display result search
- 434
- 1000
- 1000
- 1000
نوروز و معنویت،جلسه دوم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «نوروز و معنویت»،جلسه دوم، سال 1395
ما در ایام نوروز نه تنها ما با پدیده بهار که بسیار پر برکت و نورانی است مواجه هستیم، بلکه با پدیده دیگری به نام اوقات فراغت و نحوه گذراندن بهتر تعطیلات مواجه هستیم.
ایام نوروز برای مومنین فرصتی را پدید می آورد که از آغاز بهار بهترین استفاده ها را ببرند. چه خوب است که اوقات فراغت خود را به بطالت نگذرانیم، به لذت های پایین تر اکتفا نکرده و از لذت های برتر غافل نشویم. فلسفه این که دستورات دینی ما را از برخی لذت ها منع می کنند، فقط به این دلیل است که این لذت ها کم هستند. اگر لذت عمیق و فرخنده کننده روح و دل انسان باشد به هیچ وجه از نگاه دینی مکروه یا حرام نیست.
از چه چیزی در فرصت اوقات فراغت و تعطیلات استفاده و بهره برداری کنیم؟
یکی از ویژگی های یک انسان مومن این است که با طبیعت انس دارد و با آن عشق بازی کرده و از آن بهره معنوی می برد. ولی متاسفانه در جامعه ما طبیعت گرایی یکی از ویژگی های مومنین تلقی نمی شود. طبیعت گرایی باید به عنوان یکی از ویژگی های مومن در جامعه برجسته شده و در نهادهای مذهبی مانند بسیج و مسجد و هیئت و... پیشبینی شود. مثلا یک بسیجی دین مدار باید زیاد اهل کوه و طبیعت باشد. اهل مسجد باید برای جمعه ها و موقعیت های تعطیل دیگر پیشبینی هفتگی حضور در طبیعت داشته باشند و چه بهتر که خانواده های مومنین هم اینچنین باشند. چرا پیامبر(ص) که عظمت ثواب عبادت در کنار خانۀ کعبه را می‌دانستند، غالباً خانۀ کعبه را رها می‌کردند و به کوه و دره‌های اطراف می‌رفتند. چرا ایشان دست از کوهنوردی برنمی‌داشتند، مگر ایشان در کوه چه می‌دیدند و از کوهنوردی چه بهره‌ای می‌بردند؟
امام هادی(ع): پیامبر(ص) هر روز به کوه حرا می‌رفتند و آثار رحمت خدا در طبیعت را می‌دیدند و از اینها متذکر حضرت حق می‌شدند. امام هادی(ع) مسیر رشد و نموّ شخصیت پیامبر(ص) را در طبیعت توصیف می‌کند و این راهی است که برای همه باز است.
خیلی زشت است که انسان مؤمن، تفریح معنوی در طبیعت نداشته باشد! اصل طبیعت‌گردی برای مؤمنین و کسانی است که ذکر طبیعت را می‌شنوند و نور و معنویت آن‌را احساس می‌کنند. بعضی‌ها وقتی به دلِ طبیعت می‌روند، به‌جای اینکه به صدای طبیعت گوش کنند، در آنجا هم یک موسیقی ناگوار می‌گذارند و گوش می‌دهند! اینها صدای ذکر و تسبیح طبیعت را نمی‌شنوند؛ اینها به آلودگی صوتی عادت کرده‌اند. آدم باصفا از طبیعتِ بکر-که تسبیح‌گوی خداوند است-لذت معنوی می‌بَرد(یُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْض؛) و طبیعت هم به او خوش‌آمد می‌گوید و از حضور این مؤمن خوشحال می‌شود. هم او از طبیعت بهره می‌برد و هم طبیعت از او.
امام رضا(ع): نگاه به دریا عبادت است. اهل معنا این‌قدر از دریا لذت می‌برند که ما انتظار داشتیم بعد از حدود 40سال از انقلاب، اهالی معنویت و انقلابی‌گری در کنار #دریاها یادمان‌های معنوی و عبادتگاه برقرار کنند، البته اینها با وجود تفریح‌گاه‌ها منافاتی ندارد. دعای ندبه‌ای که در کنار دریا می‌شود خواند، آیا جای دیگری می‌توان خواند؟! نماز شبی که در کوه می‌شود خواند، آیا در خانه می‌شود خواند؟! اگر می‌شد که پیامبر(ص) برای عبادت به کوه نمی‌رفت! غیرمذهبی‌ها باید از ما این جلوه‌ها را می‌دیدند تا به دین و دیانت علاقه پیدا می‌کردند. وقتی به اهل هرزگی می‌گویید «هرزگی و بدمستی نکن!» می‌گوید: «پس شادیِ این دین شما کجاست؟!» چون هیچ‌وقت شما را شاد و بانشاط ندیده است! او ندیده که شما دینداران از طبیعت لذت ببرید. وقتی شما از طبیعت لذت نبردی، و نگفتی که «اهالی معنویت از طبیعت لذت می‌برند» نهی از منکر شما هم نمی‌گیرد و اثر ندارد. شما که به گنه‌کار می‌گویی «گناه نکن و از طریق گناه لذت نبر» خودت باید ده برابر او از طبیعت لذت ببری! و الا نهی از گناه شما، بر او زیاد اثر ندارد. اگر می‌خواهید از آسیب‌های اینترنت و فضای مجازی صحبت کنید، باید بگویید که جایگزین آن چیست؟ کسی که با طبیعت ارتباط عمیق و وثیق پیدا کند، دیگر-برای تفریح و سرگرمی-به‌سراغ فضای مجازی نمی‌رود که همه‌چیز را از پشت شیشه و آینه ببینید!
ما در ایام نوروز نه تنها ما با پدیده بهار که بسیار پر برکت و نورانی است مواجه هستیم، بلکه با پدیده دیگری به نام اوقات فراغت و نحوه گذراندن بهتر تعطیلات مواجه هستیم.
ایام نوروز برای مومنین فرصتی را پدید می آورد که از آغاز بهار بهترین استفاده ها را ببرند. چه خوب است که اوقات فراغت خود را به بطالت نگذرانیم، به لذت های پایین تر اکتفا نکرده و از لذت های برتر غافل نشویم. فلسفه این که دستورات دینی ما را از برخی لذت ها منع می کنند، فقط به این دلیل است که این لذت ها کم هستند. اگر لذت عمیق و فرخنده کننده روح و دل انسان باشد به هیچ وجه از نگاه دینی مکروه یا حرام نیست.
از چه چیزی در فرصت اوقات فراغت و تعطیلات استفاده و بهره برداری کنیم؟
یکی از ویژگی های یک انسان مومن این است که با طبیعت انس دارد و با آن عشق بازی کرده و از آن بهره معنوی می برد. ولی متاسفانه در جامعه ما طبیعت گرایی یکی از ویژگی های مومنین تلقی نمی شود. طبیعت گرایی باید به عنوان یکی از ویژگی های مومن در جامعه برجسته شده و در نهادهای مذهبی مانند بسیج و مسجد و هیئت و... پیشبینی شود. مثلا یک بسیجی دین مدار باید زیاد اهل کوه و طبیعت باشد. اهل مسجد باید برای جمعه ها و موقعیت های تعطیل دیگر پیشبینی هفتگی حضور در طبیعت داشته باشند و چه بهتر که خانواده های مومنین هم اینچنین باشند. چرا پیامبر(ص) که عظمت ثواب عبادت در کنار خانۀ کعبه را می‌دانستند، غالباً خانۀ کعبه را رها می‌کردند و به کوه و دره‌های اطراف می‌رفتند. چرا ایشان دست از کوهنوردی برنمی‌داشتند، مگر ایشان در کوه چه می‌دیدند و از کوهنوردی چه بهره‌ای می‌بردند؟
امام هادی(ع): پیامبر(ص) هر روز به کوه حرا می‌رفتند و آثار رحمت خدا در طبیعت را می‌دیدند و از اینها متذکر حضرت حق می‌شدند. امام هادی(ع) مسیر رشد و نموّ شخصیت پیامبر(ص) را در طبیعت توصیف می‌کند و این راهی است که برای همه باز است.
خیلی زشت است که انسان مؤمن، تفریح معنوی در طبیعت نداشته باشد! اصل طبیعت‌گردی برای مؤمنین و کسانی است که ذکر طبیعت را می‌شنوند و نور و معنویت آن‌را احساس می‌کنند. بعضی‌ها وقتی به دلِ طبیعت می‌روند، به‌جای اینکه به صدای طبیعت گوش کنند، در آنجا هم یک موسیقی ناگوار می‌گذارند و گوش می‌دهند! اینها صدای ذکر و تسبیح طبیعت را نمی‌شنوند؛ اینها به آلودگی صوتی عادت کرده‌اند. آدم باصفا از طبیعتِ بکر-که تسبیح‌گوی خداوند است-لذت معنوی می‌بَرد(یُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْض؛) و طبیعت هم به او خوش‌آمد می‌گوید و از حضور این مؤمن خوشحال می‌شود. هم او از طبیعت بهره می‌برد و هم طبیعت از او.
امام رضا(ع): نگاه به دریا عبادت است. اهل معنا این‌قدر از دریا لذت می‌برند که ما انتظار داشتیم بعد از حدود 40سال از انقلاب، اهالی معنویت و انقلابی‌گری در کنار #دریاها یادمان‌های معنوی و عبادتگاه برقرار کنند، البته اینها با وجود تفریح‌گاه‌ها منافاتی ندارد. دعای ندبه‌ای که در کنار دریا می‌شود خواند، آیا جای دیگری می‌توان خواند؟! نماز شبی که در کوه می‌شود خواند، آیا در خانه می‌شود خواند؟! اگر می‌شد که پیامبر(ص) برای عبادت به کوه نمی‌رفت! غیرمذهبی‌ها باید از ما این جلوه‌ها را می‌دیدند تا به دین و دیانت علاقه پیدا می‌کردند. وقتی به اهل هرزگی می‌گویید «هرزگی و بدمستی نکن!» می‌گوید: «پس شادیِ این دین شما کجاست؟!» چون هیچ‌وقت شما را شاد و بانشاط ندیده است! او ندیده که شما دینداران از طبیعت لذت ببرید. وقتی شما از طبیعت لذت نبردی، و نگفتی که «اهالی معنویت از طبیعت لذت می‌برند» نهی از منکر شما هم نمی‌گیرد و اثر ندارد. شما که به گنه‌کار می‌گویی «گناه نکن و از طریق گناه لذت نبر» خودت باید ده برابر او از طبیعت لذت ببری! و الا نهی از گناه شما، بر او زیاد اثر ندارد. اگر می‌خواهید از آسیب‌های اینترنت و فضای مجازی صحبت کنید، باید بگویید که جایگزین آن چیست؟ کسی که با طبیعت ارتباط عمیق و وثیق پیدا کند، دیگر-برای تفریح و سرگرمی-به‌سراغ فضای مجازی نمی‌رود که همه‌چیز را از پشت شیشه و آینه ببینید!
تاکنون نظری ثبت نشده است