display result search
- 661
- 1000
- 1000
- 1000
بررسی آیه مباهله
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «بررسی آیه مباهله»
بیست و چهارم ماه ذی الحجه روز نزول آیه مباهله و روز مباهله رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با مسیحیان نجرا است.
بزرگترین دین آسمانی در زمان بعثت رسول خدا دین مسیحیت بود.
بعد از این رسول خدا وارد مدینه شدند و دعوت به دین اسلام گسترش پیدا کرد، به ویژه بعد از فتح مکه در سال هشتم هجری، رفت و آمد از اطراف و اکناف به مدینه و شرفیابی به خدمت حضرت به راه افتاد از جمله در سال نهم که نوشته اند مسیحیان نجران با علمای خودشان و اسقف بزرگ خود به مدینه آمدند. و از سیما و صورت کار پیداست که برای احتجاج و گفتگوی با حضرت آمده بودند.
وارد به مسجد رسول خدا شدند و چون زمان عبادشان فررا رسیده بود در همان مسجد اعمال دینی خود را به جا آوردند و بعد از آن خدمت رسول خدا شرفیاب شدند. از رسول خدا پرسیدند که سخن شما چیست. حضرت فرمودند من دعوت به توحید می کنم. و بعد از این سخن به اینجا رسید که پیامبر فرمودند سخن من این است که مسیح عبد خداست. مخلوق است و می خورد و می آشامد و استراحت می کند. و این اعتقاد شما مسیحیان در مورد مسیح، اعتقاد مناسب و صحیحی نیست.
استدلال های رسول خدا را شنیدند و نهایتا قضیه به مباهله کشیده شد. و از طرف خدا این آیه بر پیامبر نازل شد:
«فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ»
پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.
بیست و چهارم ماه ذی الحجه روز نزول آیه مباهله و روز مباهله رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با مسیحیان نجرا است.
بزرگترین دین آسمانی در زمان بعثت رسول خدا دین مسیحیت بود.
بعد از این رسول خدا وارد مدینه شدند و دعوت به دین اسلام گسترش پیدا کرد، به ویژه بعد از فتح مکه در سال هشتم هجری، رفت و آمد از اطراف و اکناف به مدینه و شرفیابی به خدمت حضرت به راه افتاد از جمله در سال نهم که نوشته اند مسیحیان نجران با علمای خودشان و اسقف بزرگ خود به مدینه آمدند. و از سیما و صورت کار پیداست که برای احتجاج و گفتگوی با حضرت آمده بودند.
وارد به مسجد رسول خدا شدند و چون زمان عبادشان فررا رسیده بود در همان مسجد اعمال دینی خود را به جا آوردند و بعد از آن خدمت رسول خدا شرفیاب شدند. از رسول خدا پرسیدند که سخن شما چیست. حضرت فرمودند من دعوت به توحید می کنم. و بعد از این سخن به اینجا رسید که پیامبر فرمودند سخن من این است که مسیح عبد خداست. مخلوق است و می خورد و می آشامد و استراحت می کند. و این اعتقاد شما مسیحیان در مورد مسیح، اعتقاد مناسب و صحیحی نیست.
استدلال های رسول خدا را شنیدند و نهایتا قضیه به مباهله کشیده شد. و از طرف خدا این آیه بر پیامبر نازل شد:
«فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ»
پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است