display result search
سخنرانی حجت الاسلام علی فتحی با موضوع «سبک زندگی اسلامی»، جلسه چهارم: تأثیر شگرف گفتار، سال 1404
گفتار، اگرچه امری صرفاً درونی نمی‌نماید، اما به اعتبار معنایی که حمل می‌کند، در ژرفای زندگی ما اثر می‌نهد. دین الهی تأکید می‌ورزد که حتی با کلام می‌توان از موانع عبور کرد، وضع مالی را بهبود بخشید (آنگونه که امام سجاد علیه السلام فرمودند: «القول الحسن یسری المال»، گفتار نیک که با زبان نرم و روی گشاده همراه است، مال انسان را فزونی می‌بخشد) و حتی در درمان بیماری‌ها و زوال اضطراب مؤثر افتاد. آیت‌الله حسن‌زاده آملی نیز اشاره داشتند که چاره بسیاری از بیماری‌ها تنها در دارو نیست، بلکه در تدبیر نفسانی طبیب حاذق و تأثیر کلام وی نهفته است.
لفظ جلاله «الله»، خود منبعی عظیم برای آرامش است. یک پژوهشگر هلندی پس از سه سال تحقیق بر روی این لفظ، مشاهده نمود که تکرار «الله»، بلا استثنا باعث تنظیم ضربان قلب و کاهش اضطراب می‌شود، حتی در کفاری که معنای آن را نمی‌دانستند. همچنین، در آیات قرآنی این وعده نهفته است که «الا بذکر الله تطمئن القلوب» (همانا با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد).
از جمله نغمه‌های آسمانی که آرامش‌بخش است، تسبیحات حضرت فاطمه زهرا سلام الله است. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم این جملات را (که حاوی لفظ «الله اکبر» است) در لحظات خستگی و مشکلات زندگی، مؤثرتر و یاری‌رسان‌تر از داشتن کنیز دانستند و فرمودند آرامش بیشتری می‌بخشد.
کلید گشایش: استغفار
استغفار (طلب آمرزش)، در میان اذکار، مقامی بس والا دارد؛ اهل بیت علیهم السلام آن را افضل‌ترین شیء در میان دعاها دانسته‌اند. استغفار ستون گناهان را فرو می‌ریزد و موانعی را که به واسطه گناه، راه رسیدن الطاف الهی (همچون رحمت، هدایت، توفیق و کمک در کارها) را مسدود کرده است، برمی‌دارد.
مقام معظم رهبری سفارش نمودند که حتی برای حل مشکلات اجتماعی و بین‌المللی نیز استغفار باید مورد توجه قرار گیرد. آیت‌الله بهجت (ره) نیز فرمودند: «استغفار، استغفار، استغفار؛ اگر بدانید چه گنج‌هایی در این استغفار نهفته است». از آثار شگرف استغفار (بر اساس سوره نوح) می‌توان به:
1. بارش باران و نزول برکات معنوی.
2. افزایش مال و ثروت.
3. اعطای فرزند.
4. برطرف شدن عذاب‌ها و بلایا (چون سیل، زلزله و بیماری)؛ زیرا ملتی که استغفار می‌کند، مورد عذاب الهی واقع نمی‌شود.
استغفار باید با شرایطی همراه باشد: باید در حین ذکر، قصد گناه در دل نباشد و نیت بر این باشد که انسان بنده خوبی برای خدا باشد و ظلم‌های گذشته را جبران نماید. همچنین، ذکر باید بر زبان جاری شود، نه اینکه صرفاً در دل باشد و حواس انسان پرت امور دیگری چون رانندگی یا تماشای تلویزیون باشد.
امام علی (ع) در نهج‌البلاغه فرمودند: «عجبت لمن یقنط و معه الاستغفار»؛ در شگفتم از کسی که ناامید است، حال آنکه استغفار را در اختیار دارد. پیامبر اکرم (ص) نیز فرمودند: خداوند همه گناهکاران را می‌بخشد مگر کسی که نمی‌خواهد بخشیده شود، و کسی که روزی هفتاد بار برای استغفار همت نمی‌گمارد، عملاً نمی‌خواهد بخشیده شود.
یکی از انواع استغفار که سید بن طاووس و آیت‌الله مکارم شیرازی آن را مجرب و صحیح‌السند دانسته‌اند، ذکر «استغفرالله و اتوب الیه» است که اگر سی هزار بار با توجه تکرار شود، حتی در دو روز، حاجت انسان را برآورده می‌سازد.
گفتار، اگرچه امری صرفاً درونی نمی‌نماید، اما به اعتبار معنایی که حمل می‌کند، در ژرفای زندگی ما اثر می‌نهد. دین الهی تأکید می‌ورزد که حتی با کلام می‌توان از موانع عبور کرد، وضع مالی را بهبود بخشید (آنگونه که امام سجاد علیه السلام فرمودند: «القول الحسن یسری المال»، گفتار نیک که با زبان نرم و روی گشاده همراه است، مال انسان را فزونی می‌بخشد) و حتی در درمان بیماری‌ها و زوال اضطراب مؤثر افتاد. آیت‌الله حسن‌زاده آملی نیز اشاره داشتند که چاره بسیاری از بیماری‌ها تنها در دارو نیست، بلکه در تدبیر نفسانی طبیب حاذق و تأثیر کلام وی نهفته است.
لفظ جلاله «الله»، خود منبعی عظیم برای آرامش است. یک پژوهشگر هلندی پس از سه سال تحقیق بر روی این لفظ، مشاهده نمود که تکرار «الله»، بلا استثنا باعث تنظیم ضربان قلب و کاهش اضطراب می‌شود، حتی در کفاری که معنای آن را نمی‌دانستند. همچنین، در آیات قرآنی این وعده نهفته است که «الا بذکر الله تطمئن القلوب» (همانا با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد).
از جمله نغمه‌های آسمانی که آرامش‌بخش است، تسبیحات حضرت فاطمه زهرا سلام الله است. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم این جملات را (که حاوی لفظ «الله اکبر» است) در لحظات خستگی و مشکلات زندگی، مؤثرتر و یاری‌رسان‌تر از داشتن کنیز دانستند و فرمودند آرامش بیشتری می‌بخشد.
کلید گشایش: استغفار
استغفار (طلب آمرزش)، در میان اذکار، مقامی بس والا دارد؛ اهل بیت علیهم السلام آن را افضل‌ترین شیء در میان دعاها دانسته‌اند. استغفار ستون گناهان را فرو می‌ریزد و موانعی را که به واسطه گناه، راه رسیدن الطاف الهی (همچون رحمت، هدایت، توفیق و کمک در کارها) را مسدود کرده است، برمی‌دارد.
مقام معظم رهبری سفارش نمودند که حتی برای حل مشکلات اجتماعی و بین‌المللی نیز استغفار باید مورد توجه قرار گیرد. آیت‌الله بهجت (ره) نیز فرمودند: «استغفار، استغفار، استغفار؛ اگر بدانید چه گنج‌هایی در این استغفار نهفته است». از آثار شگرف استغفار (بر اساس سوره نوح) می‌توان به:
1. بارش باران و نزول برکات معنوی.
2. افزایش مال و ثروت.
3. اعطای فرزند.
4. برطرف شدن عذاب‌ها و بلایا (چون سیل، زلزله و بیماری)؛ زیرا ملتی که استغفار می‌کند، مورد عذاب الهی واقع نمی‌شود.
استغفار باید با شرایطی همراه باشد: باید در حین ذکر، قصد گناه در دل نباشد و نیت بر این باشد که انسان بنده خوبی برای خدا باشد و ظلم‌های گذشته را جبران نماید. همچنین، ذکر باید بر زبان جاری شود، نه اینکه صرفاً در دل باشد و حواس انسان پرت امور دیگری چون رانندگی یا تماشای تلویزیون باشد.
امام علی (ع) در نهج‌البلاغه فرمودند: «عجبت لمن یقنط و معه الاستغفار»؛ در شگفتم از کسی که ناامید است، حال آنکه استغفار را در اختیار دارد. پیامبر اکرم (ص) نیز فرمودند: خداوند همه گناهکاران را می‌بخشد مگر کسی که نمی‌خواهد بخشیده شود، و کسی که روزی هفتاد بار برای استغفار همت نمی‌گمارد، عملاً نمی‌خواهد بخشیده شود.
یکی از انواع استغفار که سید بن طاووس و آیت‌الله مکارم شیرازی آن را مجرب و صحیح‌السند دانسته‌اند، ذکر «استغفرالله و اتوب الیه» است که اگر سی هزار بار با توجه تکرار شود، حتی در دو روز، حاجت انسان را برآورده می‌سازد.
کاربر مهمان