display result search
- 129
- 1000
- 1000
- 1000
درنگی در مسأله غیبت امام عصر(عج)، جلسه چهارم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «درنگی در مسأله غیبت امام عصر(عج)»، جلسه چهارم، سال 1403
ما نباید از کسی غیر از خودمان گله کنیم، به قول آن روایت «فَلاَ تَلُومَنَّ إِلاَّ نَفْسَکَ» کسی بجز خودت را ملامت نکن؛ که اگر من بندگی کرده بودم به درگاه او راه پیدا می‌کردم، چه برای دیگران غیبت بود و چه برای دیگران حضور بود. کما اینکه بعضی از اولیای خدا، از اشراف یاران اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین، حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداه را زیارت کردند، در حالی که بقدری حضرت را مخفی کرده بودند که حضرت پنج سال بود به دنیا آمده بود، سامرا که منطقه‌ی بزرگی نبود، حضرت عسکری سلام الله علیه هم تحت نظر کامل بود، حکومت هم در به در به دنبال پسر امام عسکری علیه السلام می‌گشت، از ولادت حضرت مطلع نشده بود.
بعد از شهادت امام عسکری سلام الله علیه، مدّتی، نزدیک به یک سال، کنیزان و همسران حضرت عسکری علیه السلام را به زندان انداختند که ببینند آیا آن‌ها باردار هستند یا نه.
نقلی هم دارد که مادر امام زمان ارواحنا فداه، وقتی امام عسکری علیه السلام فرمود که بعد از من می‌خواهند شما را تفتیش کنند تا ببینند آیا فرزندی دارید یا نه، از امام عسکری علیه السلام مرگ خود را خواست، و حضرت عسکری علیه السلام دعا کرد و ایشان در زمان امام عسکری علیه السلام به رحمت خدا رفت. این نقل هم وجود دارد که یک نوع مصیبت است، یا اینکه کنار باقی مخدّرات امام عسکری علیه السلام یک سال به زندان رفته است.
اما بهرحال حکومت تشخیص نداد که امام زمان ارواحنا فداه به دنیا آمده است، یعنی این میزان از مخفی‌کاری وجود داشت. ولی بعضی‌ها مانند «احمد بن اسحاق قمی» و «علی بن مهزیار» و چند نفر دیگری به محضر حضرت حجّت ارواحنا فداه بار یافتند و کرامت اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین شامل حال آن‌ها شد.
اگر من هم اهل بودم، ولو در دوره‌ی غیبت، بالاخره خبری، راهی یا چیزی به من می‌رسید.
ما نباید از کسی غیر از خودمان گله کنیم، به قول آن روایت «فَلاَ تَلُومَنَّ إِلاَّ نَفْسَکَ» کسی بجز خودت را ملامت نکن؛ که اگر من بندگی کرده بودم به درگاه او راه پیدا می‌کردم، چه برای دیگران غیبت بود و چه برای دیگران حضور بود. کما اینکه بعضی از اولیای خدا، از اشراف یاران اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین، حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداه را زیارت کردند، در حالی که بقدری حضرت را مخفی کرده بودند که حضرت پنج سال بود به دنیا آمده بود، سامرا که منطقه‌ی بزرگی نبود، حضرت عسکری سلام الله علیه هم تحت نظر کامل بود، حکومت هم در به در به دنبال پسر امام عسکری علیه السلام می‌گشت، از ولادت حضرت مطلع نشده بود.
بعد از شهادت امام عسکری سلام الله علیه، مدّتی، نزدیک به یک سال، کنیزان و همسران حضرت عسکری علیه السلام را به زندان انداختند که ببینند آیا آن‌ها باردار هستند یا نه.
نقلی هم دارد که مادر امام زمان ارواحنا فداه، وقتی امام عسکری علیه السلام فرمود که بعد از من می‌خواهند شما را تفتیش کنند تا ببینند آیا فرزندی دارید یا نه، از امام عسکری علیه السلام مرگ خود را خواست، و حضرت عسکری علیه السلام دعا کرد و ایشان در زمان امام عسکری علیه السلام به رحمت خدا رفت. این نقل هم وجود دارد که یک نوع مصیبت است، یا اینکه کنار باقی مخدّرات امام عسکری علیه السلام یک سال به زندان رفته است.
اما بهرحال حکومت تشخیص نداد که امام زمان ارواحنا فداه به دنیا آمده است، یعنی این میزان از مخفی‌کاری وجود داشت. ولی بعضی‌ها مانند «احمد بن اسحاق قمی» و «علی بن مهزیار» و چند نفر دیگری به محضر حضرت حجّت ارواحنا فداه بار یافتند و کرامت اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین شامل حال آن‌ها شد.
اگر من هم اهل بودم، ولو در دوره‌ی غیبت، بالاخره خبری، راهی یا چیزی به من می‌رسید.
تاکنون نظری ثبت نشده است