display result search
- 1258
- 1000
- 1000
- 1000
چگونه با عبادت تفریح کنیم؟ جلسه سوم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "چگونه با عبادت تفریح کنیم؟"، جلسه سوم، سال 1400
ما برای تأمین نیازهای زندگی، دو نوع فعالیت داریم و بخشی از فعالیت های ما برای تأمین نیازهای ضروری و حیاتی است. انسان تنها موجودی است که برای غذا خوردنش باید پخت و پز کند یا برای خانه سازی نیاز به فکر دارد، اما سایر موجودات اینطور نیستند. ما بخشی از فعالیت هایمان که برای تأمین امنیت و مایحتاج ضروری اختصاص دارد، دستورات دینی هم هستند. طبیعتا انسان از فعالیتهای ضروری و اجباری خسته می شود و زمانی را هم به فعالیتهای تفریحی اختصاص می دهد و فعالیتهایی را هم از باب سرگرمی و تفریح و نشاط انجام می دهد. فعالیت های تفریحی را می توان توسعه داد. بعضی از افراد کار اجباری را برای خودشان تبدیل به تفریح می کنند و بعضی از افراد هم همان تفریح را تبدیل به کار اجباری می کنند مانند افرادی که نماز را تبدیل به امری اجباری و تکلیفی می کنند در حالی که امری تفریحی است.
اساسا عبادت تفرجگاه روح آدمی است. خداوند نماز را برای ما واجب کرد تا ما این تفریح را از دست ندهیم. اجبار، تفریح را از بین نمی برد. تکلیفی بودن نماز و روزه نباید ما را دچار این اشتباه کند که اینها تفریحی نیستند. ما اگر تفریحی بودن عبادات را درک کنیم برایمان لذت بخش می شود.تفریح از فرح می آید یعنی فعالیتی که انسان را خوشحال می کند. فعالیتهای تفریحی ارکانی دارند و یکی از ارکان شان این است که انجام کار از سر ضرورت نباشد. آزادی و خلاقیت و کنجکاوی اگر از کاری گرفته شود دیگر آن کار تفریحی نیست. پس تفریح امری آزادانه و خلاقانه است و از سر ضرورت نیست و اگر منفعتی هم در آن باشد، بهتر است.
ما برای تأمین نیازهای زندگی، دو نوع فعالیت داریم و بخشی از فعالیت های ما برای تأمین نیازهای ضروری و حیاتی است. انسان تنها موجودی است که برای غذا خوردنش باید پخت و پز کند یا برای خانه سازی نیاز به فکر دارد، اما سایر موجودات اینطور نیستند. ما بخشی از فعالیت هایمان که برای تأمین امنیت و مایحتاج ضروری اختصاص دارد، دستورات دینی هم هستند. طبیعتا انسان از فعالیتهای ضروری و اجباری خسته می شود و زمانی را هم به فعالیتهای تفریحی اختصاص می دهد و فعالیتهایی را هم از باب سرگرمی و تفریح و نشاط انجام می دهد. فعالیت های تفریحی را می توان توسعه داد. بعضی از افراد کار اجباری را برای خودشان تبدیل به تفریح می کنند و بعضی از افراد هم همان تفریح را تبدیل به کار اجباری می کنند مانند افرادی که نماز را تبدیل به امری اجباری و تکلیفی می کنند در حالی که امری تفریحی است.
اساسا عبادت تفرجگاه روح آدمی است. خداوند نماز را برای ما واجب کرد تا ما این تفریح را از دست ندهیم. اجبار، تفریح را از بین نمی برد. تکلیفی بودن نماز و روزه نباید ما را دچار این اشتباه کند که اینها تفریحی نیستند. ما اگر تفریحی بودن عبادات را درک کنیم برایمان لذت بخش می شود.تفریح از فرح می آید یعنی فعالیتی که انسان را خوشحال می کند. فعالیتهای تفریحی ارکانی دارند و یکی از ارکان شان این است که انجام کار از سر ضرورت نباشد. آزادی و خلاقیت و کنجکاوی اگر از کاری گرفته شود دیگر آن کار تفریحی نیست. پس تفریح امری آزادانه و خلاقانه است و از سر ضرورت نیست و اگر منفعتی هم در آن باشد، بهتر است.
کاربر مهمان