display result search
- 32
- 1000
- 1000
- 1000
تأملی در عظمت خلقت و آیات آفرینش،8
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع " تأملی در عظمت خلقت و آیات آفرینش" جلسه هشتم: بی ارزش ترین انسانها در قرآن ، سال 1404
اجازه بدهید با شما از هشدار بزرگی صحبت کنم که قرآن کریم به ما میدهد؛ هشداری دربارهٔ خطرناکترین انسانها، کسانی که وجودشان نه تنها فایدهای ندارد، بلکه مانند یک بیماری مسری، خودشان و اطرافیانشان را به نابودی میکشند. قرآن کریم در سوره اعراف، سه علامت اصلی برای این افراد بیان میکند: کوری دل: لهم قلوب لا یفقهون بها. اینها قلب دارند، اما از آن برای فهم حقایق استفاده نمیکنند. چشم ظاهربینشان بیناست، اما چشم باطن شان کور شده است. مانند برخی مردم مکه در زمان پیامبر که قرآن میفرماید: میبینند ولی تو را به عنوان حقیقت نمیبینند. کری باطنی: لهم آذان لا یسمعون بها. اینها گوش دارند، اما فقط صداهای باطل را میشنوند، حاضرند ساعتها پای سخنان گمراهکننده بنشینند، اما یک لحظه تحمل شنیدن کلام خدا را ندارند. خاموشی چراغ عقل:لهم اعین لا یبصرون بها. اینها چشم دارند، اما حقایق عالم را نمیبینند. فقط ظاهر مادی زندگی را میبینند، اما باطن و حقیقت هستی را نمیبینند. قرآن سه مرحله ارزشیابی برای این افراد بیان میکند: مرحله اول: اولئک کالانعام، مانند چهارپایان. اما چهارپایان لااقل فایده دارند: بار میبرند، گوشت و شیر میدهند. اما اینها هیچ فایدهای ندارند. مرحله دوم: بل هم اضل، بلکه گمراهترند. از چهارپایان هم پستترند. مرحله سوم: اولئک هم الغافلون، در خواب غفلت. اینها نسبت به همه حقایق عالم در خواب هستند. امیرالمومنین علی علیه السلام ارزش این افراد را به علف سبز روی کود تشبیه میکنند. همانطور که علف روی کود را هیچکس نمیخرد، این انسانها هم در پیشگاه الهی ارزشی ندارند. پیامبر اکرم صلی الله فرمودند: ایاکم و خضراء الدمن، از سبزی روی زباله دوری کنید. در تفسیر این حدیث فرمودند: المرأة الحسناء فی المنبت السوء، زن زیبایی که در محیط فاسد بزرگ شده باشد. زن ابولهب: امرأته حمالة الحطب، هیزمکش دوزخ. زن نوح و زن لوط: کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین فخانتاهما، همسران دو بنده صالح ما بودند، اما به آنها خیانت کردند. این افراد مانند درخت خشکای در یک باغ سرسبز هستند: باغبان برای اینکه این درخت خشک، آب و نور و خاک سایر درختان را هدر ندهد، آن را قطع میکند. این درخت هنگام قطع شدن ناله میکند: چرا مرا میبری؟ باغبان پاسخ میدهد: چرا نباید ببرمت؟ تو مزاحم بقیه درختان هستی! در مقابل این گروه، انسانهای رستگار کسانی هستند که: خودشان را میشناسند: عبدٌ ضعیفٌ ذلیلٌ حقیرٌ مسکینٌ مستکین. دیگران را میشناسند: دغدغه دیگران را دارند، به فکر یتیم و فقیر و گرفتار هستند. قرآن برای انسانهای باایمان چهار ویژگی بیان میکند: حیات بی مرگ: خالدین فیها. علم بی جهل: و نزعنا ما فی صدورهم من غل. عزت بی ذلت: سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین. ثروت بی فقر: فی جنات و نهر فی مقعد صدق. وقتی امام حسین علیهالسلام شهید شد، هفتاد هزار فرشته مأمور شدند تا قبل از دفن، ایشان را زیارت کنند. امام صادق علیه السلام میفرماید: این فرصت تا قیامت دیگر تکرار نمیشود. امام زمان عجل الله میفرماید: وقتی اهل بیت با پای برهنه به سوی میدان دویدند و پیکر مطهر امام حسین علیهالسلام را دیدند، چنان به صورت میزدند که گویی تازه این مصیبت را دیدهاند.
اجازه بدهید با شما از هشدار بزرگی صحبت کنم که قرآن کریم به ما میدهد؛ هشداری دربارهٔ خطرناکترین انسانها، کسانی که وجودشان نه تنها فایدهای ندارد، بلکه مانند یک بیماری مسری، خودشان و اطرافیانشان را به نابودی میکشند. قرآن کریم در سوره اعراف، سه علامت اصلی برای این افراد بیان میکند: کوری دل: لهم قلوب لا یفقهون بها. اینها قلب دارند، اما از آن برای فهم حقایق استفاده نمیکنند. چشم ظاهربینشان بیناست، اما چشم باطن شان کور شده است. مانند برخی مردم مکه در زمان پیامبر که قرآن میفرماید: میبینند ولی تو را به عنوان حقیقت نمیبینند. کری باطنی: لهم آذان لا یسمعون بها. اینها گوش دارند، اما فقط صداهای باطل را میشنوند، حاضرند ساعتها پای سخنان گمراهکننده بنشینند، اما یک لحظه تحمل شنیدن کلام خدا را ندارند. خاموشی چراغ عقل:لهم اعین لا یبصرون بها. اینها چشم دارند، اما حقایق عالم را نمیبینند. فقط ظاهر مادی زندگی را میبینند، اما باطن و حقیقت هستی را نمیبینند. قرآن سه مرحله ارزشیابی برای این افراد بیان میکند: مرحله اول: اولئک کالانعام، مانند چهارپایان. اما چهارپایان لااقل فایده دارند: بار میبرند، گوشت و شیر میدهند. اما اینها هیچ فایدهای ندارند. مرحله دوم: بل هم اضل، بلکه گمراهترند. از چهارپایان هم پستترند. مرحله سوم: اولئک هم الغافلون، در خواب غفلت. اینها نسبت به همه حقایق عالم در خواب هستند. امیرالمومنین علی علیه السلام ارزش این افراد را به علف سبز روی کود تشبیه میکنند. همانطور که علف روی کود را هیچکس نمیخرد، این انسانها هم در پیشگاه الهی ارزشی ندارند. پیامبر اکرم صلی الله فرمودند: ایاکم و خضراء الدمن، از سبزی روی زباله دوری کنید. در تفسیر این حدیث فرمودند: المرأة الحسناء فی المنبت السوء، زن زیبایی که در محیط فاسد بزرگ شده باشد. زن ابولهب: امرأته حمالة الحطب، هیزمکش دوزخ. زن نوح و زن لوط: کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین فخانتاهما، همسران دو بنده صالح ما بودند، اما به آنها خیانت کردند. این افراد مانند درخت خشکای در یک باغ سرسبز هستند: باغبان برای اینکه این درخت خشک، آب و نور و خاک سایر درختان را هدر ندهد، آن را قطع میکند. این درخت هنگام قطع شدن ناله میکند: چرا مرا میبری؟ باغبان پاسخ میدهد: چرا نباید ببرمت؟ تو مزاحم بقیه درختان هستی! در مقابل این گروه، انسانهای رستگار کسانی هستند که: خودشان را میشناسند: عبدٌ ضعیفٌ ذلیلٌ حقیرٌ مسکینٌ مستکین. دیگران را میشناسند: دغدغه دیگران را دارند، به فکر یتیم و فقیر و گرفتار هستند. قرآن برای انسانهای باایمان چهار ویژگی بیان میکند: حیات بی مرگ: خالدین فیها. علم بی جهل: و نزعنا ما فی صدورهم من غل. عزت بی ذلت: سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین. ثروت بی فقر: فی جنات و نهر فی مقعد صدق. وقتی امام حسین علیهالسلام شهید شد، هفتاد هزار فرشته مأمور شدند تا قبل از دفن، ایشان را زیارت کنند. امام صادق علیه السلام میفرماید: این فرصت تا قیامت دیگر تکرار نمیشود. امام زمان عجل الله میفرماید: وقتی اهل بیت با پای برهنه به سوی میدان دویدند و پیکر مطهر امام حسین علیهالسلام را دیدند، چنان به صورت میزدند که گویی تازه این مصیبت را دیدهاند.
تاکنون نظری ثبت نشده است