display result search
- 788
- 1000
- 1000
- 1000
هنر خوب زیستن، جلسه پنجم
سخنرانی حجت الاسلام احمد لقمانی با موضوع «هنر خوب زیستن»، جلسه پنجم، سال 1396
یکی از ویژگی‌های والایی که شیعیان دارند ماه محرم و عاشورا است. آغاز سخن صحبتم را با یک داستانی از حضرت امام و شهید بابایی شروع کنم. فردا شب، شب اول ماه محرم است، انشاءالله مفید خواهد بود. یک روز سرلشگر شهید آقای بابایی خدمت حضرت امام رفتند. یکی دو روز مانده به محرم بود. گفتند: شما فرمانده کل قوا هستید، به من مرخصی بدهید. امام با آن زیرکی خاصی که داشتند حساس شدند. چند روز؟ گفتند: ده روز! امام فرمود: با این وضعیت جنگ نمی‌شود. شما فرمانده جنگ هستید. امام گفت: اگر اجازه بدهید من نگویم! خدا این شهید عزیز را رحمت کند. در اخلاص و پنهان کردن اعمال عبادی استاد بودند. ایشان چون نایب امام زمان و ولی فقیه گفتند: باید بروید، گفتند: چشم! من از دوره نوجوانی نذر کردم دهه اول محرم به صورت ناشناس در مجالس روضه امام حسین استکان و نلبکی عزاداران امام حسین را بشویم! امام تا این جمله را از این شهید عزیز شنیدند، سرشان را پایین انداختند و گفتند: به یک شرط موافقت می‌کنم. روزی یک استکان و نلبکی هم به نیت روح الله بشویی!
طرف سرمایه دار خاصی است ولی یک حبه قند امام حسین، یک لقمه غذا... این همه بزرگان ما در پرداختن و رسیدن و حضور در مجالس امام حسین برای چیست؟ برای اینکه مجالس امام حسین یک آموزشگاه سیار است. افراد بدون ثبت نام، بدون شهریه با میل شرکت می‌کنند. دانش آموزی که ده دقیقه طاقت نشستن روی نیمکت را نداشت الآن آمده سه ساعت روی پا می‌نشیند. سینه می‌زند و عزاداری می‌کند. تأثیر می‌گیرد، خارج می‌شود و در شهر پخش می‌شود.
جلسات امام حسین وقتی بیست خواهد بود که چند رکن داشته باشد. مخاطب سخن من عزیزانی هستند که بانی هستند. احکام گفته شود. باید و نبایدهای فقهی که همیشه گفتیم به آن نیاز داریم. من جایی بحث ربای معاملی را گفتم. آقایی حدود هفتاد ساله بعد از صحبت من گفت: حاج آقا من این مسأله را نمی‌دانستم و55 سال است ربا می‌خوردم. چند ثانیه زمان می‌برد؟ دانشگاه فنی مهندسی، پزشکی، در ظهرهای ماه مبارک رمضان پنج دقیقه از صحبتم را مسأله می‌گویم. دانشجویی کلاسش ساعت یک و نیم شروع می‌شد، دنبال این بود که مطلب تمام شود. اینقدر شیفته بود.
اخلاق، موعظه، خدا نکند جلسه‌ای بدون موعظه باشد. همه ما نیاز به موعظه داریم. اما از اینها کاری نمی‌آید. از دکتر و مهندس کاری برنمی‌آید. انسان باید مراقب خودش باشد. صد سال برای خوشنامی کافی است ولی یک لحظه برای بدنامی کافی است.
اعتقادات و باورها، اول درون سینه و بعد بیرون سینه، اول درون سر و بعد بیرون سر، اگر جلسه‌ای می‌تواند نماز جماعت برگزار کند اما نمی‌کند مردود است. اگر جلسه‌ای می‌تواند با اعتقادات و موعظه سه ساعت فقط سینه بزنیم، سینه زدن سهم خاص خودش را دارد. احساسات و قلب است اما مغز، ارکان، این مجلس به آسمان می‌رود.
در ایام روضه‌ای که مقام معظم رهبری برپا می‌کنند، نماز جماعت خوانده می‌شود، حاج آقای فلاح زاده بیست دقیقه مسأله می‌گویند. احکام، سخنرانی، موعظه، حکمت، حکایت، بحث و اعتقادات و نیم ساعت سینه زنی است. اینها با هم و در کنار هم است. ضلع‌های مثلث یا مربع است. اگر دو تا نبود ناقص است. فقط سینه بزنیم و بعد هم با همان سرعت احساسات می‌پرد. اول درون سینه است. این مجلسی است که فرشتگان به آسمان می‌برند.
از پدران و مادران درخواست می‌کنم امروز لباس مشکی‌های بچه‌هایشان را دربیاورند و معطر و مرتب کنند. بچه‌ها را در این مجالس ببرند و انس پیدا کنند. حداکثری هم لازم نیست، گاهی ده دقیقه کافی است. یک دور بزند این بچه حوصله‌اش سر نرود. گاهی بچه در روضه خواب است. ذهن ناخودآگاه اثر خود را می‌گذارد. بعضی از عزیزان ما شیفته امام حسین هستند. با اینکه مدرک نداشته ولی درک داشته است. گفته: می‌خواهم با اشک بر سیدالشهداء شیر به فرزندم بدهم. باقیات الصالحات است.
پدران و مادران عزیز تقاضا می‌کنم به عنوان یک برادر کوچک این محرم ما متفاوت با محرم‌های دیگر باشد. دل بدهیم. بچه‌ها را ببریم آشنا کنیم انس پیدا کنند، اذیت هم نشوند. در حدی که توان دارند. می‌گوید: غذای امام حسین باعث شفاء است. یک لقمه، یک حبه قند، اینکه حضور پیدا کند، انس پیدا کند، اثرش در جوانی می‌گذارد. خدای ناکرده بچه‌های ما با مواد و منقل و مشروب و ماهواره، باقیات الصالحات برای ما نمی‌شوند.
دو نعمت است که کسی قدرش را نمی‌داند تا از دست بدهد. «الصّحّة و الامان» یکی صحت و سلامتی است و دیگری امنیت است. خدا نکند در جامعه‌ای نباشد. اگر خدای نکرده کسی به هر علتی، گاهی اجر و پاداش را خداوند می‌دهد چون خودش مقصر نبوده است. گاهی جوری می‌شود که اذیت می‌شود. صحت و سلامت مهم است. داستانی تعریف کنم که خیلی زیباست.
یکی از ویژگی‌های والایی که شیعیان دارند ماه محرم و عاشورا است. آغاز سخن صحبتم را با یک داستانی از حضرت امام و شهید بابایی شروع کنم. فردا شب، شب اول ماه محرم است، انشاءالله مفید خواهد بود. یک روز سرلشگر شهید آقای بابایی خدمت حضرت امام رفتند. یکی دو روز مانده به محرم بود. گفتند: شما فرمانده کل قوا هستید، به من مرخصی بدهید. امام با آن زیرکی خاصی که داشتند حساس شدند. چند روز؟ گفتند: ده روز! امام فرمود: با این وضعیت جنگ نمی‌شود. شما فرمانده جنگ هستید. امام گفت: اگر اجازه بدهید من نگویم! خدا این شهید عزیز را رحمت کند. در اخلاص و پنهان کردن اعمال عبادی استاد بودند. ایشان چون نایب امام زمان و ولی فقیه گفتند: باید بروید، گفتند: چشم! من از دوره نوجوانی نذر کردم دهه اول محرم به صورت ناشناس در مجالس روضه امام حسین استکان و نلبکی عزاداران امام حسین را بشویم! امام تا این جمله را از این شهید عزیز شنیدند، سرشان را پایین انداختند و گفتند: به یک شرط موافقت می‌کنم. روزی یک استکان و نلبکی هم به نیت روح الله بشویی!
طرف سرمایه دار خاصی است ولی یک حبه قند امام حسین، یک لقمه غذا... این همه بزرگان ما در پرداختن و رسیدن و حضور در مجالس امام حسین برای چیست؟ برای اینکه مجالس امام حسین یک آموزشگاه سیار است. افراد بدون ثبت نام، بدون شهریه با میل شرکت می‌کنند. دانش آموزی که ده دقیقه طاقت نشستن روی نیمکت را نداشت الآن آمده سه ساعت روی پا می‌نشیند. سینه می‌زند و عزاداری می‌کند. تأثیر می‌گیرد، خارج می‌شود و در شهر پخش می‌شود.
جلسات امام حسین وقتی بیست خواهد بود که چند رکن داشته باشد. مخاطب سخن من عزیزانی هستند که بانی هستند. احکام گفته شود. باید و نبایدهای فقهی که همیشه گفتیم به آن نیاز داریم. من جایی بحث ربای معاملی را گفتم. آقایی حدود هفتاد ساله بعد از صحبت من گفت: حاج آقا من این مسأله را نمی‌دانستم و55 سال است ربا می‌خوردم. چند ثانیه زمان می‌برد؟ دانشگاه فنی مهندسی، پزشکی، در ظهرهای ماه مبارک رمضان پنج دقیقه از صحبتم را مسأله می‌گویم. دانشجویی کلاسش ساعت یک و نیم شروع می‌شد، دنبال این بود که مطلب تمام شود. اینقدر شیفته بود.
اخلاق، موعظه، خدا نکند جلسه‌ای بدون موعظه باشد. همه ما نیاز به موعظه داریم. اما از اینها کاری نمی‌آید. از دکتر و مهندس کاری برنمی‌آید. انسان باید مراقب خودش باشد. صد سال برای خوشنامی کافی است ولی یک لحظه برای بدنامی کافی است.
اعتقادات و باورها، اول درون سینه و بعد بیرون سینه، اول درون سر و بعد بیرون سر، اگر جلسه‌ای می‌تواند نماز جماعت برگزار کند اما نمی‌کند مردود است. اگر جلسه‌ای می‌تواند با اعتقادات و موعظه سه ساعت فقط سینه بزنیم، سینه زدن سهم خاص خودش را دارد. احساسات و قلب است اما مغز، ارکان، این مجلس به آسمان می‌رود.
در ایام روضه‌ای که مقام معظم رهبری برپا می‌کنند، نماز جماعت خوانده می‌شود، حاج آقای فلاح زاده بیست دقیقه مسأله می‌گویند. احکام، سخنرانی، موعظه، حکمت، حکایت، بحث و اعتقادات و نیم ساعت سینه زنی است. اینها با هم و در کنار هم است. ضلع‌های مثلث یا مربع است. اگر دو تا نبود ناقص است. فقط سینه بزنیم و بعد هم با همان سرعت احساسات می‌پرد. اول درون سینه است. این مجلسی است که فرشتگان به آسمان می‌برند.
از پدران و مادران درخواست می‌کنم امروز لباس مشکی‌های بچه‌هایشان را دربیاورند و معطر و مرتب کنند. بچه‌ها را در این مجالس ببرند و انس پیدا کنند. حداکثری هم لازم نیست، گاهی ده دقیقه کافی است. یک دور بزند این بچه حوصله‌اش سر نرود. گاهی بچه در روضه خواب است. ذهن ناخودآگاه اثر خود را می‌گذارد. بعضی از عزیزان ما شیفته امام حسین هستند. با اینکه مدرک نداشته ولی درک داشته است. گفته: می‌خواهم با اشک بر سیدالشهداء شیر به فرزندم بدهم. باقیات الصالحات است.
پدران و مادران عزیز تقاضا می‌کنم به عنوان یک برادر کوچک این محرم ما متفاوت با محرم‌های دیگر باشد. دل بدهیم. بچه‌ها را ببریم آشنا کنیم انس پیدا کنند، اذیت هم نشوند. در حدی که توان دارند. می‌گوید: غذای امام حسین باعث شفاء است. یک لقمه، یک حبه قند، اینکه حضور پیدا کند، انس پیدا کند، اثرش در جوانی می‌گذارد. خدای ناکرده بچه‌های ما با مواد و منقل و مشروب و ماهواره، باقیات الصالحات برای ما نمی‌شوند.
دو نعمت است که کسی قدرش را نمی‌داند تا از دست بدهد. «الصّحّة و الامان» یکی صحت و سلامتی است و دیگری امنیت است. خدا نکند در جامعه‌ای نباشد. اگر خدای نکرده کسی به هر علتی، گاهی اجر و پاداش را خداوند می‌دهد چون خودش مقصر نبوده است. گاهی جوری می‌شود که اذیت می‌شود. صحت و سلامت مهم است. داستانی تعریف کنم که خیلی زیباست.
تاکنون نظری ثبت نشده است