- 1295
- 1000
- 1000
- 1000
طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، جلسه بیست و چهارم
سخنرانی استاد سید علی حسینی خامنهای با موضوع "طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن"، جلسه بیست و چهارم: پیوندهای امت اسلامی، سال 1353
آیه51 و 52 سوره مائده می فرماید:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِیَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ. ای اهل ایمان، یهود و نصاری را به دوستی مگیرید، آنان بعضی دوستدار بعضی دیگرند، و هر که از شما مؤمنان با آنها دوستی کند به حقیقت از آنها خواهد بود؛ همانا خدا ستمکاران را هدایت نخواهد نمود.
فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ. گروهی منافق را که دلهاشان ناپاک است خواهی دید که در (راه دوستی) ایشان میشتابند و میگویند: ما از آن میترسیم که (در گردش روزگار) مبادا آسیبی از آنها به ما رسد. باشد که خدا فتحی پیش آورد و یا امری دیگر از طرف خود، تا منافقان از آنچه (به نفاق) در دل نهان کردند سخت پشیمان شوند.»
اگر جامعه اسلامی بخواهد برسد به آن دوستی و ولایتی که در قرآن گفته شده، یعنی پیوند عمیق قلبی با همفکران خود، باید دو جهت را مراعات کند؛
جهت ارتباطات داخلی در داخل جامعه اسلامی. جهت ارتباطات خارجی، یعنی رابطه عالم اسلام و امت اسلامی و جامعه اسلامی با جوامع دیگر.
در زمینه روابط داخل جوامع اسلامی، اگر دو گروه مسلمانان با همدیگر درگیر شوند ابتدا باید سعی کرد آنها را آشتی داد ولی اگر یکی حاضر به آشتی نشد یا حرف ناحقی داشت، باید کل عالم اسلام علیه طغیانگر و زورگو بایستد و او را در جای خود بنشاند. در زمینه روابط خارجی هم عالم اسلامی باید به گونه ای تلاش کند تا یک ذره تحت تسلط و تاثیر فکری یا زورگویی دشمنان اسلام قرار نگیرد و سیاست مستقل داشته باشد، البته منظور انزوای سیاسی هم نیست، بلکه با استثمار و زورگویی مخالف هستیم.
اگر جامعه اسلامی بخواهد، به آن اهدافی که دارد برسد و در سیستم پیچیده جامعه داری، قوانین الهی را پیاده کند و نیروها در آن پراکنده نشود نیاز دارد به یک مرکز قدرتمند متصل به وحی یا مورد توصیه وحی و در زمان غیبت مورد توصیه احادیث و قرآن، تا این منبع حرف آخر را بزند، روابط را تنظیم کند و حدود الهی را اجرا کند و مخالفین اسلام را سر جایش بنشاند و از پراکندگی و اختلاف جلوگیری کند.
آیه51 و 52 سوره مائده می فرماید:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِیَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ. ای اهل ایمان، یهود و نصاری را به دوستی مگیرید، آنان بعضی دوستدار بعضی دیگرند، و هر که از شما مؤمنان با آنها دوستی کند به حقیقت از آنها خواهد بود؛ همانا خدا ستمکاران را هدایت نخواهد نمود.
فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ. گروهی منافق را که دلهاشان ناپاک است خواهی دید که در (راه دوستی) ایشان میشتابند و میگویند: ما از آن میترسیم که (در گردش روزگار) مبادا آسیبی از آنها به ما رسد. باشد که خدا فتحی پیش آورد و یا امری دیگر از طرف خود، تا منافقان از آنچه (به نفاق) در دل نهان کردند سخت پشیمان شوند.»
اگر جامعه اسلامی بخواهد برسد به آن دوستی و ولایتی که در قرآن گفته شده، یعنی پیوند عمیق قلبی با همفکران خود، باید دو جهت را مراعات کند؛
جهت ارتباطات داخلی در داخل جامعه اسلامی. جهت ارتباطات خارجی، یعنی رابطه عالم اسلام و امت اسلامی و جامعه اسلامی با جوامع دیگر.
در زمینه روابط داخل جوامع اسلامی، اگر دو گروه مسلمانان با همدیگر درگیر شوند ابتدا باید سعی کرد آنها را آشتی داد ولی اگر یکی حاضر به آشتی نشد یا حرف ناحقی داشت، باید کل عالم اسلام علیه طغیانگر و زورگو بایستد و او را در جای خود بنشاند. در زمینه روابط خارجی هم عالم اسلامی باید به گونه ای تلاش کند تا یک ذره تحت تسلط و تاثیر فکری یا زورگویی دشمنان اسلام قرار نگیرد و سیاست مستقل داشته باشد، البته منظور انزوای سیاسی هم نیست، بلکه با استثمار و زورگویی مخالف هستیم.
اگر جامعه اسلامی بخواهد، به آن اهدافی که دارد برسد و در سیستم پیچیده جامعه داری، قوانین الهی را پیاده کند و نیروها در آن پراکنده نشود نیاز دارد به یک مرکز قدرتمند متصل به وحی یا مورد توصیه وحی و در زمان غیبت مورد توصیه احادیث و قرآن، تا این منبع حرف آخر را بزند، روابط را تنظیم کند و حدود الهی را اجرا کند و مخالفین اسلام را سر جایش بنشاند و از پراکندگی و اختلاف جلوگیری کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است