display result search
- 2277
- 1000
- 1000
- 1000
حال خوب، جلسه هشتم
سخنرانی از حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «حال خوب»، جلسه هشتم، سال 1400
یکی از مصادیق و عوامل بسیار مهم برای حال خوب یک انسان این است که انسان احساس ارزشمندی بکند. این تکبر و عجب و غرور نیست. اگر کسی توسط دیگران تحقیر و سرزنش شود، این حال بدی را به انسان می دهد. یک احساس خود برتر بینی داریم که به آن تکبر می گویند و آن این است که انسان می خواهد از طریق غیر معقول و ناصحیح و دروغ خودش را برزگ کرده وخودش را به رخ دیگران بکشد. معمولا انسان های تحقیر شده اهل تکبر هستند. کلمه غرور هم به آن بعد از تکبر اشاره دارد که با فریب به اینجا رسیده باشد. عجب هم که خودپسندی است. خودش را بیشتر از حد و نابجا می پسندد.
چکار کنیم که ما دچار تکبر و غرور و عجب نشویم و در عین حال خود را هم حقیر نبینیم؟
یکی از راه ها این است که انسان محبوبیت داشته باشد. احساس ارزشمندی از دل دلائل درست صادر می شود.
نصیحت در جمع، سرزنش است. سرزنش فوق العاده وحشتناک و مخرب است. سرزنش دیگران را نابود می کند و احساس ارزشمندی را از آنها می گیرد. و از گناهانی است که تا انسان در این دنیا تاوان آن را ندهد از این دنیا نمی رود. بله انسان می تواند خودش به در خانه خدا برود و خودش را سرزنش کند.
ما موجودات ارزشمندی هستیم. اصل ارزشمندی در اثر معرفت به خدا است. خدایی که مرا خلق کرد و مرا دوست دارد.
صله رحم، خانواده، دوست و رفیق، محیط از منابع احساس ارزشمندی هستند. انسان موجودی است که ارزشمندی در زمین و آسمان را می خواهد وگرنه غریبانه زندگی خواهد کرد. غربت یعنی حال بد.
آن چیزی که احساس ارزشمندی اصیل به انسان می دهد ارتباط با خداست. و اینکه خدا چگونه پشت سر من هست. ما باید با فکر به اینجا برسیم که خدا عاشق ماست. اگر این محبت را باور کنم جایگزین همه محبت ها خواهد شد. قرآن نامه عاشقانه خداست به بندگانش و حالا ببینید تلاوت قرآن چیست. نماز خواندن هم همینگونه است که احساس ارزشمندی در انسان را بالا می برد. اولیای خدا عامل احساس ارزشمندی هستند. اینکه مثلا انسان فهمد که نزد امام زمان علیه االسلام ارزشمند است چه قدر احساس ارزشمندی می کند؟
یکی از مصادیق و عوامل بسیار مهم برای حال خوب یک انسان این است که انسان احساس ارزشمندی بکند. این تکبر و عجب و غرور نیست. اگر کسی توسط دیگران تحقیر و سرزنش شود، این حال بدی را به انسان می دهد. یک احساس خود برتر بینی داریم که به آن تکبر می گویند و آن این است که انسان می خواهد از طریق غیر معقول و ناصحیح و دروغ خودش را برزگ کرده وخودش را به رخ دیگران بکشد. معمولا انسان های تحقیر شده اهل تکبر هستند. کلمه غرور هم به آن بعد از تکبر اشاره دارد که با فریب به اینجا رسیده باشد. عجب هم که خودپسندی است. خودش را بیشتر از حد و نابجا می پسندد.
چکار کنیم که ما دچار تکبر و غرور و عجب نشویم و در عین حال خود را هم حقیر نبینیم؟
یکی از راه ها این است که انسان محبوبیت داشته باشد. احساس ارزشمندی از دل دلائل درست صادر می شود.
نصیحت در جمع، سرزنش است. سرزنش فوق العاده وحشتناک و مخرب است. سرزنش دیگران را نابود می کند و احساس ارزشمندی را از آنها می گیرد. و از گناهانی است که تا انسان در این دنیا تاوان آن را ندهد از این دنیا نمی رود. بله انسان می تواند خودش به در خانه خدا برود و خودش را سرزنش کند.
ما موجودات ارزشمندی هستیم. اصل ارزشمندی در اثر معرفت به خدا است. خدایی که مرا خلق کرد و مرا دوست دارد.
صله رحم، خانواده، دوست و رفیق، محیط از منابع احساس ارزشمندی هستند. انسان موجودی است که ارزشمندی در زمین و آسمان را می خواهد وگرنه غریبانه زندگی خواهد کرد. غربت یعنی حال بد.
آن چیزی که احساس ارزشمندی اصیل به انسان می دهد ارتباط با خداست. و اینکه خدا چگونه پشت سر من هست. ما باید با فکر به اینجا برسیم که خدا عاشق ماست. اگر این محبت را باور کنم جایگزین همه محبت ها خواهد شد. قرآن نامه عاشقانه خداست به بندگانش و حالا ببینید تلاوت قرآن چیست. نماز خواندن هم همینگونه است که احساس ارزشمندی در انسان را بالا می برد. اولیای خدا عامل احساس ارزشمندی هستند. اینکه مثلا انسان فهمد که نزد امام زمان علیه االسلام ارزشمند است چه قدر احساس ارزشمندی می کند؟
تاکنون نظری ثبت نشده است