display result search
- 233
- 1000
- 1000
- 1000
شرح دعای عرفه، جلسه چهارم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی با موضوع «شرح دعای عرفه»، جلسه چهارم، سال 1391
«َا مَنْ أَیَادِیهِ عِنْدِی لَا تُحْصَى یَا مَنْ نِعَمُهُ عِنْدِی لَا تُجَازَى یَا مَنْ عَارَضَنِی بِالْخَیْرِ وَ الْإِحْسَانِ وَ عَارَضْتُهُ بِالْإِسَاءَهِ وَ الْعِصْیَانِ یَا مَنْ هَدَانِی بِالْإِیمَانِ قَبْلَ أَنْ أَعْرِفَ شُکْرَ الِامْتِنَان»
باز لحن نویی است که حسین علیه السلام به عنوان عاشق، با خدای معشوق خودش مطرح می کند: «یَا مَنْ عَارَضَنِی بِالْخَیْرِ وَ الْإِحْسَانِ» ای معبودی که با من، با خیر و احسان برخورد می کنی و هر وقت ارتباط تو را با خود ارزیابی می کنم، می بینم که برخورد تو با من، همیشه برخورد خیر رسانی و احسان است. لحظه ای نیست که من از تو خیر و محبتی دریافت نکنم.
خدای متعال وجود خیر و نبود شر است و دائماً به ما وجود می دهد. وجود ما وجود پایدار نیست. تجلی خدا تکرار ندارد و این گونه نیست که ما از مادر که متولد شدیم، هستیم تا مرگمان برسد؛ نه، هستی ما دم به دم از جانب خدا به ما می رسد و هر لحظه خدا وجود نو به ما می دهد و ما جلوه ی جدید خدا هستیم. اگر لحظه ای خدا عنایتش را بردارد و به ما وجود ندهد، ما نیستیم. خداوند متعال به ما خیر می دهد. وجود، خیر است و عدم، شر. دائماً خدا به ما وجود می دهد. هستی ما لحظه به لحظه است و خدا این عنایت را برای ما قطع نمی کند و همچنان این عنایتش در وجود ما متجلی است.
از طرف دیگر برخورد الهی، برخوردی از روی عقل نیست؛ بلکه احسان است؛ «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسان»؛ خدا به عدالت و نیکى کردن و بخشش به خویشان فرمان مىدهد.
خدای متعال برای اینکه زندگی بشر باطراوت و بالنده باشد و جوشش داشته باشد، دو چیز را مورد فرمان قرار داده است؛ یکی عدل است که بدون آن، زندگی دچار هرج و مرج است. زندگی بدون عدل، زندگی زشت و قبیحی است. هنر و زیبایی این است که هرچیزی را در جای مناسب خودش قرار دهیم. هنرمندی که نقاشی می کشد، خطاطی می کند، شعری می گوید و یا سخنوری که هنر سخن گفتن دارد، وقتی هنرمند واقعی است که هرچیزی را در جای خودش قرار دهد. سخنران هر سخنی را در جای خود بگوید و نقاش هر خطی را در جای خودش ترسیم کند. اگر خطوط را جابه جا بکشد نقاشی خراب می شود. خطاطی، خوانندگی و سایر هنر ها نیز همینطور است. آهنگ اگر به جا مصرف نشود، صدای زیبایی نخواهد بود. در تمام این هنر ها چون هرچیزی در جای خودش قرار می گیرد، زیبا است.
«َا مَنْ أَیَادِیهِ عِنْدِی لَا تُحْصَى یَا مَنْ نِعَمُهُ عِنْدِی لَا تُجَازَى یَا مَنْ عَارَضَنِی بِالْخَیْرِ وَ الْإِحْسَانِ وَ عَارَضْتُهُ بِالْإِسَاءَهِ وَ الْعِصْیَانِ یَا مَنْ هَدَانِی بِالْإِیمَانِ قَبْلَ أَنْ أَعْرِفَ شُکْرَ الِامْتِنَان»
باز لحن نویی است که حسین علیه السلام به عنوان عاشق، با خدای معشوق خودش مطرح می کند: «یَا مَنْ عَارَضَنِی بِالْخَیْرِ وَ الْإِحْسَانِ» ای معبودی که با من، با خیر و احسان برخورد می کنی و هر وقت ارتباط تو را با خود ارزیابی می کنم، می بینم که برخورد تو با من، همیشه برخورد خیر رسانی و احسان است. لحظه ای نیست که من از تو خیر و محبتی دریافت نکنم.
خدای متعال وجود خیر و نبود شر است و دائماً به ما وجود می دهد. وجود ما وجود پایدار نیست. تجلی خدا تکرار ندارد و این گونه نیست که ما از مادر که متولد شدیم، هستیم تا مرگمان برسد؛ نه، هستی ما دم به دم از جانب خدا به ما می رسد و هر لحظه خدا وجود نو به ما می دهد و ما جلوه ی جدید خدا هستیم. اگر لحظه ای خدا عنایتش را بردارد و به ما وجود ندهد، ما نیستیم. خداوند متعال به ما خیر می دهد. وجود، خیر است و عدم، شر. دائماً خدا به ما وجود می دهد. هستی ما لحظه به لحظه است و خدا این عنایت را برای ما قطع نمی کند و همچنان این عنایتش در وجود ما متجلی است.
از طرف دیگر برخورد الهی، برخوردی از روی عقل نیست؛ بلکه احسان است؛ «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسان»؛ خدا به عدالت و نیکى کردن و بخشش به خویشان فرمان مىدهد.
خدای متعال برای اینکه زندگی بشر باطراوت و بالنده باشد و جوشش داشته باشد، دو چیز را مورد فرمان قرار داده است؛ یکی عدل است که بدون آن، زندگی دچار هرج و مرج است. زندگی بدون عدل، زندگی زشت و قبیحی است. هنر و زیبایی این است که هرچیزی را در جای مناسب خودش قرار دهیم. هنرمندی که نقاشی می کشد، خطاطی می کند، شعری می گوید و یا سخنوری که هنر سخن گفتن دارد، وقتی هنرمند واقعی است که هرچیزی را در جای خودش قرار دهد. سخنران هر سخنی را در جای خود بگوید و نقاش هر خطی را در جای خودش ترسیم کند. اگر خطوط را جابه جا بکشد نقاشی خراب می شود. خطاطی، خوانندگی و سایر هنر ها نیز همینطور است. آهنگ اگر به جا مصرف نشود، صدای زیبایی نخواهد بود. در تمام این هنر ها چون هرچیزی در جای خودش قرار می گیرد، زیبا است.
تاکنون نظری ثبت نشده است