display result search
- 715
- 1000
- 1000
- 1000
طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، جلسه پانزدهم
سخنرانی استاد سید علی حسینی خامنه‌ای با موضوع "طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن"، "بعثت در نبوت"، جلسه پانزدهم، سال 1353
بعثت به معنای برانگیختگی است. برانگیختگی یعنی تحرک، حرکت بعد از رخوت و سستی و رکود، از سستی و تنبلی و از خواب بیدار شدن یعنی بعثت. در پیامبر دو تحول و دگرگونی هست، تحول اول در وجود خود پیامبر و ذات خود پیامبر است، یعنی اول خود پیامبر و ذاتش عوض می شود و از رخوت و رکود خارج می شود، بعد از آنی که در روح و در باطن او قیامتی بپا شد بعد مانند سرچشمه ای هزاران جریان آب از او می جوشد و دیگران را سیراب می کند.
دو نکته در زندگی هر نبی وجود دارد؛ یکی اینکه نبی اگرچه مبعوث نشده اما از مایه های بسیار قوی و عمیق انسانی برخوردار است بیش از بقیه مردم، چون برای تحمل بار مسئولیت نبوت استخوان سنگین تر و درشت تر لازم است که جز پیامبر نمی توانست این کار را انجام دهد. نبی قبل از بعثت و قبل از پیامبری در جریان معمولی زندگی با مردم رفیق و شریک است. ممکن است پیامبر در قبل از پیامبری از وضع جامعه خود ناراضی باشد، اما این ناراحتی در حد یک نارضایتی است ولی وقتی وحی نازل می‌شود بر پیامبر، دیگر آن فرد قبل از انزال وحی نیست و به طور کلی فردی تغییر پذیر شده است و آماده تحول اجتماعی.
پیامبر اگر خودش عوض نمی شد، نمی توانست دنیا را عوض کند و این درسی برای پیروان پیامبر است تا بدانند که تا خودشان عوض نشوند، نمی توانند دنیا را عوض کنند.
اولین آیه نازل شده بر پیامبر، آیات سوره علق است. اولین چیزی که در یک انسان خداپرست موجب توجه او به خدا می شود و دل او را به خود جذب می کند، موضوع آفرینش است. بخوان به نام پروردگارت که آفرید. آفرینش برای اوست، تمام این مظاهر عظیم خلقت از آن اوست. وقتی این مطلب در ذهن جا بگیرد یک پله بالاتر می‌رود و یک چیزی بالاتر از آفرینش را ثابت می کند و به انسان می فهماند که انسان را آفرید آن هم از علقه آفرید. در ادامه سوره، تفاوت انسان با سایر موجودات یادآوری می شود و می گوید که انسان در خود دارای عقل و نیروی فهم و درک است.
انسان نسبت به موجودات دیگر دارای نیروی خرد، شناخت کلیات، نیروی اراده و تصمیم و اختیار است و آنچه بخواهد انجام می‌دهد، برخلاف سایر موجودات که مجبور به پیروی از غریزه خودشان هستند، انسان درست برضد غریزه خودش عمل می کند. در ادامه سوره علق مسئله آموزش را در انسان مطرح می‌کند و می‌فرماید این را شما می دانید که اگر قلم نبود باز بشر ترقی نمی کرد. انسان با همه این نعمات الهی و کرم الهی باز هم طغیان می‌کند و شکرگزار الهی نیست چون خودش را بی نیاز می بیند.
بعثت به معنای برانگیختگی است. برانگیختگی یعنی تحرک، حرکت بعد از رخوت و سستی و رکود، از سستی و تنبلی و از خواب بیدار شدن یعنی بعثت. در پیامبر دو تحول و دگرگونی هست، تحول اول در وجود خود پیامبر و ذات خود پیامبر است، یعنی اول خود پیامبر و ذاتش عوض می شود و از رخوت و رکود خارج می شود، بعد از آنی که در روح و در باطن او قیامتی بپا شد بعد مانند سرچشمه ای هزاران جریان آب از او می جوشد و دیگران را سیراب می کند.
دو نکته در زندگی هر نبی وجود دارد؛ یکی اینکه نبی اگرچه مبعوث نشده اما از مایه های بسیار قوی و عمیق انسانی برخوردار است بیش از بقیه مردم، چون برای تحمل بار مسئولیت نبوت استخوان سنگین تر و درشت تر لازم است که جز پیامبر نمی توانست این کار را انجام دهد. نبی قبل از بعثت و قبل از پیامبری در جریان معمولی زندگی با مردم رفیق و شریک است. ممکن است پیامبر در قبل از پیامبری از وضع جامعه خود ناراضی باشد، اما این ناراحتی در حد یک نارضایتی است ولی وقتی وحی نازل می‌شود بر پیامبر، دیگر آن فرد قبل از انزال وحی نیست و به طور کلی فردی تغییر پذیر شده است و آماده تحول اجتماعی.
پیامبر اگر خودش عوض نمی شد، نمی توانست دنیا را عوض کند و این درسی برای پیروان پیامبر است تا بدانند که تا خودشان عوض نشوند، نمی توانند دنیا را عوض کنند.
اولین آیه نازل شده بر پیامبر، آیات سوره علق است. اولین چیزی که در یک انسان خداپرست موجب توجه او به خدا می شود و دل او را به خود جذب می کند، موضوع آفرینش است. بخوان به نام پروردگارت که آفرید. آفرینش برای اوست، تمام این مظاهر عظیم خلقت از آن اوست. وقتی این مطلب در ذهن جا بگیرد یک پله بالاتر می‌رود و یک چیزی بالاتر از آفرینش را ثابت می کند و به انسان می فهماند که انسان را آفرید آن هم از علقه آفرید. در ادامه سوره، تفاوت انسان با سایر موجودات یادآوری می شود و می گوید که انسان در خود دارای عقل و نیروی فهم و درک است.
انسان نسبت به موجودات دیگر دارای نیروی خرد، شناخت کلیات، نیروی اراده و تصمیم و اختیار است و آنچه بخواهد انجام می‌دهد، برخلاف سایر موجودات که مجبور به پیروی از غریزه خودشان هستند، انسان درست برضد غریزه خودش عمل می کند. در ادامه سوره علق مسئله آموزش را در انسان مطرح می‌کند و می‌فرماید این را شما می دانید که اگر قلم نبود باز بشر ترقی نمی کرد. انسان با همه این نعمات الهی و کرم الهی باز هم طغیان می‌کند و شکرگزار الهی نیست چون خودش را بی نیاز می بیند.
تاکنون نظری ثبت نشده است