display result search
- 593
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر سوره ی حجرات، جلسه پنجم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "تفسیر سوره ی حجرات"، جلسه پنجم، سال 1399
در این سوره خدای متعال بیان فرموده که تقدم بر رسول خدا پیدا نکنید و بر ایشان پیش دستی نکنید. عرض کردیم که این تقدم به معنای این است که اگر حضرت یک برنامه و طرحی برای عالم دارند، انسان در مقابل آن رسالت و مأموریت حضرت، به جای این که دنبال سر حضرت حرکت بکند، پیشدستی کند و جلو بیافتد. این رسولی که خدای متعال فرستاده یک خبری از عالم غیب برای ما آورده که دست احدی به آن خبر نمی رسد و فقط ایشان حامل و دارای خبر است. خدای متعال در این آیه می فرماید: «نسبت به این خبری که حضرت آورده نباید کسی خبر دیگری را طرح بکند. اگر حضرت خبری آوردند باید صوت حضرت در عالم باشد و قول ایشان در عالم شنیده بشود، پس کس دیگری نباید قول و صوتی در مقابل حضرت داشته باشد.»
شاید معنایش این است که قول خودش باعث شود که یک پرده ای از جلوی چشمش برداشته شود و فکر کند او هم صاحب خبری است و خبری دارد که دست رسول نیست. همینطوری که حضرت از عالم بالا خبری آوردند که دست ما نیست و می خواهند پرده ها را از جلوی چشم دل ما بردارند تا ما با خبر بشویم، گویا ما هم یک خبری داریم که در دست حضرت نیست و می خواهیم به حضرت خبر بدهیم. پس یک جریانی است که می خواهد خبر خودش را بالا دست خبر حضرت مطرح کند یا اینکه می خواهد با خبر خودش پرده ای از چشم حضرت بردارد و غیبی را برای ایشان اشکار کند، که البته احدی اینطوری نیست و تمام غیب عالم در اختیار این پیامبر است گویا قرآن به ما هشدار می دهد که یک چنین جریانی وجود دارد، پس شما مواظب باشید که گرفتار این جریان نشده و دنباله رو این جریان نشوید. یک جریانی بوده که در مقابل حضرت صدا بلند کردند، تا جایی که کار به کسانی رسید که مقابل اهل بیت سر و صدا بلند کردند، در مقابل خود حضرت اظهار نظر کردند و حتی اظهار نظر خودشان را دنبال می کردند و می خواستند نظر خودشان را به کرسی بنشانند.
آیه بعد خداوند دو دسته را معرفی می کند و می فرماید: «یک عده ای هستند که در مقابل رسول خدا غض صوت دارند و صدایشان فرو افتاده است. به تعبیر دیگر یعنی در مقابل خبری که حضرت آورده و صوتی که حضرت از ناحیه خدا در عالم بلند کرده و می خواهد خبر حضرت حق را به عالم برساند، غض صوت دارند و صداهایشان فرو افتاده است. اینها کسانی هستند که خدای متعال قلبشان را برای تقوا امتحان کرده است و تقوای قلب دارند.تمام مغفرت الهی و پاداش عظیم خدا برای اینهایی است که در مقابل صدای رسول خدا غض صوت دارند و صدا بلند نمی کنند. تواضع و خشوع در کلام و لحن اینها دیده می شود، کما این که در لحن منافقین، استکبار و دشمنی با حضرت هویداست.
بنابراین اگر کسی صاحب تقوای قلب شد، نتیجه اش این است که بی سر و صدا می شود و در مقابل صوت و خبری که حضرت آوردند، غض صوت دارد. این تقوایی که در این آیه است همان تقوای قلب است. تقوای قلب هم یعنی همان تسلیم قلب. قلب صاحب تقوا قلب سلیم است و در آیات متعددی خدای متعال این را بیان می کند. قلب سلیم یعنی قلبی که دو چیز در آن است، اول اینکه تبری از غیر دارد، دوم هم اینکه حضرت حق را پذیرفته و انوار محبت الهی و یقین به حضرت حق، در این قلب آمده است. بهشت برای متقین مهیا شده و این متقینی که صاحب قلب سلیم اند همان هایی هستند که تقوای در قلب دارند. مقام تقوای قلب یک مقام رفیعی است و قلبی دارای تقواست که سلیم باشد. یعنی نسبت به غیر خدای متعال و رسول خدا تبری داشته باشد و نسبت به حضرت حق هم تسلیم محض باشد.
در این سوره خدای متعال بیان فرموده که تقدم بر رسول خدا پیدا نکنید و بر ایشان پیش دستی نکنید. عرض کردیم که این تقدم به معنای این است که اگر حضرت یک برنامه و طرحی برای عالم دارند، انسان در مقابل آن رسالت و مأموریت حضرت، به جای این که دنبال سر حضرت حرکت بکند، پیشدستی کند و جلو بیافتد. این رسولی که خدای متعال فرستاده یک خبری از عالم غیب برای ما آورده که دست احدی به آن خبر نمی رسد و فقط ایشان حامل و دارای خبر است. خدای متعال در این آیه می فرماید: «نسبت به این خبری که حضرت آورده نباید کسی خبر دیگری را طرح بکند. اگر حضرت خبری آوردند باید صوت حضرت در عالم باشد و قول ایشان در عالم شنیده بشود، پس کس دیگری نباید قول و صوتی در مقابل حضرت داشته باشد.»
شاید معنایش این است که قول خودش باعث شود که یک پرده ای از جلوی چشمش برداشته شود و فکر کند او هم صاحب خبری است و خبری دارد که دست رسول نیست. همینطوری که حضرت از عالم بالا خبری آوردند که دست ما نیست و می خواهند پرده ها را از جلوی چشم دل ما بردارند تا ما با خبر بشویم، گویا ما هم یک خبری داریم که در دست حضرت نیست و می خواهیم به حضرت خبر بدهیم. پس یک جریانی است که می خواهد خبر خودش را بالا دست خبر حضرت مطرح کند یا اینکه می خواهد با خبر خودش پرده ای از چشم حضرت بردارد و غیبی را برای ایشان اشکار کند، که البته احدی اینطوری نیست و تمام غیب عالم در اختیار این پیامبر است گویا قرآن به ما هشدار می دهد که یک چنین جریانی وجود دارد، پس شما مواظب باشید که گرفتار این جریان نشده و دنباله رو این جریان نشوید. یک جریانی بوده که در مقابل حضرت صدا بلند کردند، تا جایی که کار به کسانی رسید که مقابل اهل بیت سر و صدا بلند کردند، در مقابل خود حضرت اظهار نظر کردند و حتی اظهار نظر خودشان را دنبال می کردند و می خواستند نظر خودشان را به کرسی بنشانند.
آیه بعد خداوند دو دسته را معرفی می کند و می فرماید: «یک عده ای هستند که در مقابل رسول خدا غض صوت دارند و صدایشان فرو افتاده است. به تعبیر دیگر یعنی در مقابل خبری که حضرت آورده و صوتی که حضرت از ناحیه خدا در عالم بلند کرده و می خواهد خبر حضرت حق را به عالم برساند، غض صوت دارند و صداهایشان فرو افتاده است. اینها کسانی هستند که خدای متعال قلبشان را برای تقوا امتحان کرده است و تقوای قلب دارند.تمام مغفرت الهی و پاداش عظیم خدا برای اینهایی است که در مقابل صدای رسول خدا غض صوت دارند و صدا بلند نمی کنند. تواضع و خشوع در کلام و لحن اینها دیده می شود، کما این که در لحن منافقین، استکبار و دشمنی با حضرت هویداست.
بنابراین اگر کسی صاحب تقوای قلب شد، نتیجه اش این است که بی سر و صدا می شود و در مقابل صوت و خبری که حضرت آوردند، غض صوت دارد. این تقوایی که در این آیه است همان تقوای قلب است. تقوای قلب هم یعنی همان تسلیم قلب. قلب صاحب تقوا قلب سلیم است و در آیات متعددی خدای متعال این را بیان می کند. قلب سلیم یعنی قلبی که دو چیز در آن است، اول اینکه تبری از غیر دارد، دوم هم اینکه حضرت حق را پذیرفته و انوار محبت الهی و یقین به حضرت حق، در این قلب آمده است. بهشت برای متقین مهیا شده و این متقینی که صاحب قلب سلیم اند همان هایی هستند که تقوای در قلب دارند. مقام تقوای قلب یک مقام رفیعی است و قلبی دارای تقواست که سلیم باشد. یعنی نسبت به غیر خدای متعال و رسول خدا تبری داشته باشد و نسبت به حضرت حق هم تسلیم محض باشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است