display result search
- 1316
- 1000
- 1000
- 1000
حال خوب، جلسه هفدهم
سخنرانی از حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «حال خوب»، جلسه هفدهم، سال 1400
انسان ها خیلی علاقه دارند که دارای حال خوب باشند و واقعیت های زندگی آنها رو به راه باشد و این علاقه در انسان ها عامل حرکت دائمی آنها است. انسان دائما دنبال حال خوب و بهتر کردن وضعیت خود است و این در وجود انسان تقاضا برای رشد و کمال را رقم می زند و طبیعتا فرق انسان با حیوان در همین است. این مسئله آفت هایی دارد که یکی از این آفات این است که انسان ها دچار توهم و واقعیت گریز می شوند. تصور می کنند راهی آنها به حال خوب می رساند و درباره آن تحقیقی نمی کنند. با خیال پردازی به سوی حال خوب حرکت می کنند که واقعیت ندارد و بیشتر سر در گم می شوند.
واقعیت و واقع بینی حال انسان را خوب می کند و دین هم انسان را وادار می کند به واقع بینی. و چون واقعیت ها معمولا تلخ هستند، آدم ها سعی می کنند از آنها فرار کنند یا آنها را دور بزنند. انسان در ابتدا با دیدن واقعیت ها ممکن است دارای حال بد شود ولی با صبر و مرور زمان دارای حال خوب می شود که این حال خوب پایدار و عمیق است. انسان وقتی به صورت درست با واقعیت ها مواجه شود راه عبور از تلخی هایی که در واقعیت ها هست را پیدا خواهد کرد. ولی معمولا آدم ها این صبر را ندارند. انسان ها از عجله آفریده شده اند و زود می خواهد یک راه فرار پیدا کند.
امام باقر علیه السلام می فرماید:« خودت را با امید کاذب سرگرم نکن. امید کاذب تو را در عرصه خوف صادق.»
بسیاری از ترس های ما ترس کاذب است. ترس صادق این است که می ترسم این بلا بر سر من بیاید و می آید. وقتی انسان دچار توهم شد و با توهم سراغ حال خوش می رود، با یک واقع بینی بسیار تلخ از این حال خوش بیرون خواهد آمد. خیال زدگی واقعیت ها را وارونه می بیند. مثلا واقعیت کوتاهی عمر را نمی بیند و دچار غفلت می شود و وقتی مرگ فرا رسید بیدار شده و دچار افسوس و پشیمانی می شود.
دوری از خدا انسان را متوهم می کند. یک ساعت تفکر، عبادتی بسیار قیمتی است. الکی حال خود را خوش نکنیم. این خودش راهی به سوی حال خوب است. ما خدایی داریم که قادر است واقعیت های عالم را تغییر دهد. واقعیت این است که ما خراب کرده ایم و خدا می گوید من درست می کنم. اصل دعا استغفار است. دعا یعنی خدایا من خراب کرده ام خودت درستش کن. شرط استغفار چیست؟ اصل این است که تو بفهمی از خدا چه می خواهی. بفهمی که خراب کرده ای. باید در خانه خدا اقرار کنیم که خلاف طبیعت خود عمل کرده ام و می خواهم به سوی تو بازگشت داشته باشم. خدا جبران کننده است. خدا تبدیل کننده سیئه به حسنه است.
انسان ها خیلی علاقه دارند که دارای حال خوب باشند و واقعیت های زندگی آنها رو به راه باشد و این علاقه در انسان ها عامل حرکت دائمی آنها است. انسان دائما دنبال حال خوب و بهتر کردن وضعیت خود است و این در وجود انسان تقاضا برای رشد و کمال را رقم می زند و طبیعتا فرق انسان با حیوان در همین است. این مسئله آفت هایی دارد که یکی از این آفات این است که انسان ها دچار توهم و واقعیت گریز می شوند. تصور می کنند راهی آنها به حال خوب می رساند و درباره آن تحقیقی نمی کنند. با خیال پردازی به سوی حال خوب حرکت می کنند که واقعیت ندارد و بیشتر سر در گم می شوند.
واقعیت و واقع بینی حال انسان را خوب می کند و دین هم انسان را وادار می کند به واقع بینی. و چون واقعیت ها معمولا تلخ هستند، آدم ها سعی می کنند از آنها فرار کنند یا آنها را دور بزنند. انسان در ابتدا با دیدن واقعیت ها ممکن است دارای حال بد شود ولی با صبر و مرور زمان دارای حال خوب می شود که این حال خوب پایدار و عمیق است. انسان وقتی به صورت درست با واقعیت ها مواجه شود راه عبور از تلخی هایی که در واقعیت ها هست را پیدا خواهد کرد. ولی معمولا آدم ها این صبر را ندارند. انسان ها از عجله آفریده شده اند و زود می خواهد یک راه فرار پیدا کند.
امام باقر علیه السلام می فرماید:« خودت را با امید کاذب سرگرم نکن. امید کاذب تو را در عرصه خوف صادق.»
بسیاری از ترس های ما ترس کاذب است. ترس صادق این است که می ترسم این بلا بر سر من بیاید و می آید. وقتی انسان دچار توهم شد و با توهم سراغ حال خوش می رود، با یک واقع بینی بسیار تلخ از این حال خوش بیرون خواهد آمد. خیال زدگی واقعیت ها را وارونه می بیند. مثلا واقعیت کوتاهی عمر را نمی بیند و دچار غفلت می شود و وقتی مرگ فرا رسید بیدار شده و دچار افسوس و پشیمانی می شود.
دوری از خدا انسان را متوهم می کند. یک ساعت تفکر، عبادتی بسیار قیمتی است. الکی حال خود را خوش نکنیم. این خودش راهی به سوی حال خوب است. ما خدایی داریم که قادر است واقعیت های عالم را تغییر دهد. واقعیت این است که ما خراب کرده ایم و خدا می گوید من درست می کنم. اصل دعا استغفار است. دعا یعنی خدایا من خراب کرده ام خودت درستش کن. شرط استغفار چیست؟ اصل این است که تو بفهمی از خدا چه می خواهی. بفهمی که خراب کرده ای. باید در خانه خدا اقرار کنیم که خلاف طبیعت خود عمل کرده ام و می خواهم به سوی تو بازگشت داشته باشم. خدا جبران کننده است. خدا تبدیل کننده سیئه به حسنه است.
تاکنون نظری ثبت نشده است