display result search
- 1830
- 1000
- 1000
- 1000
ویژگی های خانواده حسینی، جلسه اول
سخنرانی حجت الاسلام دکترناصر رفیعی با موضوع "ویژگی های خانواده حسینی"، جلسه اول، سال 1400
موضوع ویژگی های خانواده امام حسین (ع) بحث مهمی است که کمتر به آن پرداخته شده است. شعری منسوب به امام حسین (ع) است که می فرماید: « به جانم قسم، من آن خانه ای را که سکینه و رباب در آن خانه حضور داشته باشند دوست می دارم و آنچه بتوانم برایشان هزینه می کنم و هرکسی هم من را سرزنش کند توجهی نمی کنم.» همین شعر نشان دهنده شدت علاقه امام حسین (ع) نسبت به خانواده اش است و نشان دهنده اهتمام به امر خانواده است. نوع برخورد امام حسین (ع) در واقعه عاشورا نشان دهنده این است که ایشان بسیار به فرزندان و خانواده علاقه مند بودند. در قرآن هم در باب خانواده بیش از صد آیه مورد بحث است. آیه 6 سوره تحریم خداوند می فرماید: «ای مردم خودتان و خانواده تان را نگذارید که جهنمی شوند.» معنی این آیه در نظام تربیتی حرف بزرگی است و اشاره به مراقبت از خانواده دارد.
بندگان ویژه خدا یکی از دعاهایشان این است که خداوند در آیه 74سوره فرقان می فرماید: «خدایا زن و بچه های ما را نور چشم ما قرار بده.» خانواده در قرآن به سه قسم تقسیم شده است؛ خانواده رحمانی، خانواده شیطانی، خانواده نیمه رحمانی و نیمه شیطانی. نمونه خانواده رحمانی، خانواده حضرت زکریا و خانواده حضرت ابراهیم هستند. نمونه خانواده شیطانی خانواده ابولهب و نمونه خانواده نیمه رحمانی و نیمه شیطانی خانواده فرعون یا خانواده حضرت نوح است.
مهمترین ویژگی در خانواده امام حسین (ع) این است که صاحب کرامت هستند. اگر انسان بتواند فرزندش را با کرامت اخلاقی تربیت کند تمام صفات اخلاقی خوب هم زیر چتر کرامت می آیند. کرامت به معنای بزرگی و عظمت است و انسان با کرامت خود را بدهکار کرامت اخلاقی می داند. امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: «انسان با کرامت سه چیز در زندگی اش نیست؛ اول اینکه انسان با کرامت تن به گناه نمی دهد. دوم، انسان کریم به دنبال زشتی و شهوت و کراهت نمی رود. سوم، دنیا نزد انسان با کرامت خیلی کوچک است. پیامبراکرم (ص) در کلامی می فرمایند: «اگر می خواهی جزء انسان های با کرامت باشی هرگز از خدا پیش مردم شکوه و گلایه نکن.» این نکته ای بود که در زندگی امام حسین (ع) و خانواده اش موج می زد و هرگز هیچ کسی شکوه و گلایه نکرد.
موضوع ویژگی های خانواده امام حسین (ع) بحث مهمی است که کمتر به آن پرداخته شده است. شعری منسوب به امام حسین (ع) است که می فرماید: « به جانم قسم، من آن خانه ای را که سکینه و رباب در آن خانه حضور داشته باشند دوست می دارم و آنچه بتوانم برایشان هزینه می کنم و هرکسی هم من را سرزنش کند توجهی نمی کنم.» همین شعر نشان دهنده شدت علاقه امام حسین (ع) نسبت به خانواده اش است و نشان دهنده اهتمام به امر خانواده است. نوع برخورد امام حسین (ع) در واقعه عاشورا نشان دهنده این است که ایشان بسیار به فرزندان و خانواده علاقه مند بودند. در قرآن هم در باب خانواده بیش از صد آیه مورد بحث است. آیه 6 سوره تحریم خداوند می فرماید: «ای مردم خودتان و خانواده تان را نگذارید که جهنمی شوند.» معنی این آیه در نظام تربیتی حرف بزرگی است و اشاره به مراقبت از خانواده دارد.
بندگان ویژه خدا یکی از دعاهایشان این است که خداوند در آیه 74سوره فرقان می فرماید: «خدایا زن و بچه های ما را نور چشم ما قرار بده.» خانواده در قرآن به سه قسم تقسیم شده است؛ خانواده رحمانی، خانواده شیطانی، خانواده نیمه رحمانی و نیمه شیطانی. نمونه خانواده رحمانی، خانواده حضرت زکریا و خانواده حضرت ابراهیم هستند. نمونه خانواده شیطانی خانواده ابولهب و نمونه خانواده نیمه رحمانی و نیمه شیطانی خانواده فرعون یا خانواده حضرت نوح است.
مهمترین ویژگی در خانواده امام حسین (ع) این است که صاحب کرامت هستند. اگر انسان بتواند فرزندش را با کرامت اخلاقی تربیت کند تمام صفات اخلاقی خوب هم زیر چتر کرامت می آیند. کرامت به معنای بزرگی و عظمت است و انسان با کرامت خود را بدهکار کرامت اخلاقی می داند. امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: «انسان با کرامت سه چیز در زندگی اش نیست؛ اول اینکه انسان با کرامت تن به گناه نمی دهد. دوم، انسان کریم به دنبال زشتی و شهوت و کراهت نمی رود. سوم، دنیا نزد انسان با کرامت خیلی کوچک است. پیامبراکرم (ص) در کلامی می فرمایند: «اگر می خواهی جزء انسان های با کرامت باشی هرگز از خدا پیش مردم شکوه و گلایه نکن.» این نکته ای بود که در زندگی امام حسین (ع) و خانواده اش موج می زد و هرگز هیچ کسی شکوه و گلایه نکرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است