سخنرانی استاد سید محسن میرباقری با موضوع معاد - بخش اول
در حقیقت انسان با ورود به دنیا وارد مرحله ی دوم از زندگی اش شد. آغاز آفرینش او سالیان قبل بوده است. انسان در ابتدا در عالم فرشتگان بوده و در آن عالم، حقایق را درک می کرده و صاحب شهود بوده است. او بعد از مرگ نیز وارد این عالم می شود. بنا بر روایات در آن زمان به انسان پیشنهاد زندگی در این دنیا داده شده و عده ای قبول کرده و وارد این زندگی شدند.
بعد از این پذیرش خداوند به انسان و ذریه ی او معرفت داد به شکلی که او دانست که در مقابل خداوند هیچ است. به این ترتیب بنی آدم عارف به نفس شدند و هویت وجودی خود را دریافتند. پس تصمیم گرفتند برای اینکه گم نشوند در شعاع آفتاب خداوند بمانند و دور نشوند. آنها به بیان "الستُ بربّکم" پاسخ مثبت دادند و شهود کردند. شهود در این جا به معنای ناظر و بیننده است. انسان بر این امر واقف شد اما به خاطر سرگرم شدن به دنیا آن را فراموش کرده و به محض مردن آن را در می یابد. خداوند به این دلیل از ما قول گرفت چرا که می دانست ما قرار است به دنیایی بیاییم که پر از مظاهر شرک و جلوه های منحرف کننده است. با این قول، ما در روز قیامت نمی توانیم بهانه ای بیاوریم و گناهانمان را توجیه کنیم. انبیاء و اولیاء خداوند به همین خاطر برای ما فرستاده شدند تا این امور را به ما یادآوری کنند. خداوند در ما کشش توحیدی قرار داده که همه ی ما در خلوت خود به سراغ آن می رویم و خدا را به خود نزدیک می بینیم.
در حقیقت انسان با ورود به دنیا وارد مرحله ی دوم از زندگی اش شد. آغاز آفرینش او سالیان قبل بوده است. انسان در ابتدا در عالم فرشتگان بوده و در آن عالم، حقایق را درک می کرده و صاحب شهود بوده است. او بعد از مرگ نیز وارد این عالم می شود. بنا بر روایات در آن زمان به انسان پیشنهاد زندگی در این دنیا داده شده و عده ای قبول کرده و وارد این زندگی شدند.
بعد از این پذیرش خداوند به انسان و ذریه ی او معرفت داد به شکلی که او دانست که در مقابل خداوند هیچ است. به این ترتیب بنی آدم عارف به نفس شدند و هویت وجودی خود را دریافتند. پس تصمیم گرفتند برای اینکه گم نشوند در شعاع آفتاب خداوند بمانند و دور نشوند. آنها به بیان "الستُ بربّکم" پاسخ مثبت دادند و شهود کردند. شهود در این جا به معنای ناظر و بیننده است. انسان بر این امر واقف شد اما به خاطر سرگرم شدن به دنیا آن را فراموش کرده و به محض مردن آن را در می یابد. خداوند به این دلیل از ما قول گرفت چرا که می دانست ما قرار است به دنیایی بیاییم که پر از مظاهر شرک و جلوه های منحرف کننده است. با این قول، ما در روز قیامت نمی توانیم بهانه ای بیاوریم و گناهانمان را توجیه کنیم. انبیاء و اولیاء خداوند به همین خاطر برای ما فرستاده شدند تا این امور را به ما یادآوری کنند. خداوند در ما کشش توحیدی قرار داده که همه ی ما در خلوت خود به سراغ آن می رویم و خدا را به خود نزدیک می بینیم.
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان