سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با عنوان "مراتب شُکرگزاری"، سال1403
خدای متعال، از شُکرگزاری بندگانش بی نیاز است. در آیه ی 97 سوره ی "آل عِمران" آمده است: "و هر که ناسپاسی ورزد، خدا از جهانیان بی نیاز است." شُکر را می توان به شُکر قلبی، شکر زبانی و شکر عملی، دسته بندی کرد.
شکر قلبی، عبارت است از اعتقاد صحیح و کامل به توحید و نبوّت و امامت. شکر زبانی، جاری کردن عبارات "الحمدُلله" و "الشّکرُ لله" بر زبان است که در کلمات اولیای الهی، به وفور دیده می شود.
شکر عملی، شُکر اعضا و جوارح است. اعضا و جوارح انسان شاکر، در راه عبادت خدا و خدمت به بندگان او هزینه می شوند. امیرالمومنین علیه السّلام فرمود: "حتّی اگر بهشت و دوزخ آفریده نمی شد، باز هم سزاوار بود به خاطر نعمتهای بی پایان الهی، او را عبادت کنیم."
خدای متعال، از شُکرگزاری بندگانش بی نیاز است. در آیه ی 97 سوره ی "آل عِمران" آمده است: "و هر که ناسپاسی ورزد، خدا از جهانیان بی نیاز است." شُکر را می توان به شُکر قلبی، شکر زبانی و شکر عملی، دسته بندی کرد.
شکر قلبی، عبارت است از اعتقاد صحیح و کامل به توحید و نبوّت و امامت. شکر زبانی، جاری کردن عبارات "الحمدُلله" و "الشّکرُ لله" بر زبان است که در کلمات اولیای الهی، به وفور دیده می شود.
شکر عملی، شُکر اعضا و جوارح است. اعضا و جوارح انسان شاکر، در راه عبادت خدا و خدمت به بندگان او هزینه می شوند. امیرالمومنین علیه السّلام فرمود: "حتّی اگر بهشت و دوزخ آفریده نمی شد، باز هم سزاوار بود به خاطر نعمتهای بی پایان الهی، او را عبادت کنیم."
تاکنون نظری ثبت نشده است