display result search
- 128
- 1000
- 1000
- 1000
ویژگی های شهید سید حسن نصرالله
سخنرانی سردار ابراهیم جباری با موضوع «ویژگی های شهید سید حسن نصرالله»، سال 1404
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌هایی که این دو شهید بزرگوار را به اوج رساند، تبعیت و اطاعت محض و بی‌نظیر آنان از مقام معظم رهبری بود. رابطۀ آنان با رهبر، ارتباطی شگفت‌انگیز و عمیق بود، به‌گونه‌ای که شاید در میان مسئولین و علمای خودِ ایران نیز کسی در این حد از تبعیت یافت نشود.
راز این انقیاد مطلق، در شناخت کامل آنان نهفته بود. ایشان، رهبر خویش را می‌شناختند و به حکمت، عظمت، مدیریت، ولایت، دوراندیشی، آینده‌نگری، و راهنمایی‌های عجیب ایشان وقوف داشتند. این شناختِ عمیق، مبنای پیروی آنان بود. از سوی دیگر، مقام معظم رهبری نیز علاقه‌ای وافر و عمیق نسبت به این شهدا داشتند که جایگاه رفیع آنان را نشان می‌داد.
این دو بزرگوار، مظهر تامّ و تمامِ آیات الهی در باب سلوک بودند؛ آنجا که قرآن می‌فرماید: «أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ».
1. اوج تواضع و فروتنی (اذلة عل المؤمنین): آنان در میان مردم عادی، در محل، مسجد، فامیل، و به‌ویژه در جمع خانواده‌های معظم شهدا و فرزندانشان، چنان متواضع و فروتن بودند که باورکردنی نبود. در حقیقت، این بزرگواران، نسبت به مؤمنین و خانواده شهدا، مهربان‌تر از پدر و مادر می‌نمودند. فروتنی آنان با بندبند وجودشان عجین شده بود و هیچ‌گونه تکبر، غرور، خودخواهی یا منیتی در وجودشان دیده نمی‌شد. شایان ذکر است که شهید سید هاشم صفی‌الدین نیز که شباهت بسیاری به سید حسن داشت، رفتاری مشابه داشت و در کنار او مدفون شد.
2. استحکام و قدرت در برابر ستمگران: در مقابل، هنگامی که نوبت به دشمنان، مشرکان، ستمگران، قلدران، و حتی مدعیان و سیاستمداران می‌رسید، ایشان از فولاد سخت‌تر و محکم‌تر می‌شدند. سید حسن نصرالله، در لبنان و منطقه، چنان نیرومند بود که سیاستمداران و مدعیان را با قدرتِ خود، به سوی یاری جبهه مقاومت و همگامی با آن، «می‌کشانید». او با وجود حاکمیت مطلق در لبنان، از پذیرش مسئولیت‌های داخلی خودداری می‌کرد، زیرا وظیفۀ خطیر خود را دفاع از مظلومین و ایستادگی در مقابل مستکبرین و صهیونیست‌ها می‌دانست.
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌هایی که این دو شهید بزرگوار را به اوج رساند، تبعیت و اطاعت محض و بی‌نظیر آنان از مقام معظم رهبری بود. رابطۀ آنان با رهبر، ارتباطی شگفت‌انگیز و عمیق بود، به‌گونه‌ای که شاید در میان مسئولین و علمای خودِ ایران نیز کسی در این حد از تبعیت یافت نشود.
راز این انقیاد مطلق، در شناخت کامل آنان نهفته بود. ایشان، رهبر خویش را می‌شناختند و به حکمت، عظمت، مدیریت، ولایت، دوراندیشی، آینده‌نگری، و راهنمایی‌های عجیب ایشان وقوف داشتند. این شناختِ عمیق، مبنای پیروی آنان بود. از سوی دیگر، مقام معظم رهبری نیز علاقه‌ای وافر و عمیق نسبت به این شهدا داشتند که جایگاه رفیع آنان را نشان می‌داد.
این دو بزرگوار، مظهر تامّ و تمامِ آیات الهی در باب سلوک بودند؛ آنجا که قرآن می‌فرماید: «أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ».
1. اوج تواضع و فروتنی (اذلة عل المؤمنین): آنان در میان مردم عادی، در محل، مسجد، فامیل، و به‌ویژه در جمع خانواده‌های معظم شهدا و فرزندانشان، چنان متواضع و فروتن بودند که باورکردنی نبود. در حقیقت، این بزرگواران، نسبت به مؤمنین و خانواده شهدا، مهربان‌تر از پدر و مادر می‌نمودند. فروتنی آنان با بندبند وجودشان عجین شده بود و هیچ‌گونه تکبر، غرور، خودخواهی یا منیتی در وجودشان دیده نمی‌شد. شایان ذکر است که شهید سید هاشم صفی‌الدین نیز که شباهت بسیاری به سید حسن داشت، رفتاری مشابه داشت و در کنار او مدفون شد.
2. استحکام و قدرت در برابر ستمگران: در مقابل، هنگامی که نوبت به دشمنان، مشرکان، ستمگران، قلدران، و حتی مدعیان و سیاستمداران می‌رسید، ایشان از فولاد سخت‌تر و محکم‌تر می‌شدند. سید حسن نصرالله، در لبنان و منطقه، چنان نیرومند بود که سیاستمداران و مدعیان را با قدرتِ خود، به سوی یاری جبهه مقاومت و همگامی با آن، «می‌کشانید». او با وجود حاکمیت مطلق در لبنان، از پذیرش مسئولیت‌های داخلی خودداری می‌کرد، زیرا وظیفۀ خطیر خود را دفاع از مظلومین و ایستادگی در مقابل مستکبرین و صهیونیست‌ها می‌دانست.
کاربر مهمان