display result search
سخنرانی استاد سعید عزیزی با موضوع "تربیت نسل متفاوت"، جلسه چهاردهم: تعامل با نوجوان، سال 1403
سنین مختلف هر کدام بحث تربیتی مخصوص به خود را دارد ولی بعضی سنین مهم‌تر هستند، برای مثال سنین نوجوانی خیلی مهم است و لازم است که تربیت صحیحی برای این دوران انجام شود. در این دوران نوجوان نه آنقدر کودک است که خانواده به او رسیدگی کند و نه آنقدر جوان است که حرفش در جامعه و خانواده شنیده شود. کج خلقی از خصلت‌های اصلی دوران نوجوانی است. استقلال باور و استقلال فکری از دیگر خصلت‌های این دوران است. نوجوانان به نوعی بحران فکری را تجربه می‌کنند. اولین و مهم‌ترین فرمول در برخورد با نوجوان عدم تبعیض است. وقتی بین دختر و پسر یا کوچک و بزرگ‌تر بودن فرزندان فرق می‌گذاریم موجب می‌شود او را از جنسیت خودش بیزار کنیم چیزی که دست خودش نبوده است، چرا که حس تبعیض، بار منفی دارد.
دومین مسئله در برخورد با نوجوان بحث کودک انگاری است، یعنی برای اینکه نشان دهد بچه نیست دست به کارهای خاص و اغلب نامتعارف می‌زند. در تربیت فرزند مدعی نباشید. توسل و توکل کنید که خداوند کمک کند فرزندان در مسیر درست قرار بگیرند. باید به نوجوانان شخصیت بدهیم تا در مسیر درست قدم بردارند. این شخصیت بخشی در دختر و پسر فرق می‌کند. تا قبل از سن 11 12 سالگی پسران توانمندی‌های جسمی را خیلی مهم می‌دانند. اگر نوجوان را با شخصیت دادن با همین مسئولیت‌های اجتماعی، فرهنگی و دینی اغناء نکنیم، برای اثبات خودش رو به شخصیت های کاذب می‌آورد مانند استعمال دخانیات و مواد مخدر. دخترها برخلاف پسرها خیلی میل به توجه دارند، بعد از بلوغ هم دختران نیاز به حس مالکیت عاطفی پیدا می‌کنند که باید در زمان مناسب این حس مدیریت شود تا در بیرون از منزل به دنبال جلب محبت نباشند. دختران محبت طلب هستند و کنترلگری افراطی جواب عکس می‌دهد.
سنین مختلف هر کدام بحث تربیتی مخصوص به خود را دارد ولی بعضی سنین مهم‌تر هستند، برای مثال سنین نوجوانی خیلی مهم است و لازم است که تربیت صحیحی برای این دوران انجام شود. در این دوران نوجوان نه آنقدر کودک است که خانواده به او رسیدگی کند و نه آنقدر جوان است که حرفش در جامعه و خانواده شنیده شود. کج خلقی از خصلت‌های اصلی دوران نوجوانی است. استقلال باور و استقلال فکری از دیگر خصلت‌های این دوران است. نوجوانان به نوعی بحران فکری را تجربه می‌کنند. اولین و مهم‌ترین فرمول در برخورد با نوجوان عدم تبعیض است. وقتی بین دختر و پسر یا کوچک و بزرگ‌تر بودن فرزندان فرق می‌گذاریم موجب می‌شود او را از جنسیت خودش بیزار کنیم چیزی که دست خودش نبوده است، چرا که حس تبعیض، بار منفی دارد.
دومین مسئله در برخورد با نوجوان بحث کودک انگاری است، یعنی برای اینکه نشان دهد بچه نیست دست به کارهای خاص و اغلب نامتعارف می‌زند. در تربیت فرزند مدعی نباشید. توسل و توکل کنید که خداوند کمک کند فرزندان در مسیر درست قرار بگیرند. باید به نوجوانان شخصیت بدهیم تا در مسیر درست قدم بردارند. این شخصیت بخشی در دختر و پسر فرق می‌کند. تا قبل از سن 11 12 سالگی پسران توانمندی‌های جسمی را خیلی مهم می‌دانند. اگر نوجوان را با شخصیت دادن با همین مسئولیت‌های اجتماعی، فرهنگی و دینی اغناء نکنیم، برای اثبات خودش رو به شخصیت های کاذب می‌آورد مانند استعمال دخانیات و مواد مخدر. دخترها برخلاف پسرها خیلی میل به توجه دارند، بعد از بلوغ هم دختران نیاز به حس مالکیت عاطفی پیدا می‌کنند که باید در زمان مناسب این حس مدیریت شود تا در بیرون از منزل به دنبال جلب محبت نباشند. دختران محبت طلب هستند و کنترلگری افراطی جواب عکس می‌دهد.
تاکنون نظری ثبت نشده است