display result search
- 6282
- 1000
- 1000
- 1000
جلوه های شخصیت و امامت امام صادق (ع) - جلسه اول
سخنرانی استاد رائفی پور با عنوان "جلوه های شخصیت و امامت امام صادق (ع)"، جلسه اول، سال 1392
کنیه امام صادق (ع) «ابا عبدالله» و لقب ایشان «صادق» است و صادق بودنِ ایشان دلایل مختلفی دارد؛ از جمله این که گفته می شود که سیره حضرت صداقت و شجاعت در بیان واقعیات بود. ایشان 34 سال فرصت امامت داشتند. ائمه (ع) همگی نور واحد هستند؛ ولی شرایط زمانی باعث می شود نوع جلوه هر کدام متفاوت باشد؛ مثلا در میان اهل بیت علیهم السلام، امیر المؤمنین بیشترین جلوه را داشته چون فرصت بروز داشته است و امام صادق (ع) هم همینطور فرصت بروز پیدا کردند.
در دوران امام صادق (ع) 7 خلیفه عوض شدند که در دوران عباسی بوده است. از زمان هشام بن عبدالملک تبلیغاتِ عباسیان قوت گرفت و آن ها خودشان را منتسب به علی بن عبدالله بن عباس می دانستند و بخش عمده توان عباسیان توسط خراسانی ها بود. نظام حکومت اسلامی بعد از معاویه به نظامی استبدادی و موروثی تبدیل شد که تا قبل از آن، چنین چیزی در اسلام نبود و فقر، شکنجه، جنگ و کشت و کشتار خیلی زیاد شد. در این دوران شعائر و مظاهر اسلامی در هم شکست. مسائل نژادی اصلا در اسلام جایگاهی نداشت اما در دوران بنی امیه این مسئله خیلی پررنگ شد - همینطور مسئله تحقیر کردن و ظلم به اهل بیت. عباسیان برای رسیدن به حکومت با شعارِ «می خواهیم امیری از آل پیغمبر را بر سر کار آوریم» بر سر کار آمدند و ابو مسلم با شرط پیروی از قرآن و سنت از مردم بیعت گرفت. آن ها نامه ای برای امام صادق (ع) نوشتند؛ ولی امام حتی حاضر به خواندن نامه او نشد. امام صادق (ع) چون می دانستند که ماجرای ابومسلم همه بازی های سیاسی است به همین خاطر حتی نامه اش را نخواندند تا آن را تأیید نکرده باشند. خلاصه اینکه حکومت بنی امیه تضعیف شد و حکومت بنی عباس هم هنوز آن گونه که باید قدرت نگرفته بود و یک فرصت خوب سی و چند ساله به دست امام صادق (ع) افتاد تا مردم را اصلاح کند. ابومسلم خراسانی کشت و کشتار بسیاری به راه انداخت و بسیاری از منابع تاریخی اشاره می کنند که 60 هزار نفر را قتل عام کرد و از حَجاج زمان خودش هم بدتر بود و جوری بود که حتی اعراب بادیه نشین هم از او گریزان بودند.
تا قبل از زمان امام صادق (ع) حتی قبر امیرالمؤمنین علی (ع) مخفی بود و شیعیان روزگاران بسیار سختی را می گذراندند. اگر امام صادق (ع) و تلاش هایشان نبود، امروزه حتی نمی دانستیم چگونه باید نماز بخوانیم و چون در دنیای امروزی علم به امام نداریم، ظهور هم اتفاق نمی افتاد.
کنیه امام صادق (ع) «ابا عبدالله» و لقب ایشان «صادق» است و صادق بودنِ ایشان دلایل مختلفی دارد؛ از جمله این که گفته می شود که سیره حضرت صداقت و شجاعت در بیان واقعیات بود. ایشان 34 سال فرصت امامت داشتند. ائمه (ع) همگی نور واحد هستند؛ ولی شرایط زمانی باعث می شود نوع جلوه هر کدام متفاوت باشد؛ مثلا در میان اهل بیت علیهم السلام، امیر المؤمنین بیشترین جلوه را داشته چون فرصت بروز داشته است و امام صادق (ع) هم همینطور فرصت بروز پیدا کردند.
در دوران امام صادق (ع) 7 خلیفه عوض شدند که در دوران عباسی بوده است. از زمان هشام بن عبدالملک تبلیغاتِ عباسیان قوت گرفت و آن ها خودشان را منتسب به علی بن عبدالله بن عباس می دانستند و بخش عمده توان عباسیان توسط خراسانی ها بود. نظام حکومت اسلامی بعد از معاویه به نظامی استبدادی و موروثی تبدیل شد که تا قبل از آن، چنین چیزی در اسلام نبود و فقر، شکنجه، جنگ و کشت و کشتار خیلی زیاد شد. در این دوران شعائر و مظاهر اسلامی در هم شکست. مسائل نژادی اصلا در اسلام جایگاهی نداشت اما در دوران بنی امیه این مسئله خیلی پررنگ شد - همینطور مسئله تحقیر کردن و ظلم به اهل بیت. عباسیان برای رسیدن به حکومت با شعارِ «می خواهیم امیری از آل پیغمبر را بر سر کار آوریم» بر سر کار آمدند و ابو مسلم با شرط پیروی از قرآن و سنت از مردم بیعت گرفت. آن ها نامه ای برای امام صادق (ع) نوشتند؛ ولی امام حتی حاضر به خواندن نامه او نشد. امام صادق (ع) چون می دانستند که ماجرای ابومسلم همه بازی های سیاسی است به همین خاطر حتی نامه اش را نخواندند تا آن را تأیید نکرده باشند. خلاصه اینکه حکومت بنی امیه تضعیف شد و حکومت بنی عباس هم هنوز آن گونه که باید قدرت نگرفته بود و یک فرصت خوب سی و چند ساله به دست امام صادق (ع) افتاد تا مردم را اصلاح کند. ابومسلم خراسانی کشت و کشتار بسیاری به راه انداخت و بسیاری از منابع تاریخی اشاره می کنند که 60 هزار نفر را قتل عام کرد و از حَجاج زمان خودش هم بدتر بود و جوری بود که حتی اعراب بادیه نشین هم از او گریزان بودند.
تا قبل از زمان امام صادق (ع) حتی قبر امیرالمؤمنین علی (ع) مخفی بود و شیعیان روزگاران بسیار سختی را می گذراندند. اگر امام صادق (ع) و تلاش هایشان نبود، امروزه حتی نمی دانستیم چگونه باید نماز بخوانیم و چون در دنیای امروزی علم به امام نداریم، ظهور هم اتفاق نمی افتاد.
کاربر مهمان