display result search
- 1143
- 1000
- 1000
- 1000
سیر ظهور و تبلور مکتب تشیع از نظر تاریخی، جلسه پنجم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «سیر ظهور و تبلور مکتب تشیع از نظر تاریخی»، جلسه پنجم، سال 1400
شروع تشیع در اوایل مدینه به چشم می خورد. در این زمان امیرالمومنین در جنگ ها، در شارگردی رسول خدا، در همراهی پیامبر، در اطاعت از امر حضرت که کلامی از کلام حضرت به روی زمین نماند شاخص و ویژه و عامل فتح و ظفر بود. عده ای از منافقان یا حسودان یا کسانی که پدر و فامیل آنها در جنگ های مختلف، توسط امیرمومنان کشته شده بودند و از علی در دل بغض و کینه داشتند، او را دوست نداشتند. منافقان که به رسول خدا نمی توانستند جسارت کنند ولی در جاهای مختلف از علی بدگویی کرده و عقده دشمنی خود را سر حضرت علی خراب می کردند.
این غلط است که حتی وارد به متون و گفته های برخی متفکران شیعه شده است که پیامبر به دست مبارک خود، در جنگ ها کسی را نکشت تا مورد نفرت و بغض واقع نشود ولذا علی علیه السلام این کشتن ها را انجام داد و این تحلیل غلطی است. همه جا و از جمله در کربلا هم اینگونه بود که تا وقتی انصار سیدالشهدا در صحنه حضور داشتند اجازه نمی دادند حضرت سیدالشهدا به وسط میدان برود، پیامبر هم تا وقتی سرباز دارد که خود نباید به میدان ورود پیدا کند. اما با این حال رسول اکرم شمشیر حمایل می کرد و حتی گزارش هایی مبنی بر کشتن توسط رسول الله هست. فرمانده و مغز متفکر یک جنگ از اهمیت بالایی برخوردار است.
علاوه بر این اگر رسول خدا به این دلیل نخواهد مورد نفرت و بغض قرار نگیرد، همین که فرمانده یک لشکری است که امیرمونان و لشکری که به فرماندهی رسول خدا هستند دشمنان را بکشند، همان است دیگر. بلاتشبیه بلاتشبیه بلا تشبیه، یزید ملعون که مستقیما اباعبدالله الحسین علیه السلام را نکشته است ولی ما او را بیش از همه لعن و نفرین می کنیم چرا که عامل اصلی یزید است. و لذا کفار و منافقین و... می فهمیدند که عامل بدبختی آنها پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است. ولی تلاش این بود که مجاهدت امیرمومنان نادیده گرفته شود و می خواستند از جهت ذهنی بین رسول خدا و امیرمومنان فاصله ایجاد کنند تا جهت انجام کارهای برنامه ریزی شده بعدی، افکار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند.
شیعه علی، اینجاها به عنوان طرفداران و هواداران حضرت شناخته شدند. حالا افراد شاخص و استثنایی هم بودند که حقیقت حضرت و عصمت امام و... را می فهمیدند ولی کم و محدود بودند. غیر شیعه علی هم شیعه کسی دیگر نداشتیم چرا که می شد مقابل رسول خدا و امیرمومنان و می شدند منافق.
هرچه رو به پایان یعنی اواخر عمر رسول خدا نزدیک نزدیک می شویم مشاهده می کنیم که درگیری منافقین و جریان نفاق و... با شیعیان امیرالمومنین و خود امیرالمومنین بیشتر می شود.
شروع تشیع در اوایل مدینه به چشم می خورد. در این زمان امیرالمومنین در جنگ ها، در شارگردی رسول خدا، در همراهی پیامبر، در اطاعت از امر حضرت که کلامی از کلام حضرت به روی زمین نماند شاخص و ویژه و عامل فتح و ظفر بود. عده ای از منافقان یا حسودان یا کسانی که پدر و فامیل آنها در جنگ های مختلف، توسط امیرمومنان کشته شده بودند و از علی در دل بغض و کینه داشتند، او را دوست نداشتند. منافقان که به رسول خدا نمی توانستند جسارت کنند ولی در جاهای مختلف از علی بدگویی کرده و عقده دشمنی خود را سر حضرت علی خراب می کردند.
این غلط است که حتی وارد به متون و گفته های برخی متفکران شیعه شده است که پیامبر به دست مبارک خود، در جنگ ها کسی را نکشت تا مورد نفرت و بغض واقع نشود ولذا علی علیه السلام این کشتن ها را انجام داد و این تحلیل غلطی است. همه جا و از جمله در کربلا هم اینگونه بود که تا وقتی انصار سیدالشهدا در صحنه حضور داشتند اجازه نمی دادند حضرت سیدالشهدا به وسط میدان برود، پیامبر هم تا وقتی سرباز دارد که خود نباید به میدان ورود پیدا کند. اما با این حال رسول اکرم شمشیر حمایل می کرد و حتی گزارش هایی مبنی بر کشتن توسط رسول الله هست. فرمانده و مغز متفکر یک جنگ از اهمیت بالایی برخوردار است.
علاوه بر این اگر رسول خدا به این دلیل نخواهد مورد نفرت و بغض قرار نگیرد، همین که فرمانده یک لشکری است که امیرمونان و لشکری که به فرماندهی رسول خدا هستند دشمنان را بکشند، همان است دیگر. بلاتشبیه بلاتشبیه بلا تشبیه، یزید ملعون که مستقیما اباعبدالله الحسین علیه السلام را نکشته است ولی ما او را بیش از همه لعن و نفرین می کنیم چرا که عامل اصلی یزید است. و لذا کفار و منافقین و... می فهمیدند که عامل بدبختی آنها پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است. ولی تلاش این بود که مجاهدت امیرمومنان نادیده گرفته شود و می خواستند از جهت ذهنی بین رسول خدا و امیرمومنان فاصله ایجاد کنند تا جهت انجام کارهای برنامه ریزی شده بعدی، افکار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند.
شیعه علی، اینجاها به عنوان طرفداران و هواداران حضرت شناخته شدند. حالا افراد شاخص و استثنایی هم بودند که حقیقت حضرت و عصمت امام و... را می فهمیدند ولی کم و محدود بودند. غیر شیعه علی هم شیعه کسی دیگر نداشتیم چرا که می شد مقابل رسول خدا و امیرمومنان و می شدند منافق.
هرچه رو به پایان یعنی اواخر عمر رسول خدا نزدیک نزدیک می شویم مشاهده می کنیم که درگیری منافقین و جریان نفاق و... با شیعیان امیرالمومنین و خود امیرالمومنین بیشتر می شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است