display result search
- 58
- 1000
- 1000
- 1000
نقش هیئت‌های مذهبی در حفظ مکتب اهل بیت علیهم‌السلام
سخنرانی آیت الله سید علی میلانی با موضوع «نقش هیئت‌های مذهبی در حفظ مکتب اهل بیت علیهم‌السلام»، سال 1404
ای مسئولین هیئت‌های مذهبی، ای وارثان میراث مقدس کربلا، بدانید که جایگاه شما در میان مؤمنان ارجمند است و کار گران‌بهای شما، خدمتی است مقدس که ادامه‌دهنده راه تاریخ‌سازان مذهب است. حسینیه‌ها، پدید آمدند تا کربلا و نام سیدالشهدا علیهم السلام و بزم‌های عزاداری او، در گذر زمان باقی بمانند. بقای اسلام، حتی شهادتین (لا اله الا الله و محمد رسول الله) و گواهی سوم (علی ولی‌الله)، جملگی به برکت خون سیدالشهداست.
در این محافل پربرکت است که مبانی اعتقادی، احکام شریعت، اخلاق فاضله، موعظه و ارشاد، به گوش مردم می‌رسد. هیئت‌های مذهبی، همچون حصاری مستحکم، جوانان را گرد می‌آورند تا از سرچشمه‌های نورانی «قال صادق و قال باقر» سیراب شوند و از انحراف و پیوستن به فرقه‌های کذایی در امان بمانند. این تلاش شما، مطلوب درگاه خداوند و رسول او و خواسته اهل بیت علیهم السلام و روحانیت است. امامان ما با قسم فرموده‌اند: «والله انی احب تلک المجالس»؛ و مراجع عظام تقلید نیز با همین نظر به این مجالس می‌نگرند.
اما نکته‌ای که باید با جان و دل به آن پرداخت، لزوم مواظبت و کنترل بر محتوای ارائه‌شده است. مسئولین هیئات باید مراقب باشند که چه کسی به منبر می‌رود و چه مطلبی بیان می‌گردد. زیرا اگر فردی مطلبی را از سر هوای نفس بگوید، زیانش متوجه مذهب شده و به پای هیئت نوشته می‌شود. سخنران باید مطلبی را بگوید که مورد رضایت حق‌تعالی، رسول او و سیدالشهدا باشد. به یاد داشته باشید که منبر، مُلک امام حسین علیه السلام است. اگر مطالب اهل بیت علیهم السلام در آن گفته نشود، آن را دیگر نمی‌توان منبر نامید؛ بلکه همچون فرمایش امام سجاد علیه السلام در شام، تنها مشتی «اعواد» (چوب) خواهد بود.
ای مسئولین هیئت‌های مذهبی، ای وارثان میراث مقدس کربلا، بدانید که جایگاه شما در میان مؤمنان ارجمند است و کار گران‌بهای شما، خدمتی است مقدس که ادامه‌دهنده راه تاریخ‌سازان مذهب است. حسینیه‌ها، پدید آمدند تا کربلا و نام سیدالشهدا علیهم السلام و بزم‌های عزاداری او، در گذر زمان باقی بمانند. بقای اسلام، حتی شهادتین (لا اله الا الله و محمد رسول الله) و گواهی سوم (علی ولی‌الله)، جملگی به برکت خون سیدالشهداست.
در این محافل پربرکت است که مبانی اعتقادی، احکام شریعت، اخلاق فاضله، موعظه و ارشاد، به گوش مردم می‌رسد. هیئت‌های مذهبی، همچون حصاری مستحکم، جوانان را گرد می‌آورند تا از سرچشمه‌های نورانی «قال صادق و قال باقر» سیراب شوند و از انحراف و پیوستن به فرقه‌های کذایی در امان بمانند. این تلاش شما، مطلوب درگاه خداوند و رسول او و خواسته اهل بیت علیهم السلام و روحانیت است. امامان ما با قسم فرموده‌اند: «والله انی احب تلک المجالس»؛ و مراجع عظام تقلید نیز با همین نظر به این مجالس می‌نگرند.
اما نکته‌ای که باید با جان و دل به آن پرداخت، لزوم مواظبت و کنترل بر محتوای ارائه‌شده است. مسئولین هیئات باید مراقب باشند که چه کسی به منبر می‌رود و چه مطلبی بیان می‌گردد. زیرا اگر فردی مطلبی را از سر هوای نفس بگوید، زیانش متوجه مذهب شده و به پای هیئت نوشته می‌شود. سخنران باید مطلبی را بگوید که مورد رضایت حق‌تعالی، رسول او و سیدالشهدا باشد. به یاد داشته باشید که منبر، مُلک امام حسین علیه السلام است. اگر مطالب اهل بیت علیهم السلام در آن گفته نشود، آن را دیگر نمی‌توان منبر نامید؛ بلکه همچون فرمایش امام سجاد علیه السلام در شام، تنها مشتی «اعواد» (چوب) خواهد بود.
تاکنون نظری ثبت نشده است