display result search
- 8114
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیرآیه 61 سوره بقره
سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قرائتی با موضوع سوره بقره - آیه‌ی 61
نکته ها:
بنی اسرائیل به جای شکرگزاری از نعمتهای «منَّ و سلوی»، به فکر زیادهخواهی و تنوّع طلبی افتاده و از غذاهای زمینی خواستند و برای نمونه، تعدادی از آنها مانند: سبزی، خیار، پیاز و سیر را نام بردند. حضرت موسی (ع) در برابر این درخواستها، ضمن تأسّف از اینکه آنها نعمتهای نیکو و بهتر را با نعمتهای ساده عوض میکنند، به آنها گفت: اگر بنای کامیابی از این‌ها را دارید، باید به شهر رفته و با دشمنانتان بجنگید، شما از یک سو حال جهاد ندارید و از طرف دیگر تمام امتیازات شهرنشینی را میخواهید. خداوند خبر میدهد که این قوم با چنین ویژگیها و خصوصیّات، به ذلّت و خواری افتاده و گرفتار قهر و غضب الهی خواهند شد.
تنوّع طلبی و افزون خواهی، دامی برای اسیر شدن انسانهاست. استعمارگران نیز از همین خصیصهی مردم، برای لباس، مسکن، مرکب و تجمّلات استفاده کرده و مردم را به اسارت می کشند.
پیام ها:
1- شکمپرستی، عامل هبوط و سقوط انسانهاست. «لِنَنصُبرَعَلیطَعامو اَحَد...اِهبِطوا»
2- رفاهطلبی، زمینه ی ذلّت و خواری است. «لَن نصبر... ضربت عَلَیهِمُ الذلّة...»
3- بی ادبی در گفتگو، نشانه ی روحیّه ی سرکش و طغیانگر است. آنها میتوانستند بجای «لن نصبر» هرگز صبر نمیکنیم، بگویند: یکنواختی غذا برای ما سنگین شده است. و یا بجای «فادع لنا ربّک»، بگویند: «فادع لنا ربّنا»
4- بنیاسرائیل، نژاد پر توقّع و افزون طلب هستند. «فادع لنا، یخرج لنا»
5 - بیان خواستههای جزیی، نشانهی شدّت وابستگی و حقارت طبع است. «بقل، قثاء، فوم، عدس و بصل»
6- راضی بودن به آنچه خداوند خواسته و صبر بر آن، تأمین کنندهی خیر و مصلحت واقعی انسان است. «أَتَستَبدِلونَ الّذی هُو اَدنی بِالَّذی هُو خیر...»
7- شهرنشینی و داشتن همه نوع امکانات، نشانه ی رشد و تکامل نیست، بلکه گاهی مایه ی سقوط و هبوط است. «اهبطوا مصراً»
8 - کارهای خطرناک، وابسته به افکار انحرافی و خطرناک است. «یکَفُرون، یَقتلون»
9- تاریخ انبیا، با شهادت در راه خداوند گره خورده است. «یقتلون النبیین»
10- تعدّی و معصیت پی درپی، موجب کفر و کفر، عامل هر گونه جنایت است. «یکفرون، عصوا»
11- ذلّت و بدبختی، مربوط به نژاد نیست، بلکه مربوط به خصوصیّات و عقاید و اعمال انسانهاست. «ذلک بانّهم کانوا یکفرون»
نکته ها:
بنی اسرائیل به جای شکرگزاری از نعمتهای «منَّ و سلوی»، به فکر زیادهخواهی و تنوّع طلبی افتاده و از غذاهای زمینی خواستند و برای نمونه، تعدادی از آنها مانند: سبزی، خیار، پیاز و سیر را نام بردند. حضرت موسی (ع) در برابر این درخواستها، ضمن تأسّف از اینکه آنها نعمتهای نیکو و بهتر را با نعمتهای ساده عوض میکنند، به آنها گفت: اگر بنای کامیابی از این‌ها را دارید، باید به شهر رفته و با دشمنانتان بجنگید، شما از یک سو حال جهاد ندارید و از طرف دیگر تمام امتیازات شهرنشینی را میخواهید. خداوند خبر میدهد که این قوم با چنین ویژگیها و خصوصیّات، به ذلّت و خواری افتاده و گرفتار قهر و غضب الهی خواهند شد.
تنوّع طلبی و افزون خواهی، دامی برای اسیر شدن انسانهاست. استعمارگران نیز از همین خصیصهی مردم، برای لباس، مسکن، مرکب و تجمّلات استفاده کرده و مردم را به اسارت می کشند.
پیام ها:
1- شکمپرستی، عامل هبوط و سقوط انسانهاست. «لِنَنصُبرَعَلیطَعامو اَحَد...اِهبِطوا»
2- رفاهطلبی، زمینه ی ذلّت و خواری است. «لَن نصبر... ضربت عَلَیهِمُ الذلّة...»
3- بی ادبی در گفتگو، نشانه ی روحیّه ی سرکش و طغیانگر است. آنها میتوانستند بجای «لن نصبر» هرگز صبر نمیکنیم، بگویند: یکنواختی غذا برای ما سنگین شده است. و یا بجای «فادع لنا ربّک»، بگویند: «فادع لنا ربّنا»
4- بنیاسرائیل، نژاد پر توقّع و افزون طلب هستند. «فادع لنا، یخرج لنا»
5 - بیان خواستههای جزیی، نشانهی شدّت وابستگی و حقارت طبع است. «بقل، قثاء، فوم، عدس و بصل»
6- راضی بودن به آنچه خداوند خواسته و صبر بر آن، تأمین کنندهی خیر و مصلحت واقعی انسان است. «أَتَستَبدِلونَ الّذی هُو اَدنی بِالَّذی هُو خیر...»
7- شهرنشینی و داشتن همه نوع امکانات، نشانه ی رشد و تکامل نیست، بلکه گاهی مایه ی سقوط و هبوط است. «اهبطوا مصراً»
8 - کارهای خطرناک، وابسته به افکار انحرافی و خطرناک است. «یکَفُرون، یَقتلون»
9- تاریخ انبیا، با شهادت در راه خداوند گره خورده است. «یقتلون النبیین»
10- تعدّی و معصیت پی درپی، موجب کفر و کفر، عامل هر گونه جنایت است. «یکفرون، عصوا»
11- ذلّت و بدبختی، مربوط به نژاد نیست، بلکه مربوط به خصوصیّات و عقاید و اعمال انسانهاست. «ذلک بانّهم کانوا یکفرون»
کاربر مهمان
کاربر مهمان