display result search
- 1524
- 1000
- 1000
- 1000
معنویت و احساس مسئولیت اجتماعی، جلسه اول
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "معنویت و احساس مسئولیت اجتماعی"، جلسه اول، فاطمیه، سال 1400
بعضی از نکات تربیتی یا بعضی از امور معنوی هستند که در کل زندگی انسان جریان دارند و باید باشند تا به مسیر پیش روی انسان جهت بدهند. لذا یک عمل، یا یک نگاه و یا یک احساس نیست که مربوط به یک مقطع خاص و یا یک رفتار خاص باشد. یکی از اموری که در معنویت، در تربیت فردی و شخصیت انسان باید به آن خیلی توجه شود، احساس مسئولیت اجتماعی است، و این امری است که یک رفتار خاص و نیز یک معرفت خاص مربوط به یک موضوع خاص نیست، بلکه مسئله ای است که کل نگاه انسان را به دین تغییر می دهد و نیاز به مراقبت دارد. درآغاز هم نیاز به یک کار تربیتی سنگین دارد، و این مسئله احساس مسئولیت اجتماعی است. احساس مسئولیت اجتماعی، یک حس گمشده در فرهنگ زمانه ما و در فرهنگ دینی ماست. احساس مسئولیت اجتماعی در جامعه امروزی ما دچار ضعف است. احساس مسئولیت اجتماعی، نیاز به یک بلوغ و کار تربیتی دارد. پذیرفتن مسئولیت اجتماعی با داشتن اخلاق اجتماعی متفاوت است. انسان اگر درست تربیت نشود، دین را در فضای فردی خودش می‌آورد، و به جامعه آنقدر کار دارد که صدمه به او نزند. احساس مسئولیت اجتماعی، به معنای داشتن حس مسئول بودن نسبت به جامعه و افراد جامعه است و به معنای این است که انسان عاشق رشد جامعه است و رشد تک تک افراد جامعه را خواهان است. تاثیر عبادت و معنویت فردی را باید در احساس مسئولیت اجتماعی دید. شاخص عینی فناء فی الله شدن، عاشق و دلسوز مردم شدن است. امام سجاد علیه السلام در کلامی می فرمایند: «مسلمین را باید به منزله خانواده خودت بدانی و بزرگان شان را به منزله پدر ببینی و همه فرزندانشان را به منزله کودک خود بدانی و آنهایی که هم سن و سال تو هستند را باید برادر خودت بدانی.» جایگاه مردم و جامعه در پیمودن مسیر سمت خدا خیلی مهم است. فلسفه گریه های اولیای خدا را باید در احساس مسئولیت اجتماعی دید، مانند حضرت زهرا (س) که دلسوز مردم و جامعه بودند.
بعضی از نکات تربیتی یا بعضی از امور معنوی هستند که در کل زندگی انسان جریان دارند و باید باشند تا به مسیر پیش روی انسان جهت بدهند. لذا یک عمل، یا یک نگاه و یا یک احساس نیست که مربوط به یک مقطع خاص و یا یک رفتار خاص باشد. یکی از اموری که در معنویت، در تربیت فردی و شخصیت انسان باید به آن خیلی توجه شود، احساس مسئولیت اجتماعی است، و این امری است که یک رفتار خاص و نیز یک معرفت خاص مربوط به یک موضوع خاص نیست، بلکه مسئله ای است که کل نگاه انسان را به دین تغییر می دهد و نیاز به مراقبت دارد. درآغاز هم نیاز به یک کار تربیتی سنگین دارد، و این مسئله احساس مسئولیت اجتماعی است. احساس مسئولیت اجتماعی، یک حس گمشده در فرهنگ زمانه ما و در فرهنگ دینی ماست. احساس مسئولیت اجتماعی در جامعه امروزی ما دچار ضعف است. احساس مسئولیت اجتماعی، نیاز به یک بلوغ و کار تربیتی دارد. پذیرفتن مسئولیت اجتماعی با داشتن اخلاق اجتماعی متفاوت است. انسان اگر درست تربیت نشود، دین را در فضای فردی خودش می‌آورد، و به جامعه آنقدر کار دارد که صدمه به او نزند. احساس مسئولیت اجتماعی، به معنای داشتن حس مسئول بودن نسبت به جامعه و افراد جامعه است و به معنای این است که انسان عاشق رشد جامعه است و رشد تک تک افراد جامعه را خواهان است. تاثیر عبادت و معنویت فردی را باید در احساس مسئولیت اجتماعی دید. شاخص عینی فناء فی الله شدن، عاشق و دلسوز مردم شدن است. امام سجاد علیه السلام در کلامی می فرمایند: «مسلمین را باید به منزله خانواده خودت بدانی و بزرگان شان را به منزله پدر ببینی و همه فرزندانشان را به منزله کودک خود بدانی و آنهایی که هم سن و سال تو هستند را باید برادر خودت بدانی.» جایگاه مردم و جامعه در پیمودن مسیر سمت خدا خیلی مهم است. فلسفه گریه های اولیای خدا را باید در احساس مسئولیت اجتماعی دید، مانند حضرت زهرا (س) که دلسوز مردم و جامعه بودند.
تاکنون نظری ثبت نشده است