display result search
- 5741
- 1000
- 1000
- 1000
از تحمیل حکمیت تا صلح امام حسن (ع)
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین کاشانی با موضوع "از تحمیل حکمیت تا صلح امام حسن (ع)"، هیئت بیت الرضا مسعودیه تهران، سال 1396
«حکمیّت» کار عاقلانه ای نبود؛ زیرا 90 درصد جهان اسلام با معاویه مخالف بودند و کوفیان هم - که اکثراً یمنی بودند - بیشتر از معاویه بدشان می آمد و از لحاظ مشروعیت اصلاً شبهه ای نداشتند که امیرالمؤمنین برتر از عثمان است. در شرایط آن زمان اصلاً عقلانی نبود که حکمیت اتفاق بیفتد.
اما این سوال مطرح می شود که چرا حکمیت اتفاق افتاد؟ پاسخ این است که یمنی ها توقع داشتند که بیشتر از سایرین از حکومت، غنایم جنگی، بیت المال و... بهره مند شوند؛ ولی به علت عدالت امام علی (ع)، آن ها از او ناامید شده بودند و به همین خاطر تن به حکمیت دادند. عده ای دیگر از آن جایی که توسط امیرالمؤمنین از مناصبشان عزل شده بودند و منتظر فرصتی بودند تا دوباره به مقام و جایگاه برسند؛ اینگونه شد که حکمیت را به امیرالمؤمنین تحمیل کردند.
حضرت حکمیت را پذیرفت و شروطی هم گذاشت و مذاکرات آن ها یکسال به طول انجامید. معاویه دنبال نتیجه نبود اما همین که توانست جنگ را به عقب بیاندازد، برایش کافی بود؛ چون سپاهش را تجهیز کرد. این در حالی بود که کوفه نابود شده بود چون مردم دچار چند دستگی و نفاق شده بودند و اوضاع شهر بهم ریخته بود ومردم دیگر مانند قبل روحیه جنگ نداشتند. در نتیجه امام علی (ع) را در جنگ با معاویه یاری نکردند و در چنین شرایطی امیرالمؤمنین مجبور به پذیرش حکمیت شدند.
امام علی (ع) امام بعد از خودش را به شیعیان معرفی کرده بودند ولی حاکمی بعد از خود تعیین نکردند. مردم کوفه هم وقتی کسی را پیدا نکردند به سراغ امام حسن (ع) رفتند. خوارج هم که به شدت با معاویه دشمنی داشتند وقتی دیدند امام حسن (ع) در حال جمع آوری لشکر است با او بیعت کردند. در این شرایط که حکومت در حال سقوط بود، امام حسن (ع) به حکومت رسیدند و اوضاع خوبی نبود؛ حتی چندین بار سوء قصد به جان امام حسن (ع) شد. معاویه هم که اصلاً گمان نمی کرد که امام حسن (ع) صلح را بپذیرد، پیشنهاد صلح داد چون فکر می کرد امام حسن (ع) صلح را نمی پذیرد و جنگ می‌کند و در جنگ حضرت را شهید می کنند و کنارش می زنند. امام حسن (ع) با توجه به اوضاع حساس آن زمان صلح را پذیرفتند ولی خوارج به امام حسن (ع) حمله کردند و او را زخمی کردند و گفتند: «چون با معاویه صلح کردی، خیانت کردی!» در چنین شرایطی کار اهل بیت خیلی دشوار بود.
«حکمیّت» کار عاقلانه ای نبود؛ زیرا 90 درصد جهان اسلام با معاویه مخالف بودند و کوفیان هم - که اکثراً یمنی بودند - بیشتر از معاویه بدشان می آمد و از لحاظ مشروعیت اصلاً شبهه ای نداشتند که امیرالمؤمنین برتر از عثمان است. در شرایط آن زمان اصلاً عقلانی نبود که حکمیت اتفاق بیفتد.
اما این سوال مطرح می شود که چرا حکمیت اتفاق افتاد؟ پاسخ این است که یمنی ها توقع داشتند که بیشتر از سایرین از حکومت، غنایم جنگی، بیت المال و... بهره مند شوند؛ ولی به علت عدالت امام علی (ع)، آن ها از او ناامید شده بودند و به همین خاطر تن به حکمیت دادند. عده ای دیگر از آن جایی که توسط امیرالمؤمنین از مناصبشان عزل شده بودند و منتظر فرصتی بودند تا دوباره به مقام و جایگاه برسند؛ اینگونه شد که حکمیت را به امیرالمؤمنین تحمیل کردند.
حضرت حکمیت را پذیرفت و شروطی هم گذاشت و مذاکرات آن ها یکسال به طول انجامید. معاویه دنبال نتیجه نبود اما همین که توانست جنگ را به عقب بیاندازد، برایش کافی بود؛ چون سپاهش را تجهیز کرد. این در حالی بود که کوفه نابود شده بود چون مردم دچار چند دستگی و نفاق شده بودند و اوضاع شهر بهم ریخته بود ومردم دیگر مانند قبل روحیه جنگ نداشتند. در نتیجه امام علی (ع) را در جنگ با معاویه یاری نکردند و در چنین شرایطی امیرالمؤمنین مجبور به پذیرش حکمیت شدند.
امام علی (ع) امام بعد از خودش را به شیعیان معرفی کرده بودند ولی حاکمی بعد از خود تعیین نکردند. مردم کوفه هم وقتی کسی را پیدا نکردند به سراغ امام حسن (ع) رفتند. خوارج هم که به شدت با معاویه دشمنی داشتند وقتی دیدند امام حسن (ع) در حال جمع آوری لشکر است با او بیعت کردند. در این شرایط که حکومت در حال سقوط بود، امام حسن (ع) به حکومت رسیدند و اوضاع خوبی نبود؛ حتی چندین بار سوء قصد به جان امام حسن (ع) شد. معاویه هم که اصلاً گمان نمی کرد که امام حسن (ع) صلح را بپذیرد، پیشنهاد صلح داد چون فکر می کرد امام حسن (ع) صلح را نمی پذیرد و جنگ می‌کند و در جنگ حضرت را شهید می کنند و کنارش می زنند. امام حسن (ع) با توجه به اوضاع حساس آن زمان صلح را پذیرفتند ولی خوارج به امام حسن (ع) حمله کردند و او را زخمی کردند و گفتند: «چون با معاویه صلح کردی، خیانت کردی!» در چنین شرایطی کار اهل بیت خیلی دشوار بود.
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان