display result search
- 502
- 1000
- 1000
- 1000
تاریخ بعثت و عصر ظهور، جلسه پنجاهم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «تاریخ بعثت و عصر ظهور»، جلسه پنجاهم، سال 1401
باید در شب‌های قدر یک تسویۀ حساب خوب داشته باشیم و در پروندۀ خودمان برای مقدراتی که در سال بعد داریم تأثیر بگذاریم. حتی توفیق انجام عبادت‌ها و توفیق ترک معصیت‌هایی که افراد پیدا می‌کنند، در این شب تنظیم می‌شود. رزق و روزی هم به‌جای خود، عمر و زندگی هم به‌جای خود، ازدواج‌ها و دیگر اموری که خداوند متعال مقدّر می‌کند، و ریز و درشت کارها در این شب تنظیم می‌شود.
نکتۀ دیگر این است که این شب تنها شبی است که مطمئن هستیم و یقین داریم تک‌تک ما به محضر حضرت ولی‌عصر ارواحناله‌الفداء می‌رسیم هرچند ممکن است خودمان خبر نداشته باشیم. وقتی پروندۀ اعمال ما را خدمت امام‌زمان(عج) می‌برند، این‌طور نیست که مثلاً یک عکسی روی پرونده خورده باشد و حضرت سؤال بکنند که این عکس و پرونده مال کیست؟ در واقع خودِ ما را خدمت حضرت می‌برند منتها نه به این حضور جسمی و ذهنی‌مان، ما متوجه نیستیم شب قدر کجاییم. وقتی پروندۀ اعمال و مقدرات ما را می‌برند، حضرت می‌دانند این پرونده مال کیست و ما را می‌بینند و می‌شناسند. ما یک‌بار در ذهن و نگاه شریف امام‌زمان(عج) حاضر می‌شویم. چه حضوری از این بالاتر؟ چه اتفاقی از این مهم‌تر؟ ممکن است در طول زندگی‌مان خیلی نتوانیم با حضرت ارتباط برقرار کنیم. پس وقتی پروندۀ اعمال ما خدمت حضرت ولی‌عصر ارواحناله‌الفداء می‌رسد به نوعی خودِ ما هستیم که به محضر حضرت بقیة الله الأعظم ارواحناله‌الفداء می‌رسیم. پس شب بیست و سوم شب بسیار مهمی است.
یک نکته این است که هم برای پاک شدن گذشتۀ ما از بدی‌ها، هم برای رشد خودِ ما در محضر پروردگار عالم یعنی برای اینکه نزد خدا انسان محبوب‌تر و مقبول‌تری بشویم و قدر پیدا کنیم و هم برای اینکه مقدرات بهتری برای آینده پیدا کنیم غیر از برخی اعمال یکی از نیازهای ما «عزم» است. عزم یعنی اینکه بنا داشته باشیم چگونه زندگی بکنیم، چگونه رفتار بکنیم. بنا داشته باشیم به کجا برسیم. بنا و قصد داشتن خیلی مهم است.
گاهی بعضی از بندگان خدا چون بر ترک گناه عزم می‌کنند، خدا مقدرات‌شان را تغییر می‌دهد و مسیر زندگی‌شان را به سویی می‌برد که دیگر نتوانند گناه بکنند. خداوند آنها را در جهت ترک گناه کمک می‌کند. این‌طور نیست که انسان‌ها دائماً آزادِ آزاد آزاد باشند و هر اشتباهی را بتوانند بکنند. گاهی یک نیّت بزرگ، خیلی اثر می‌گذارد. امام صادق(ع) می‌فرماید: «إِنَّمَا قَدَّرَ اللَّهُ عَوْنَ الْعِبَادِ عَلَى قَدْرِ نِیَّاتِهِم»، خدا کمک‌های خودش را به اندازۀ نیّت‌ها مقدّر می‌کند. اگر نیّت کسی تمام باشد، کمک خدا برای او تمام خواهد بود.
باید در شب‌های قدر یک تسویۀ حساب خوب داشته باشیم و در پروندۀ خودمان برای مقدراتی که در سال بعد داریم تأثیر بگذاریم. حتی توفیق انجام عبادت‌ها و توفیق ترک معصیت‌هایی که افراد پیدا می‌کنند، در این شب تنظیم می‌شود. رزق و روزی هم به‌جای خود، عمر و زندگی هم به‌جای خود، ازدواج‌ها و دیگر اموری که خداوند متعال مقدّر می‌کند، و ریز و درشت کارها در این شب تنظیم می‌شود.
نکتۀ دیگر این است که این شب تنها شبی است که مطمئن هستیم و یقین داریم تک‌تک ما به محضر حضرت ولی‌عصر ارواحناله‌الفداء می‌رسیم هرچند ممکن است خودمان خبر نداشته باشیم. وقتی پروندۀ اعمال ما را خدمت امام‌زمان(عج) می‌برند، این‌طور نیست که مثلاً یک عکسی روی پرونده خورده باشد و حضرت سؤال بکنند که این عکس و پرونده مال کیست؟ در واقع خودِ ما را خدمت حضرت می‌برند منتها نه به این حضور جسمی و ذهنی‌مان، ما متوجه نیستیم شب قدر کجاییم. وقتی پروندۀ اعمال و مقدرات ما را می‌برند، حضرت می‌دانند این پرونده مال کیست و ما را می‌بینند و می‌شناسند. ما یک‌بار در ذهن و نگاه شریف امام‌زمان(عج) حاضر می‌شویم. چه حضوری از این بالاتر؟ چه اتفاقی از این مهم‌تر؟ ممکن است در طول زندگی‌مان خیلی نتوانیم با حضرت ارتباط برقرار کنیم. پس وقتی پروندۀ اعمال ما خدمت حضرت ولی‌عصر ارواحناله‌الفداء می‌رسد به نوعی خودِ ما هستیم که به محضر حضرت بقیة الله الأعظم ارواحناله‌الفداء می‌رسیم. پس شب بیست و سوم شب بسیار مهمی است.
یک نکته این است که هم برای پاک شدن گذشتۀ ما از بدی‌ها، هم برای رشد خودِ ما در محضر پروردگار عالم یعنی برای اینکه نزد خدا انسان محبوب‌تر و مقبول‌تری بشویم و قدر پیدا کنیم و هم برای اینکه مقدرات بهتری برای آینده پیدا کنیم غیر از برخی اعمال یکی از نیازهای ما «عزم» است. عزم یعنی اینکه بنا داشته باشیم چگونه زندگی بکنیم، چگونه رفتار بکنیم. بنا داشته باشیم به کجا برسیم. بنا و قصد داشتن خیلی مهم است.
گاهی بعضی از بندگان خدا چون بر ترک گناه عزم می‌کنند، خدا مقدرات‌شان را تغییر می‌دهد و مسیر زندگی‌شان را به سویی می‌برد که دیگر نتوانند گناه بکنند. خداوند آنها را در جهت ترک گناه کمک می‌کند. این‌طور نیست که انسان‌ها دائماً آزادِ آزاد آزاد باشند و هر اشتباهی را بتوانند بکنند. گاهی یک نیّت بزرگ، خیلی اثر می‌گذارد. امام صادق(ع) می‌فرماید: «إِنَّمَا قَدَّرَ اللَّهُ عَوْنَ الْعِبَادِ عَلَى قَدْرِ نِیَّاتِهِم»، خدا کمک‌های خودش را به اندازۀ نیّت‌ها مقدّر می‌کند. اگر نیّت کسی تمام باشد، کمک خدا برای او تمام خواهد بود.
تاکنون نظری ثبت نشده است