display result search
- 767
- 1000
- 1000
- 1000
امام زمان(ع) از دیدگاه نهج البلاغه، جلسه دوم
سخنرانی از حجت الاسلام مهدی شریعتی تبار با موضوع «امام زمان(ع) از دیدگاه نهج البلاغه»، جلسه دوم، سال 1395
نهج البلاغه مشتمل بر مساول مختلف از جمله معارف الهی، مسائل اخلاقی و تربیتی، مسائل اجتماعی و سیاسی، مسائل مربوط به اصول و فروع و احکام دین و از موضوعاتی که در کتاب شریف نهج البلاغه می توان مورد جستجو قرار داد می توان به مسئله امامت و ولایت و رهبری و از جمله بحث پیرامون امام زمان علیه السلام است.
در بخش کلمات قصارو حکمت های نهج البلاغه، حکمت شماره 147 که امیرالمومنین علی علیه السلام این کلام را به کمیل بن زیاد نخعی که از اصحاب سر و راز حضرت است بیان فرموده اند و در این کلمه قصار و حکمت نسبتا طولانی امام مطالب فراوانی را امام در این فرمایش بیان فرموده اند.
امام در جایی از این حکمت می فرمایند:
«اللَّهُمَّ بَلَى لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً، لِئَلَّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ وَ بَیِّنَاتُهُ، وَ کَمْ ذَا وَ أَیْنَ أُولَئِکَ؟ أُولَئِکَ وَ اللَّهِ الْأَقَلُّونَ عَدَداً وَ الْأَعْظَمُونَ عِنْدَ اللَّهِ قَدْراً، یَحْفَظُ اللَّهُ بِهِمْ حُجَجَهُ وَ بَیِّنَاتِهِ، حَتَّى یُودِعُوهَا نُظَرَاءَهُمْ وَ یَزْرَعُوهَا فِی قُلُوبِ أَشْبَاهِهِمْ؛ هَجَمَ بِهِمُ الْعِلْمُ عَلَى حَقِیقَةِ الْبَصِیرَةِ وَ بَاشَرُوا رُوحَ الْیَقِینِ وَ اسْتَلَانُوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفُونَ وَ أَنِسُوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجَاهِلُونَ، وَ صَحِبُوا الدُّنْیَا بِأَبْدَانٍ أَرْوَاحُهَا مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الْأَعْلَى؛ أُولَئِکَ خُلَفَاءُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِینِهِ؛ آهِ آهِ، شَوْقاً إِلَى رُؤْیَتِهِمْ. انْصَرِفْ یَا کُمَیْلُ إِذَا شِئْتَ.
زمین هیچگاه از حجت قائم خداوندى خالى نمى ماند. خواه آشکار و مشهور باشد یا ترسان و پنهان از دیده ها. تا حجتها و نشانه هاى روشن دین خدا از میان نرود اینان آیا چند تن هستند، یا در کجایند به خدا سوگند، که شمارشان بس اندک است، ولى قدر و منزلتشان بسیار است. خداوند به اینان حجتها و نشانه هاى روشن خود را حفظ کند، تا آن را به همانندان خود به ودیعت سپارند و این بذر در دلهاى ایشان بکارند. علم و حقیقت و بصیرت به آنان روى آور شده و روح یقین را یافته اند و آنچه ناز پروردگان، دشوار پنداشته اند، بر خود آسان ساخته اند. و بر آنچه نادانان از آن مى ترسند انس گرفته اند. به تن همدم دنیایند ولى جانشان به جهان بالا پیوسته است. جانشینان خداوند در روى زمین هستند و داعیان دین اویند. آه، آه. چه آرزومند دیدارشان هستم. اى کمیل، اگر خواهى بازگرد.»
ما بر اساس آموزه های قرآنی و روایات و احادیث و بر اساس دلایل عقلی معتقد هستیم که این نظام آفرینش بیهوده و بی هدف و باطل نیست. آفریدگار این عالم حکیم است و یکی از معانی حکمت این است که کار خدا عبث و بیهوده نیست. هدف بازگشت الی الله و رجوع الی الله است. انا لله و انا الیه راجعون.
بازگشت به سوی خدا باید با فکر و معرفت و عقلانیت باشد. ای انسان تمام این عالم را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم خلق کردم. خودت را کم نفروش. بهای جان شما جز بهشت نیست.
انسان برای رسیدن به این غایت خلقت نیاز به راهنما دارد و آن راهی که انسان را به این هدف می رساند صراط مستقیم است. انسان برای پیمودن این راه نیاز به راهنما و امام و دلیلی دارد که آن خود این راه را طی کرده و آن را می شناسد و خود به غایت خلقت نائل است. اسم این راهنما در فرهنگ دینی ما امام و حجت خدا است و انسان به او نیاز دارد.
نهج البلاغه مشتمل بر مساول مختلف از جمله معارف الهی، مسائل اخلاقی و تربیتی، مسائل اجتماعی و سیاسی، مسائل مربوط به اصول و فروع و احکام دین و از موضوعاتی که در کتاب شریف نهج البلاغه می توان مورد جستجو قرار داد می توان به مسئله امامت و ولایت و رهبری و از جمله بحث پیرامون امام زمان علیه السلام است.
در بخش کلمات قصارو حکمت های نهج البلاغه، حکمت شماره 147 که امیرالمومنین علی علیه السلام این کلام را به کمیل بن زیاد نخعی که از اصحاب سر و راز حضرت است بیان فرموده اند و در این کلمه قصار و حکمت نسبتا طولانی امام مطالب فراوانی را امام در این فرمایش بیان فرموده اند.
امام در جایی از این حکمت می فرمایند:
«اللَّهُمَّ بَلَى لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً، لِئَلَّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ وَ بَیِّنَاتُهُ، وَ کَمْ ذَا وَ أَیْنَ أُولَئِکَ؟ أُولَئِکَ وَ اللَّهِ الْأَقَلُّونَ عَدَداً وَ الْأَعْظَمُونَ عِنْدَ اللَّهِ قَدْراً، یَحْفَظُ اللَّهُ بِهِمْ حُجَجَهُ وَ بَیِّنَاتِهِ، حَتَّى یُودِعُوهَا نُظَرَاءَهُمْ وَ یَزْرَعُوهَا فِی قُلُوبِ أَشْبَاهِهِمْ؛ هَجَمَ بِهِمُ الْعِلْمُ عَلَى حَقِیقَةِ الْبَصِیرَةِ وَ بَاشَرُوا رُوحَ الْیَقِینِ وَ اسْتَلَانُوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفُونَ وَ أَنِسُوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجَاهِلُونَ، وَ صَحِبُوا الدُّنْیَا بِأَبْدَانٍ أَرْوَاحُهَا مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الْأَعْلَى؛ أُولَئِکَ خُلَفَاءُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِینِهِ؛ آهِ آهِ، شَوْقاً إِلَى رُؤْیَتِهِمْ. انْصَرِفْ یَا کُمَیْلُ إِذَا شِئْتَ.
زمین هیچگاه از حجت قائم خداوندى خالى نمى ماند. خواه آشکار و مشهور باشد یا ترسان و پنهان از دیده ها. تا حجتها و نشانه هاى روشن دین خدا از میان نرود اینان آیا چند تن هستند، یا در کجایند به خدا سوگند، که شمارشان بس اندک است، ولى قدر و منزلتشان بسیار است. خداوند به اینان حجتها و نشانه هاى روشن خود را حفظ کند، تا آن را به همانندان خود به ودیعت سپارند و این بذر در دلهاى ایشان بکارند. علم و حقیقت و بصیرت به آنان روى آور شده و روح یقین را یافته اند و آنچه ناز پروردگان، دشوار پنداشته اند، بر خود آسان ساخته اند. و بر آنچه نادانان از آن مى ترسند انس گرفته اند. به تن همدم دنیایند ولى جانشان به جهان بالا پیوسته است. جانشینان خداوند در روى زمین هستند و داعیان دین اویند. آه، آه. چه آرزومند دیدارشان هستم. اى کمیل، اگر خواهى بازگرد.»
ما بر اساس آموزه های قرآنی و روایات و احادیث و بر اساس دلایل عقلی معتقد هستیم که این نظام آفرینش بیهوده و بی هدف و باطل نیست. آفریدگار این عالم حکیم است و یکی از معانی حکمت این است که کار خدا عبث و بیهوده نیست. هدف بازگشت الی الله و رجوع الی الله است. انا لله و انا الیه راجعون.
بازگشت به سوی خدا باید با فکر و معرفت و عقلانیت باشد. ای انسان تمام این عالم را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم خلق کردم. خودت را کم نفروش. بهای جان شما جز بهشت نیست.
انسان برای رسیدن به این غایت خلقت نیاز به راهنما دارد و آن راهی که انسان را به این هدف می رساند صراط مستقیم است. انسان برای پیمودن این راه نیاز به راهنما و امام و دلیلی دارد که آن خود این راه را طی کرده و آن را می شناسد و خود به غایت خلقت نائل است. اسم این راهنما در فرهنگ دینی ما امام و حجت خدا است و انسان به او نیاز دارد.
تاکنون نظری ثبت نشده است