display result search
- 778
- 1000
- 1000
- 1000
بنده نوازی پروردگار در ماه رمضان، بخش بیست و دوم
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع "بنده نوازی پروردگار در ماه رمضان - خیر دنیا و آخرت در گرو پذیرفتن ولایت امیرالمؤمنین" - بیست و هفتم رمضان 1398
در همه ی دوره ها همواره انسان های خوب و بد وجود داشته اند. اینطور نبوده که همه اهل هلاکت و یا همه اهل نجات باشند. عقل انسان درست و غلط امور را درک می کند و این امور بزرگ و کوچک ندارد. عقل اگر با هدایتگری قرآن پیش برود انسان را به سعادت ابدی خواهد رساند. البته اصالت تنها به عقل نیست بلکه در کنار آگاهی اولیاء و اطاعت خداست که عقل اصالت می یابد. عقل و علم به تنهایی در داوری ناقص اند و انسان هم به تنهایی اصالتی ناقص خواهد داشت.
جهانیان به دو بخش تقسیم می شوند عده ای اهل درستی اند و عده ای دیگر اهل ناراستی. اینان در بهشت و جهنم جای می گیرند. اگر انسان تقوا نداشته باشد اسیر دنیا می شود و فریب خواهد خورد. دنیا انسان بی دین را فریب می دهد تا از هر طریقی وابسته به آن شود.
مال دنیا بی ارزش است و نگاهی به زندگانی اولیاء و انبیاء الهی نشان می دهد که خداوند هیچ گاه مال و ثروتی را به عنوان پاداش به آنها نداده و آنها نیز مال اندوزی نکردند. همینطور فقر نیز کیفر انسان در دنیا نیست. اینها مطاع دنیا هستند که در دنیای دیگر بی ارزش خواهند شد. همه ی مردم دنیا مانند یک کاروان هستند که فکر می کنند هرگاه خسته شوند از آن کاروان جدا می شوند تا استراحت کنند. کاروان سالار به آنها می گوید که خستگی اینجا معنایی ندارد و باید از اینجا عبور کنیم. در این هنگام مرگ به سراغ انسان آمده و او به جهان باقی منتقل می شود.
بنا بر روایات انسان اگر می خواهد که عاقبت به خیر شود باید با ولایت علی (ع) عجین باشد. عشق به علی خوبی است که هیچ شری جرأت وارد شدن به آن را نخواهد داشت.
در همه ی دوره ها همواره انسان های خوب و بد وجود داشته اند. اینطور نبوده که همه اهل هلاکت و یا همه اهل نجات باشند. عقل انسان درست و غلط امور را درک می کند و این امور بزرگ و کوچک ندارد. عقل اگر با هدایتگری قرآن پیش برود انسان را به سعادت ابدی خواهد رساند. البته اصالت تنها به عقل نیست بلکه در کنار آگاهی اولیاء و اطاعت خداست که عقل اصالت می یابد. عقل و علم به تنهایی در داوری ناقص اند و انسان هم به تنهایی اصالتی ناقص خواهد داشت.
جهانیان به دو بخش تقسیم می شوند عده ای اهل درستی اند و عده ای دیگر اهل ناراستی. اینان در بهشت و جهنم جای می گیرند. اگر انسان تقوا نداشته باشد اسیر دنیا می شود و فریب خواهد خورد. دنیا انسان بی دین را فریب می دهد تا از هر طریقی وابسته به آن شود.
مال دنیا بی ارزش است و نگاهی به زندگانی اولیاء و انبیاء الهی نشان می دهد که خداوند هیچ گاه مال و ثروتی را به عنوان پاداش به آنها نداده و آنها نیز مال اندوزی نکردند. همینطور فقر نیز کیفر انسان در دنیا نیست. اینها مطاع دنیا هستند که در دنیای دیگر بی ارزش خواهند شد. همه ی مردم دنیا مانند یک کاروان هستند که فکر می کنند هرگاه خسته شوند از آن کاروان جدا می شوند تا استراحت کنند. کاروان سالار به آنها می گوید که خستگی اینجا معنایی ندارد و باید از اینجا عبور کنیم. در این هنگام مرگ به سراغ انسان آمده و او به جهان باقی منتقل می شود.
بنا بر روایات انسان اگر می خواهد که عاقبت به خیر شود باید با ولایت علی (ع) عجین باشد. عشق به علی خوبی است که هیچ شری جرأت وارد شدن به آن را نخواهد داشت.
تاکنون نظری ثبت نشده است