display result search
- 453
- 1000
- 1000
- 1000
تاریخ بعثت و عصر ظهور، جلسه پنجاه و پنجم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «تاریخ بعثت و عصر ظهور»، جلسه پنجاه و پنجم، سال 1401
اهمیت قدس که در یک جامعۀ دیگر است برای کسی که در این جامعه زندگی می‌کند چیست؟ ربط این موضوع نسبت به مسئولیت اجتماعی و ولایت‌پذیری چیست؟
ما یک‌بار قدس را از این زاویه نگاه می‌کنیم که گروهی از مسلمانان مظلوم واقع شده‌اند و می‌گوییم: «تو کز محنت دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی» یعنی ما باید نسبت به آنها حساس باشیم. این وظیفۀ ماست و الّا بلاهایی که بر سر آنها آمده است بر سر ما هم خواهد آمد. این سخن، سخن حقی است، ما باید طرفدار مظلوم باشیم، این سفارش امیرالمؤمنین علی(ع) در وصیت‌شان در لحظات آخر به حسنین(ع) است که فرمودند کمک و یار مظلوم باشید: «کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا». بنابراین هر چقدر می‌توانیم باید از مظلوم دفاع کنیم. این حداقلّ نگاهی است که ما به قدس داریم.
حدّ متوسط نگاه ما به قدس این است که بگوییم آنجا زمانی قبله‌گاه مسلمین بوده است، اکنون آنجا سرزمین اسلامیِ غصب‌شده است و حتی اگر به مظلومیت مردم فلسطین هم کاری نداشته باشیم، ما نسبت به امّت بزرگ اسلام وظیفه داریم، به عنوان عِرق اسلامی باید قدس را نجات بدهیم و نباید امّت اسلامی این‌طور ضربه بخورد. این نگاه متوسط است که نگاه بسیار رایجی هم هست، بزرگان انقلاب هم به هر دو نگاه اشاره فرمودند.
اما می‌شود موضوعات دیگری را هم در اینجا اضافه کرد؛ مثل اینکه دشمنان مردم فلسطین دشمنان ما هم هستند، خودشان به این نکته تصریح می‌کنند. وقتی ما از مردم فلسطین دفاع کنیم درواقع از خودمان دفاع کرده‌ایم. موضوع کاملاً جنبۀ ملی هم دارد. اینها دشمنان جهان اسلام هستند، این سطح دوم و سطح متوسط مطلب است، ما چون جزو امّت اسلامی هستیم و در امّت اسلامی پیشرو هستیم باید از اسلام دفاع کنیم و علیه کسانی که قبله‌گاه اول مسلمین را غصب کردند قیام بکنیم. این نگاه در آیات قرآن هم هست که می‌فرماید: «تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُم» یعنی شما باید دشمن خدا و دشمن خودتان را-که یکی هستند- بترسانید و علیه‌شان قیام بکنید. کسانی که دشمن اسلام و دشمن خدا هستند، اتفاقاً دشمن ما هم هستند. دوباره جنبۀ ملّی در این نگاه دوم که نگاه متوسط است وجود دارد.
بالاتر از اینها یک نگاه دیگر هم به موضوع قدس هست که می‌گوید ما می‌خواهیم روند ادارۀ عالم را تغییر بدهیم؛ ما می‌خواهیم طواغیت و مستکبران جهان را سرنگون کنیم، به قول شریف پیامبر اکرم(ص) که فرمودند: من آمده‌ام گردن گردن‌کشان عالم را خُرد کنم (إِنَّ اللَّهَ بَعَثَنِی أَنْ أَقْتُلَ جَمِیعَ مُلُوکِ الدُّنْیَا) یعنی من برای کارهای خیلی عادی و سطحی نیامده‌ام... ما می‌خواهیم تمدن حاکم بر عالم را تغییر و تعالی بدهیم و تمدن انسانی را که با نرم‌افزار اسلام معرفی شده است، بر جهان حکم‌فرما کنیم، چون این تمدن و وضع موجود و حکمرانی فعلی در دست صهیونیست‌هاست و شیشۀ عمر صهیونیست‌ها در رژیم اشغالگر قدس است، باید آن را بزنیم. یعنی اصلاً مسئله اسلامی نیست؛ مسئله جهانی است.
نگاه سوم که یک نگاه عالی است امروز موضوع بحث ماست؛ ما باید جهان را تغییر بدهیم تا بتوانیم در این جهان، آرام زندگی کنیم. ما می‌خواهیم در این محله یک خانه بسازیم ولی چاقوکش‌های محله نمی‌گذارند. باید روی اینها را کم کنیم تا بتوانیم آرام و راحت زندگی بکنیم. ما جز زندگی خودمان چیز دیگری نمی‌خواهیم اما چاره‌ای نیست؛ باید جهان را به خاطر زندگی خودمان تغییر بدهیم.
اهمیت قدس که در یک جامعۀ دیگر است برای کسی که در این جامعه زندگی می‌کند چیست؟ ربط این موضوع نسبت به مسئولیت اجتماعی و ولایت‌پذیری چیست؟
ما یک‌بار قدس را از این زاویه نگاه می‌کنیم که گروهی از مسلمانان مظلوم واقع شده‌اند و می‌گوییم: «تو کز محنت دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی» یعنی ما باید نسبت به آنها حساس باشیم. این وظیفۀ ماست و الّا بلاهایی که بر سر آنها آمده است بر سر ما هم خواهد آمد. این سخن، سخن حقی است، ما باید طرفدار مظلوم باشیم، این سفارش امیرالمؤمنین علی(ع) در وصیت‌شان در لحظات آخر به حسنین(ع) است که فرمودند کمک و یار مظلوم باشید: «کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا». بنابراین هر چقدر می‌توانیم باید از مظلوم دفاع کنیم. این حداقلّ نگاهی است که ما به قدس داریم.
حدّ متوسط نگاه ما به قدس این است که بگوییم آنجا زمانی قبله‌گاه مسلمین بوده است، اکنون آنجا سرزمین اسلامیِ غصب‌شده است و حتی اگر به مظلومیت مردم فلسطین هم کاری نداشته باشیم، ما نسبت به امّت بزرگ اسلام وظیفه داریم، به عنوان عِرق اسلامی باید قدس را نجات بدهیم و نباید امّت اسلامی این‌طور ضربه بخورد. این نگاه متوسط است که نگاه بسیار رایجی هم هست، بزرگان انقلاب هم به هر دو نگاه اشاره فرمودند.
اما می‌شود موضوعات دیگری را هم در اینجا اضافه کرد؛ مثل اینکه دشمنان مردم فلسطین دشمنان ما هم هستند، خودشان به این نکته تصریح می‌کنند. وقتی ما از مردم فلسطین دفاع کنیم درواقع از خودمان دفاع کرده‌ایم. موضوع کاملاً جنبۀ ملی هم دارد. اینها دشمنان جهان اسلام هستند، این سطح دوم و سطح متوسط مطلب است، ما چون جزو امّت اسلامی هستیم و در امّت اسلامی پیشرو هستیم باید از اسلام دفاع کنیم و علیه کسانی که قبله‌گاه اول مسلمین را غصب کردند قیام بکنیم. این نگاه در آیات قرآن هم هست که می‌فرماید: «تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُم» یعنی شما باید دشمن خدا و دشمن خودتان را-که یکی هستند- بترسانید و علیه‌شان قیام بکنید. کسانی که دشمن اسلام و دشمن خدا هستند، اتفاقاً دشمن ما هم هستند. دوباره جنبۀ ملّی در این نگاه دوم که نگاه متوسط است وجود دارد.
بالاتر از اینها یک نگاه دیگر هم به موضوع قدس هست که می‌گوید ما می‌خواهیم روند ادارۀ عالم را تغییر بدهیم؛ ما می‌خواهیم طواغیت و مستکبران جهان را سرنگون کنیم، به قول شریف پیامبر اکرم(ص) که فرمودند: من آمده‌ام گردن گردن‌کشان عالم را خُرد کنم (إِنَّ اللَّهَ بَعَثَنِی أَنْ أَقْتُلَ جَمِیعَ مُلُوکِ الدُّنْیَا) یعنی من برای کارهای خیلی عادی و سطحی نیامده‌ام... ما می‌خواهیم تمدن حاکم بر عالم را تغییر و تعالی بدهیم و تمدن انسانی را که با نرم‌افزار اسلام معرفی شده است، بر جهان حکم‌فرما کنیم، چون این تمدن و وضع موجود و حکمرانی فعلی در دست صهیونیست‌هاست و شیشۀ عمر صهیونیست‌ها در رژیم اشغالگر قدس است، باید آن را بزنیم. یعنی اصلاً مسئله اسلامی نیست؛ مسئله جهانی است.
نگاه سوم که یک نگاه عالی است امروز موضوع بحث ماست؛ ما باید جهان را تغییر بدهیم تا بتوانیم در این جهان، آرام زندگی کنیم. ما می‌خواهیم در این محله یک خانه بسازیم ولی چاقوکش‌های محله نمی‌گذارند. باید روی اینها را کم کنیم تا بتوانیم آرام و راحت زندگی بکنیم. ما جز زندگی خودمان چیز دیگری نمی‌خواهیم اما چاره‌ای نیست؛ باید جهان را به خاطر زندگی خودمان تغییر بدهیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است