویند که شما افعال را به اعضاء نسبت می دهید؛ در حالی که خودتان فاعل هستید. به عنوان مثال وقتی چشم یا دستی خطا کرد، آن چشم و دست را عذاب نمی کنند؛ بلکه فاعل آن کار را عذاب می کنند؛ زیرا اراده برای آن شخص بوده است. حواس پنجگانه به منزله ی ماشین، گوشی و دوربین هستند؛ به این معنی که نقش ابزاری دارند. ولی مافوق این ها حقیقت دیگری است. همانگونه که اعضا و جوارح ابزار هستند و شما دارای حقیقت دیگری هستید که تمام کارها را انجام می دهد و از آن به “من“ یاد می کنید، روح انسان نیز جانی دیگر دارد که به اصطلاح “جان جانان“ است و انسان همه ی کارها را به وسیله ی آن انجام می دهد.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
تاکنون نظری ثبت نشده است