display result search
- 592
- 1000
- 1000
- 1000
هنر بهتر زیستن، جلسه پنجاه و سوم
سخنرانی از حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «هنر بهتر زیستن»، جلسه پنجاه و سوم،(برنامه سمت خدا) سال 1400
مطلع بحث و آغاز بحث را از یک خاطره ای که محضر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی بودم بیان کنم. زمانی توفیق بود ما برای همین مباحث تربیتی خدمت مرحوم حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رسیده بودیم که رهنمودهایی را ایشان بفرمایند، توصیه هایی را در عرصه ی خانواده و تربیت بیان بکنند.
یکی از نکاتی که ایشان خیلی به جد مصّر بودند می فرمودند که امروز ما باید کاری بکنیم که مادران بتوانند در آن جایگاه حقیقی خودشان در تربیت قرار بگیرند. بعد تعابیری را به کار می بردند که این نسل یک نسلی است که واقعاً آدم پا کار می خواهد برای تربیتش و ما باید سطح دانش و آگاهی مادران را در این زمینه بالا ببریم. بعد از فرمایش ایشان ما همان سال در شهر قم یک طراحی کردیم که یک دوره های کوتاه مدتی برای مادران داشته باشیم در حوزه ی تربیت دینی فرزندان و چند دوره ای برگزار کردیم و اولین گروه های آن را هم باز مظهر ایشان بودیم خدمت حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، خیلی خوشحال شدند و البته همان جا هم باز یک نکته ی دقیقی را فرمودند که حالا این دوره ها منجر به این نشود که مادران از اصل تربیت دوباره غافل بشوند.
اینقدر بیایند در فضاهای بیرونی که و خودشان هم وقتی در خاطراتشان که خاطراتی که خودشان بیان کردند شفاهاً می فرمایند تعبیر زیبایی را درباره ی جایگاه مادر دارند چون می فرمایند مادر من یک مادر عالمه ای بود، مادر عابده ای بود اهل عبادت بود، علم خوبی داشت ایشان و می فرمودند اگر مادرم نبود نمی دانم الان در این جایگاه بودم یا نه. و می گفتند مادر بنده خیلی مصّر بود در تربیت ما، توجه داشت به تربیت ما و نکاتی را بیان می فرمودند. و می فرمودند حتی ما سن کم بودیم ما را برای احیا می بردند برای شب های قدر حتی زمینه ای را فراهم می کردند ما آن نمازهای هزار قل هو الله صد رکعت را بخوانیم، یعنی زمینه ای را فراهم می کردند و می گفتند خیلی اهتمام به تربیت ما این مادر بزرگوار داشت. و این نشان می دهد که واقعاً نقش و جایگاه مادر در تربیت واقعاً یک نقش بی بدیلی است. چرا در آموزه های دینی و اسلامی هم ما نگاه می کنیم می بینیم که مادران را به آن ها همچون جایگاه ویژه ای دادند. یک تعبیری باز مرحوم شهید مطهری رضوان الله تعالی علیه دارند که می فرمایند اصلاً خانم ها مذهبی تر و عبادی تر هستند.
دقیقاً همین عاملی است که اگر فرزندی کنار این مادر قرار بگیرد براساس آن الگوی رفتاری و عملی مادر می تواند مسیر بندگی را به خوبی طی بکند. و ما وقتی بزرگان دینی را نگاه می کنیم، حالا من جمله مرحوم حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی که خب می بینیم اینقدر شخصیت ارزشمند دینی، مذهبی، اعتقادی، ولایی بودن این ها همه را مرهون مادر می دانند. یعنی می گویند اگر آن مادر نبود معلوم نبود من اینجا باشم. و لذا من دوتا توصیه دارم حالا می خواهم این جمع بندی را محضر بینندگان خوبمان با این دو نکته بیان بکنم. نکته ی اول اینکه مادران ما واقعاً قدر مادریت خودشان را بدانند یعنی با هیچی این را معاوضه نکنند. یعنی بدانند این نقش مادر بودن یک نقشی است که هدیه ی خداوند است به بانوان مکرمه و محترمه ی ما. و این جایگاه را با هیچ چیزی سعی بکنند عوض نکنند و نکته ی دوم اینکه جهت دهی مادری را بیاورند در جهت دهی تربیتی فرزندانشان یعنی مادر بالاخره ساحت های مختلفی دارد، بخش های مختلفی دارد مادر. یک وقت آن مادری هم که مراقب خورد و خوراک فرزندش را دارد مادریت خودش را انجام می دهد، مادری که مراقب رخت و لباس فرزندش است دارد مادریت خودش را انجام می دهد و آن ساحت های از ساحت های مادریت است.
ولی مادر دقت بکند که این ها همه مقدمه باید باشد برای آن تربیت اصلی یعنی عین این است که ما داریم بچه را بالاخره سر و ظاهرش را آماده می کنیم که تازه کار را شروع کنیم و انشاءالله این جایگاه را بدانیم و به آن توجه کنیم و اگر این بشود ان شاءالله اولین کسانی که می بینیم لذت می برند همین پدر و مادر هستند وقتی ببینند فرزندان خوبی تربیت می کنند واقعاً می بینید که انگار که یک سبک بالی را به آن ها می آورد.
بارهایی را هم از دوش پدر و مادر برمی دارد و کمک حال آن ها می شود هم در دنیا هم در آخرت. لذا این فرزندان ما یک بالاخره حسنات جاریه ای هستند اگر خوب تربیت بشوند باز درود می فرستیم برروح بزرگ آن مرحوم مرجع عالیقدر امیدواریم ان شاءالله ما حق شناس زحمات علما باشیم یعنی واقعاً جهد و تلاش زیادی کردند که بتوانند مسیر بندگی را برای ماها هموار بکنند ان شاءالله با تأسی با آن ها به کلامشان خصوصاً این وجود مبارک خب محقق خوبی هم بودند.
با ساحت های مختلف و من یادم هست حالا ما خودمان اوایل طلبگی شاید اولین آشناییتی که با ایشان داشتیم آن زمان هنوز ایشان مرجع تقلید نبودند با کتبی بود که ایشان درباره ی حضرت ولی عصر نگاشته بودند و این یک اثر خیلی فاخر و ارزشمندی بود، روحشان شاد باشد ان شاءالله با انبیا و اولیاء محشور باشند ان شاءالله.
گفتیم که یک سری موانعی هم ممکن است برای ارتباط بین زن و مرد در محیط خانه شکل بگیرد که ما این موانع را خوب است بشناسیم به دو مانع اشاره کردیم. اولی گفتیم که وابستگی به رسانه ها در محیط خانه می تواند خدایی نکرده عاملی بشود برای اینکه زن و مرد اونطوری که باید و شاید به یکدیگر توجه نکنند و نیازهای یکدیگر را آن انتظارات یکدیگر را وقتی هم می گوییم انتظار انتظارات منطقی را می گوییم برآورده نکنند. لذا باید رسانه باید مدیریت بشود یعنی رسانه هم یک بخشی از سبد زندگی ما است باید بیاید در جای خودش قرار بگیرد و با این دو نکته با رسانه مواجه بشویم.
یکی اینکه استفاده ی مفید از آن داشته باشیم دوم استفاده ای که به اندازه و به جا باشد. یعنی یک جاهایی هست واقعاً آدم حس می کند این ها همان موانع است. الان خانم با یک شوق و ذوقی می آید سمت همسرش می خواهد یک نکته ای را بگوید، ماجرایی اتفاق افتاده است برای شوهرش تعریف بکند می بینی آقا سریع برمی گردد می گوید حالا بذار ببینیم اینجا چی شد، این گل را زد یا نزد، این خبر چی شد، اینجای فیلم بالاخره به کجا می انجامد. این میدانید یک آب سردی است که می رزیم روی سر طرف مقابل اصلاً یخ می زند. بعد می گوییم آقا چرا کم صحبتی اتفاق می افتد؟ یک دلیل آن همین است در این ذوق زدن هاست که به دلیل اینکه ما رسانه رو مدیریت نمی کنیم نمی دانیم کی و کجا از آن استفاده بکنیم این اتفاق می افتد. من گاهی اوقات توی جلساتی که برای خانواده ها دارم می گویم فرق انسان و رسانه این است، رسانه تکرار دارد ولی انسانی که آسیب ببیند نمی توانیم یک برگشتی بزنیم بگوییم دوباره تکرار و جبرانش می کنم. سخت می شود این جبران، لذا همیشه اولویت ما باید برای فضای حقیقی قرار بدهیم نه فضای مجازی، نه فضای رسانه ای. الان اگر بچه ی من با من کار دارد اولویت اوست ولی الان دارد مهمترین خبرم پخش می شود اون را می توانم تکرارش را یک نیم ساعت یک ربع بعد ببینم و با این رسانه هایی که وجود دارد همان لحظه مراجعه بکنم به یک رسانه ی دیگری که در موازات خبرها را منتشر می کنند از اونجا ببینم این را. ولی این بچه اگر آسیب دید، شخصیت او آسیب دید نمی توانیم به راحتی این شخصیت را جبران بکنیم.
مطلع بحث و آغاز بحث را از یک خاطره ای که محضر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی بودم بیان کنم. زمانی توفیق بود ما برای همین مباحث تربیتی خدمت مرحوم حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رسیده بودیم که رهنمودهایی را ایشان بفرمایند، توصیه هایی را در عرصه ی خانواده و تربیت بیان بکنند.
یکی از نکاتی که ایشان خیلی به جد مصّر بودند می فرمودند که امروز ما باید کاری بکنیم که مادران بتوانند در آن جایگاه حقیقی خودشان در تربیت قرار بگیرند. بعد تعابیری را به کار می بردند که این نسل یک نسلی است که واقعاً آدم پا کار می خواهد برای تربیتش و ما باید سطح دانش و آگاهی مادران را در این زمینه بالا ببریم. بعد از فرمایش ایشان ما همان سال در شهر قم یک طراحی کردیم که یک دوره های کوتاه مدتی برای مادران داشته باشیم در حوزه ی تربیت دینی فرزندان و چند دوره ای برگزار کردیم و اولین گروه های آن را هم باز مظهر ایشان بودیم خدمت حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، خیلی خوشحال شدند و البته همان جا هم باز یک نکته ی دقیقی را فرمودند که حالا این دوره ها منجر به این نشود که مادران از اصل تربیت دوباره غافل بشوند.
اینقدر بیایند در فضاهای بیرونی که و خودشان هم وقتی در خاطراتشان که خاطراتی که خودشان بیان کردند شفاهاً می فرمایند تعبیر زیبایی را درباره ی جایگاه مادر دارند چون می فرمایند مادر من یک مادر عالمه ای بود، مادر عابده ای بود اهل عبادت بود، علم خوبی داشت ایشان و می فرمودند اگر مادرم نبود نمی دانم الان در این جایگاه بودم یا نه. و می گفتند مادر بنده خیلی مصّر بود در تربیت ما، توجه داشت به تربیت ما و نکاتی را بیان می فرمودند. و می فرمودند حتی ما سن کم بودیم ما را برای احیا می بردند برای شب های قدر حتی زمینه ای را فراهم می کردند ما آن نمازهای هزار قل هو الله صد رکعت را بخوانیم، یعنی زمینه ای را فراهم می کردند و می گفتند خیلی اهتمام به تربیت ما این مادر بزرگوار داشت. و این نشان می دهد که واقعاً نقش و جایگاه مادر در تربیت واقعاً یک نقش بی بدیلی است. چرا در آموزه های دینی و اسلامی هم ما نگاه می کنیم می بینیم که مادران را به آن ها همچون جایگاه ویژه ای دادند. یک تعبیری باز مرحوم شهید مطهری رضوان الله تعالی علیه دارند که می فرمایند اصلاً خانم ها مذهبی تر و عبادی تر هستند.
دقیقاً همین عاملی است که اگر فرزندی کنار این مادر قرار بگیرد براساس آن الگوی رفتاری و عملی مادر می تواند مسیر بندگی را به خوبی طی بکند. و ما وقتی بزرگان دینی را نگاه می کنیم، حالا من جمله مرحوم حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی که خب می بینیم اینقدر شخصیت ارزشمند دینی، مذهبی، اعتقادی، ولایی بودن این ها همه را مرهون مادر می دانند. یعنی می گویند اگر آن مادر نبود معلوم نبود من اینجا باشم. و لذا من دوتا توصیه دارم حالا می خواهم این جمع بندی را محضر بینندگان خوبمان با این دو نکته بیان بکنم. نکته ی اول اینکه مادران ما واقعاً قدر مادریت خودشان را بدانند یعنی با هیچی این را معاوضه نکنند. یعنی بدانند این نقش مادر بودن یک نقشی است که هدیه ی خداوند است به بانوان مکرمه و محترمه ی ما. و این جایگاه را با هیچ چیزی سعی بکنند عوض نکنند و نکته ی دوم اینکه جهت دهی مادری را بیاورند در جهت دهی تربیتی فرزندانشان یعنی مادر بالاخره ساحت های مختلفی دارد، بخش های مختلفی دارد مادر. یک وقت آن مادری هم که مراقب خورد و خوراک فرزندش را دارد مادریت خودش را انجام می دهد، مادری که مراقب رخت و لباس فرزندش است دارد مادریت خودش را انجام می دهد و آن ساحت های از ساحت های مادریت است.
ولی مادر دقت بکند که این ها همه مقدمه باید باشد برای آن تربیت اصلی یعنی عین این است که ما داریم بچه را بالاخره سر و ظاهرش را آماده می کنیم که تازه کار را شروع کنیم و انشاءالله این جایگاه را بدانیم و به آن توجه کنیم و اگر این بشود ان شاءالله اولین کسانی که می بینیم لذت می برند همین پدر و مادر هستند وقتی ببینند فرزندان خوبی تربیت می کنند واقعاً می بینید که انگار که یک سبک بالی را به آن ها می آورد.
بارهایی را هم از دوش پدر و مادر برمی دارد و کمک حال آن ها می شود هم در دنیا هم در آخرت. لذا این فرزندان ما یک بالاخره حسنات جاریه ای هستند اگر خوب تربیت بشوند باز درود می فرستیم برروح بزرگ آن مرحوم مرجع عالیقدر امیدواریم ان شاءالله ما حق شناس زحمات علما باشیم یعنی واقعاً جهد و تلاش زیادی کردند که بتوانند مسیر بندگی را برای ماها هموار بکنند ان شاءالله با تأسی با آن ها به کلامشان خصوصاً این وجود مبارک خب محقق خوبی هم بودند.
با ساحت های مختلف و من یادم هست حالا ما خودمان اوایل طلبگی شاید اولین آشناییتی که با ایشان داشتیم آن زمان هنوز ایشان مرجع تقلید نبودند با کتبی بود که ایشان درباره ی حضرت ولی عصر نگاشته بودند و این یک اثر خیلی فاخر و ارزشمندی بود، روحشان شاد باشد ان شاءالله با انبیا و اولیاء محشور باشند ان شاءالله.
گفتیم که یک سری موانعی هم ممکن است برای ارتباط بین زن و مرد در محیط خانه شکل بگیرد که ما این موانع را خوب است بشناسیم به دو مانع اشاره کردیم. اولی گفتیم که وابستگی به رسانه ها در محیط خانه می تواند خدایی نکرده عاملی بشود برای اینکه زن و مرد اونطوری که باید و شاید به یکدیگر توجه نکنند و نیازهای یکدیگر را آن انتظارات یکدیگر را وقتی هم می گوییم انتظار انتظارات منطقی را می گوییم برآورده نکنند. لذا باید رسانه باید مدیریت بشود یعنی رسانه هم یک بخشی از سبد زندگی ما است باید بیاید در جای خودش قرار بگیرد و با این دو نکته با رسانه مواجه بشویم.
یکی اینکه استفاده ی مفید از آن داشته باشیم دوم استفاده ای که به اندازه و به جا باشد. یعنی یک جاهایی هست واقعاً آدم حس می کند این ها همان موانع است. الان خانم با یک شوق و ذوقی می آید سمت همسرش می خواهد یک نکته ای را بگوید، ماجرایی اتفاق افتاده است برای شوهرش تعریف بکند می بینی آقا سریع برمی گردد می گوید حالا بذار ببینیم اینجا چی شد، این گل را زد یا نزد، این خبر چی شد، اینجای فیلم بالاخره به کجا می انجامد. این میدانید یک آب سردی است که می رزیم روی سر طرف مقابل اصلاً یخ می زند. بعد می گوییم آقا چرا کم صحبتی اتفاق می افتد؟ یک دلیل آن همین است در این ذوق زدن هاست که به دلیل اینکه ما رسانه رو مدیریت نمی کنیم نمی دانیم کی و کجا از آن استفاده بکنیم این اتفاق می افتد. من گاهی اوقات توی جلساتی که برای خانواده ها دارم می گویم فرق انسان و رسانه این است، رسانه تکرار دارد ولی انسانی که آسیب ببیند نمی توانیم یک برگشتی بزنیم بگوییم دوباره تکرار و جبرانش می کنم. سخت می شود این جبران، لذا همیشه اولویت ما باید برای فضای حقیقی قرار بدهیم نه فضای مجازی، نه فضای رسانه ای. الان اگر بچه ی من با من کار دارد اولویت اوست ولی الان دارد مهمترین خبرم پخش می شود اون را می توانم تکرارش را یک نیم ساعت یک ربع بعد ببینم و با این رسانه هایی که وجود دارد همان لحظه مراجعه بکنم به یک رسانه ی دیگری که در موازات خبرها را منتشر می کنند از اونجا ببینم این را. ولی این بچه اگر آسیب دید، شخصیت او آسیب دید نمی توانیم به راحتی این شخصیت را جبران بکنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است