display result search
- 82
- 1000
- 1000
- 1000
جهاد امام کاظم علیه السلام
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «جهاد امام کاظم علیه السلام»، سال 1395
غور در سیره‌ی معصومین علیهم الصّلاة و السّلام از جهات مختلف مهم است. بعضی از بزرگان قائل بودند مطالعه‌ی زندگی اولیای خدا حالا نه تنها معصومین، اولیاء خدا اثر آن از درس اخلاق بیشتر است. از آن جهت که در انسان باعث و انگیزه ایجاد می‌کند، راه نشان می‌دهد، روش نشان می‌دهد. سیره‌ی اهل البیت غیر از این‌که مطالعه‌ی آن ثواب دارد، گفتگو از اهل البیت یا در حیطه‌ی مسئله‌های واجب ما است که واجب است اهل البیت را بشناسیم یا در زمره‌ی مستحبات مؤکّد است. لذا وقتی توفیق می‌شود در محضر معصومی حاضر شویم و درباره‌ی آن بزرگوار صحبت کنیم امیدوار هستیم از آن مجالسی باشد که حضرت رسول صلوات الله علیه و آله این‌ها را مذاکره‌ی علمی حساب می‌کنند.
روی دیگر سکّه رفتارهای شگفت اهل البیت است یعنی وقتی ما زندگی ائمّه‌ی هدی را بررسی می‌کنیم، به زندگی روز خود توجّه می‌کنیم می‌بینیم هیچ جایی برای ناامیدی نیست، وقتی گاهی انسان از بعضی از مشکلاتی که در جامعه است خسته می‌شود بعضی از ظلم‌هایی که انسان می‌بیند به دین می‌رود، مظلومیّت‌هایی که اهل حق دارند، نزدیک است که انسان ناامید شود وقتی به سراغ سیره‌ی اهل بیت می‌رود می‌بیند در شرایط به مراتب سخت‌تر، راه‌های به مراتب وسیع‌تر از آنچه ما فکر کنیم با رفتار عادی خود باز کردند.
آن چیزی که می‌خواهم محضر شما تقدیم کنم روی ملکوتی زندگی حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیه نیست؛ نمی‌شود آن جنبه‌ی ملکوتی حضرت را تبعیّت کرد یعنی ما نیستیم، ما که هیچ بزرگان عالم نیستند الّا خردی از دنباله‌روهای آن‌ها، اگر در حد نوکر آن‌ها اسم ما را بنویسند به شعف در می‌آوریم. وقتی به آن شاعر گفتند چرا در مدح علی بن موسی الرّضا شعر نمی‌گویی؟ تازه سنّی بود گفت: به من می‌گویند تو اشعر النّاس هستی، تو که شاعرترین مردم هستی «فَعَلَامَ تَرَکْتَ مَدْحَ ابْنِ مُوسَى» چرا پسر موسی بن جعفر، علی بن موسی الرّضا را مدح نمی‌کنی؟ «وَ الْخِصَالَ الَّتِی تَجَمَّعْنَ فِیه» و آن ویژگی‌های عظیمی که در او است. چرا نمی‌گویی؟ چرا ساکت هستی؟ تو که شاعر هستی؟! شاه را مدح می‌کنی و پول می‌گیری چرا مدح علی بن موسی الرّضا را نمی‌گویی؟ گفتم: «قُلْتُ لَا أَهْتَدِی لِمَدْحِ إِمَامٍ» در مدح امامی که «کَانَ جِبْرِیلُ خَادِماً لِأَبِیه» جبرئیل نوکر پدر او است من چه بگویم؟ یعنی نمی‌خواهم امروز محضر شما از سیره‌ی ملکوتی موسی بن جعفر بگویم که در دسترس نیست، البتّه آن خوب است چون به عقیده کمک می‌کند.
غور در سیره‌ی معصومین علیهم الصّلاة و السّلام از جهات مختلف مهم است. بعضی از بزرگان قائل بودند مطالعه‌ی زندگی اولیای خدا حالا نه تنها معصومین، اولیاء خدا اثر آن از درس اخلاق بیشتر است. از آن جهت که در انسان باعث و انگیزه ایجاد می‌کند، راه نشان می‌دهد، روش نشان می‌دهد. سیره‌ی اهل البیت غیر از این‌که مطالعه‌ی آن ثواب دارد، گفتگو از اهل البیت یا در حیطه‌ی مسئله‌های واجب ما است که واجب است اهل البیت را بشناسیم یا در زمره‌ی مستحبات مؤکّد است. لذا وقتی توفیق می‌شود در محضر معصومی حاضر شویم و درباره‌ی آن بزرگوار صحبت کنیم امیدوار هستیم از آن مجالسی باشد که حضرت رسول صلوات الله علیه و آله این‌ها را مذاکره‌ی علمی حساب می‌کنند.
روی دیگر سکّه رفتارهای شگفت اهل البیت است یعنی وقتی ما زندگی ائمّه‌ی هدی را بررسی می‌کنیم، به زندگی روز خود توجّه می‌کنیم می‌بینیم هیچ جایی برای ناامیدی نیست، وقتی گاهی انسان از بعضی از مشکلاتی که در جامعه است خسته می‌شود بعضی از ظلم‌هایی که انسان می‌بیند به دین می‌رود، مظلومیّت‌هایی که اهل حق دارند، نزدیک است که انسان ناامید شود وقتی به سراغ سیره‌ی اهل بیت می‌رود می‌بیند در شرایط به مراتب سخت‌تر، راه‌های به مراتب وسیع‌تر از آنچه ما فکر کنیم با رفتار عادی خود باز کردند.
آن چیزی که می‌خواهم محضر شما تقدیم کنم روی ملکوتی زندگی حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیه نیست؛ نمی‌شود آن جنبه‌ی ملکوتی حضرت را تبعیّت کرد یعنی ما نیستیم، ما که هیچ بزرگان عالم نیستند الّا خردی از دنباله‌روهای آن‌ها، اگر در حد نوکر آن‌ها اسم ما را بنویسند به شعف در می‌آوریم. وقتی به آن شاعر گفتند چرا در مدح علی بن موسی الرّضا شعر نمی‌گویی؟ تازه سنّی بود گفت: به من می‌گویند تو اشعر النّاس هستی، تو که شاعرترین مردم هستی «فَعَلَامَ تَرَکْتَ مَدْحَ ابْنِ مُوسَى» چرا پسر موسی بن جعفر، علی بن موسی الرّضا را مدح نمی‌کنی؟ «وَ الْخِصَالَ الَّتِی تَجَمَّعْنَ فِیه» و آن ویژگی‌های عظیمی که در او است. چرا نمی‌گویی؟ چرا ساکت هستی؟ تو که شاعر هستی؟! شاه را مدح می‌کنی و پول می‌گیری چرا مدح علی بن موسی الرّضا را نمی‌گویی؟ گفتم: «قُلْتُ لَا أَهْتَدِی لِمَدْحِ إِمَامٍ» در مدح امامی که «کَانَ جِبْرِیلُ خَادِماً لِأَبِیه» جبرئیل نوکر پدر او است من چه بگویم؟ یعنی نمی‌خواهم امروز محضر شما از سیره‌ی ملکوتی موسی بن جعفر بگویم که در دسترس نیست، البتّه آن خوب است چون به عقیده کمک می‌کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است