display result search
- 632
- 1000
- 1000
- 1000
تبیین برخی سور و آیات قرآنی، جلسه دهم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "تبیین برخی سور و آیات قرآنی"، "موانع رفعت عمل انسان و راه سلوک و از بین رفتن حجب با عاشورا"، جلسه دهم، سال 1398
در تعابیری که متخذ از روایات است آمده است که «إنّ الحسین مصباح الهدى و سفینة النجاة» از موانعی که با شفاعت امام حسین علیه السلام برداشته می شود نه از ما بلکه از همه امم در تاریخ، حجابهای ظلمانی است و بلکه به تعبیر بزرگان حجاب های نورانی که در بعضی دعا ها از آن تعبیر به حجب نور شده است. این حجاب هایی که بین ما وجود دارد، با سیدالشهداء و با عاشورای حضرت برداشته می شود.
حجاب های ظلمانی را به وادی گناه معنا کرده اند، وادی غفلت، صفات رذیله، عقاید فاسد، و شرک و شکی که در انسان است، این ها همه وادی ظلمت است. ریشه این ها هم دستگاه شیطان و دستگاه دشمنان ائمه علیهم السلام است. پس این شرک و شک و صفات رذیله و معاصی همه از آنجا ناشی می شود و ریشه در آنجا دارد. آن ها خیمه های تاریک و ظلمانی را بر حیات اجتماعی مردم و حیات ظاهری و باطنیشان مسلط کردند و آن ها را در وادی ظلمات خودشان حیران کردند، این کار سقیفه و بنی امیه است. آن شمس و چراغ حقیقی و نور هدایتی که خدای متعال قرار داده که این پرده های ظلمانی را هم در باطن و هم در ظاهر بر می دارد و انسان را به مقصد و به سرچشمه نور هدایت می کند، سیدالشهداء علیه السلام است «ان الحسین مصباح الهدی». نه فقط ایشان بلکه آنچه متعلق به دستگاه ایشان هست اینطوری است. این تعبیر را مرحوم شیخ طوسی در مصباح نقل کرده اند که امام صادق کیسه ای داشتند که در آن تربت سیدالشهداء بود و هر وقت، وقت سجده می شد این تربت را پهن کرده و روی این خاک سجده می کردند، بعد می فرمودند: «سجده بر خاک قبر امام حسین هفت حجاب را خرق می کند.» یعنی این حجاب هایی که بین ما هست با سجده بر تربت سیدالشهداء از بین می رود.
خدای متعال در هر آسمان یک ملکی قرار داده که جلال الهی و عظمت الهی را در آن آسمان ظاهر می کنند و بر آن آسمان یک دربان هم قرار داده که هر چیزی و هر کسی و هر عملی از این در نمی تواند وارد بشود. بعد فرمودند: حفظه ای که خدای متعال برای انسان قرار داده ملائکه ای هستند که عمل او را ثبت می کنند و در صبح و شام با او هستند. این ملائکه عمل را حفظ می کنند، می نویسند و بعد بالا می روند و عمل انسان را هم به سمت سماوات می برند. حالا تا کجا این عمل بالا می رود تابع کیفیت عمل است.
این عمل نورانی است و نوری دارد مثل خورشید پس می رسد به سماء دنیا و آسمان اول، بعد ملک دربان جلوی ملک حافظ عمل را می گیرد و به او دستور می دهد «قِفْ فَاضْرِبْ بِهَذَا الْعَمَلِ وَجْهَ صَاحِبِه»، این عمل را به صاحبش برگردان، البته تعبیر روایت این است که این عمل را بزنید به صورت صاحبش چرا که به درد عالم بالا نمی خورد. بعد بیان این است «أَنَا مَلَکُ الْغِیبَة» من ملک غیبت هستم که البته این باید معنا بشود. دربان آسمان دنیا ملکی است به عنوان ملک غیبت «فَمَنِ اغْتَابَ لَا أَدَعُ عَمَلَهُ یُجَاوِزُنِی إِلَى غَیْرِی»، اگر کسی اهل غیبت مومنین باشد و هتک آبروی مومنین را بکند او نمی گذارد عملش به آسمان بالاتر برود و همین جا متوقف می شود.
بعد این عمل را برمی گردانند و فردا این مومن عمل بهتری انجام می دهد و به آسمان دوم می رسد. پس انسان اعمالی دارد که گاهی در همان آسمان اول متوقف می شوند، اما گاهی هم نه، از این آسمان رد می شود چون که این آدم اهل غیبت نیست، یا اگر یک جایی غیبتی کرده توبه کرده و تدارک کرده، پس عمل نورانی از آسمان اول بالا می رود و به آسمان دوم می رسد و الی آخر تا آسمان هفتم می رسد.
پس این موانعی که بین ما هست باید یک جوری برداشته بشود تا عمل ما از این موانع و حجاب ها عبور کند و به دست رب العزه برسد و ما را هم با خودش به مقصد برساند. سیدالشهداء علیه السلام این موانع را که شیطان برای انسان درست می کند و دام اوست است، با نور وجود خودشان رفع می کنند و حتی عرض کردم سجده بر تربت حضرت این حجاب ها را برمی دارد. سیدالشهداء نه یک مقدار، بلکه کار را خیلی آسان کردند و الا عبور از این حجاب ها تقریبا نشدنی است. این را من مکرر عرض کردم که اگر عاشورا نبود همه در وادی حیرت می ماندند و هیچ کس راه را پیدا نمی کرد. حتی راه رفته ها هم یک جایی گرفتار می شدند .
در این عالم حجاب ها و موانع زیادی در مقابل انسان وجود دارد که باعث می شود او به مقصد نرسد که از جمله این حجاب ها غیبت، حسد، تکبر، عجب و عدم اخلاص در نیت است. این حجاب ها همه ظلمانی است و ریشه اش در دستگاه شیطان است اما سیدالشهدا با بلای خودشان بسیاری از این حجاب ها را برای ما برداشتند به طوری که حتی سجده بر تربت ایشان هم باعث رفع حجاب های هفتگانه می شود.
در تعابیری که متخذ از روایات است آمده است که «إنّ الحسین مصباح الهدى و سفینة النجاة» از موانعی که با شفاعت امام حسین علیه السلام برداشته می شود نه از ما بلکه از همه امم در تاریخ، حجابهای ظلمانی است و بلکه به تعبیر بزرگان حجاب های نورانی که در بعضی دعا ها از آن تعبیر به حجب نور شده است. این حجاب هایی که بین ما وجود دارد، با سیدالشهداء و با عاشورای حضرت برداشته می شود.
حجاب های ظلمانی را به وادی گناه معنا کرده اند، وادی غفلت، صفات رذیله، عقاید فاسد، و شرک و شکی که در انسان است، این ها همه وادی ظلمت است. ریشه این ها هم دستگاه شیطان و دستگاه دشمنان ائمه علیهم السلام است. پس این شرک و شک و صفات رذیله و معاصی همه از آنجا ناشی می شود و ریشه در آنجا دارد. آن ها خیمه های تاریک و ظلمانی را بر حیات اجتماعی مردم و حیات ظاهری و باطنیشان مسلط کردند و آن ها را در وادی ظلمات خودشان حیران کردند، این کار سقیفه و بنی امیه است. آن شمس و چراغ حقیقی و نور هدایتی که خدای متعال قرار داده که این پرده های ظلمانی را هم در باطن و هم در ظاهر بر می دارد و انسان را به مقصد و به سرچشمه نور هدایت می کند، سیدالشهداء علیه السلام است «ان الحسین مصباح الهدی». نه فقط ایشان بلکه آنچه متعلق به دستگاه ایشان هست اینطوری است. این تعبیر را مرحوم شیخ طوسی در مصباح نقل کرده اند که امام صادق کیسه ای داشتند که در آن تربت سیدالشهداء بود و هر وقت، وقت سجده می شد این تربت را پهن کرده و روی این خاک سجده می کردند، بعد می فرمودند: «سجده بر خاک قبر امام حسین هفت حجاب را خرق می کند.» یعنی این حجاب هایی که بین ما هست با سجده بر تربت سیدالشهداء از بین می رود.
خدای متعال در هر آسمان یک ملکی قرار داده که جلال الهی و عظمت الهی را در آن آسمان ظاهر می کنند و بر آن آسمان یک دربان هم قرار داده که هر چیزی و هر کسی و هر عملی از این در نمی تواند وارد بشود. بعد فرمودند: حفظه ای که خدای متعال برای انسان قرار داده ملائکه ای هستند که عمل او را ثبت می کنند و در صبح و شام با او هستند. این ملائکه عمل را حفظ می کنند، می نویسند و بعد بالا می روند و عمل انسان را هم به سمت سماوات می برند. حالا تا کجا این عمل بالا می رود تابع کیفیت عمل است.
این عمل نورانی است و نوری دارد مثل خورشید پس می رسد به سماء دنیا و آسمان اول، بعد ملک دربان جلوی ملک حافظ عمل را می گیرد و به او دستور می دهد «قِفْ فَاضْرِبْ بِهَذَا الْعَمَلِ وَجْهَ صَاحِبِه»، این عمل را به صاحبش برگردان، البته تعبیر روایت این است که این عمل را بزنید به صورت صاحبش چرا که به درد عالم بالا نمی خورد. بعد بیان این است «أَنَا مَلَکُ الْغِیبَة» من ملک غیبت هستم که البته این باید معنا بشود. دربان آسمان دنیا ملکی است به عنوان ملک غیبت «فَمَنِ اغْتَابَ لَا أَدَعُ عَمَلَهُ یُجَاوِزُنِی إِلَى غَیْرِی»، اگر کسی اهل غیبت مومنین باشد و هتک آبروی مومنین را بکند او نمی گذارد عملش به آسمان بالاتر برود و همین جا متوقف می شود.
بعد این عمل را برمی گردانند و فردا این مومن عمل بهتری انجام می دهد و به آسمان دوم می رسد. پس انسان اعمالی دارد که گاهی در همان آسمان اول متوقف می شوند، اما گاهی هم نه، از این آسمان رد می شود چون که این آدم اهل غیبت نیست، یا اگر یک جایی غیبتی کرده توبه کرده و تدارک کرده، پس عمل نورانی از آسمان اول بالا می رود و به آسمان دوم می رسد و الی آخر تا آسمان هفتم می رسد.
پس این موانعی که بین ما هست باید یک جوری برداشته بشود تا عمل ما از این موانع و حجاب ها عبور کند و به دست رب العزه برسد و ما را هم با خودش به مقصد برساند. سیدالشهداء علیه السلام این موانع را که شیطان برای انسان درست می کند و دام اوست است، با نور وجود خودشان رفع می کنند و حتی عرض کردم سجده بر تربت حضرت این حجاب ها را برمی دارد. سیدالشهداء نه یک مقدار، بلکه کار را خیلی آسان کردند و الا عبور از این حجاب ها تقریبا نشدنی است. این را من مکرر عرض کردم که اگر عاشورا نبود همه در وادی حیرت می ماندند و هیچ کس راه را پیدا نمی کرد. حتی راه رفته ها هم یک جایی گرفتار می شدند .
در این عالم حجاب ها و موانع زیادی در مقابل انسان وجود دارد که باعث می شود او به مقصد نرسد که از جمله این حجاب ها غیبت، حسد، تکبر، عجب و عدم اخلاص در نیت است. این حجاب ها همه ظلمانی است و ریشه اش در دستگاه شیطان است اما سیدالشهدا با بلای خودشان بسیاری از این حجاب ها را برای ما برداشتند به طوری که حتی سجده بر تربت ایشان هم باعث رفع حجاب های هفتگانه می شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است