display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع "تاثیر همنشینی در تربیت فرزندان"، سال 1403
در روایات داریم که انسان‌ها بر مرام و منش همنشینان خودشان هستند. پس گاهی در تربیت عامل مهم همنشینی است. باید پدر و مادر و مربیان در کنار فرزندانی که تربیت پذیر هستند، زیست تربیتی داشته باشند. یعنی بدانند که تمام حرکات و رفتار آنها زیر ذره‌بین تربیتی فرزندانشان هست. فلذا پدر و مادر و به ویژه مادر به دلیل اینکه زمان زیادی در کنار فرزند است بایستی نسبت به رفتارهای خودش نگاه تربیتی هم داشته باشد. ما برای تربیت دو راه بیان می‌کنیم یک راه کلام است، که با بیان خوب توصیه می‌کنیم به ادب و رفتارهای خوب ولی راه دوم از طریق رفتار است، یعنی فرزند ما با دیدن رفتار ما تربیت می‌شود. کارشناسان معتقد هستند که مدت ماندگاری تصویر بلند مدت است، اما قدرت ماندگاری کلام کوتاه مدت است، ضمن اینکه در شنیداری خطا هم وجود دارد. فلذا در امور تربیتی امروز باید دیدنی‌ها را مدیریت کنیم و رفتار ما رفتار تربیتی باشد. رفتار سالم تربیت را سالم می‌کند. محیط اجتماعی هم باید تربیتی و سالم باشد. ما نباید در محیط‌های اجتماعی آلودگی بصری ایجاد کنیم، چون بچه‌ها بخشی از الگوهای تربیتی شان را از رفتارهای اجتماعی ما می‌گیرند. باید بدانیم که مهمترین دریچه یادگیری انسان‌ها چشم است و رفتارهای خوب در عمق وجود انسان‌ها می‌نشیند و رفتارهای بد هم در عمق وجود فرد اثر می‌گذارد. جامعه ما باید با آن بلوغی برسد که آن آسیب‌های رفتاری و دیداری به حداقل ممکن برسد. کودکان بر اساس آنچه که در خانواده می‌بینند تربیت می‌شوند. تربیت در دراز مدت اتفاق می‌افتد و امری نیست که موقت حاصل شود. باید صبورانه کودکان را تربیت کرد. تربیت باید یک متولی داشته باشد نه اینکه هر کسی بخواهد فرزندان ما را تربیت کند. مادر به عنوان عامل اصلی تربیت در خانه میدان دار تربیت فرزندان است، فلذا مادر باید محوریت تربیت را داشته باشد و نقشه راه برای تربیت داشته باشد.
در روایات داریم که انسان‌ها بر مرام و منش همنشینان خودشان هستند. پس گاهی در تربیت عامل مهم همنشینی است. باید پدر و مادر و مربیان در کنار فرزندانی که تربیت پذیر هستند، زیست تربیتی داشته باشند. یعنی بدانند که تمام حرکات و رفتار آنها زیر ذره‌بین تربیتی فرزندانشان هست. فلذا پدر و مادر و به ویژه مادر به دلیل اینکه زمان زیادی در کنار فرزند است بایستی نسبت به رفتارهای خودش نگاه تربیتی هم داشته باشد. ما برای تربیت دو راه بیان می‌کنیم یک راه کلام است، که با بیان خوب توصیه می‌کنیم به ادب و رفتارهای خوب ولی راه دوم از طریق رفتار است، یعنی فرزند ما با دیدن رفتار ما تربیت می‌شود. کارشناسان معتقد هستند که مدت ماندگاری تصویر بلند مدت است، اما قدرت ماندگاری کلام کوتاه مدت است، ضمن اینکه در شنیداری خطا هم وجود دارد. فلذا در امور تربیتی امروز باید دیدنی‌ها را مدیریت کنیم و رفتار ما رفتار تربیتی باشد. رفتار سالم تربیت را سالم می‌کند. محیط اجتماعی هم باید تربیتی و سالم باشد. ما نباید در محیط‌های اجتماعی آلودگی بصری ایجاد کنیم، چون بچه‌ها بخشی از الگوهای تربیتی شان را از رفتارهای اجتماعی ما می‌گیرند. باید بدانیم که مهمترین دریچه یادگیری انسان‌ها چشم است و رفتارهای خوب در عمق وجود انسان‌ها می‌نشیند و رفتارهای بد هم در عمق وجود فرد اثر می‌گذارد. جامعه ما باید با آن بلوغی برسد که آن آسیب‌های رفتاری و دیداری به حداقل ممکن برسد. کودکان بر اساس آنچه که در خانواده می‌بینند تربیت می‌شوند. تربیت در دراز مدت اتفاق می‌افتد و امری نیست که موقت حاصل شود. باید صبورانه کودکان را تربیت کرد. تربیت باید یک متولی داشته باشد نه اینکه هر کسی بخواهد فرزندان ما را تربیت کند. مادر به عنوان عامل اصلی تربیت در خانه میدان دار تربیت فرزندان است، فلذا مادر باید محوریت تربیت را داشته باشد و نقشه راه برای تربیت داشته باشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است