سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع " برکت انفاق"،سال 1403
در کلام امام جواد علیه السلام داریم که امام فرمودند: محدودیت اقتصادی را در آغوش بگیرید و رنجیده خاطر نشوید. شایسته نیست که انسان به خاطر محدودیت اقتصادی از پروردگار عالم که کلید همه چیز پیش اوست دلسرد و افسرده شود. خداوند متعال بندگانش را خیلی دوست دارد و میتواند اقتصاد بندگان را خیلی وسیع قرار دهد ولی قرار نمیدهد چون میداند وقتی که انسان با این ظرفیت محدودش و محدودیت فکریاش ثروت بالایی نصیبش شود احتمال اینکه او تبدیل به قارون کوچکی شود هست، پس نباید از خداوند گله کرد.
انفاق از باب افعال است. انفاق به معنای لغوی یعنی پر کردن خلأهای زندگی مردم. کسانی که اهل انفاق هستند یعنی با مالشان، آبرویشان و زبانشان خلأهای زندگی دیگران را پر میکنند، خداوند در سوره بقره میفرماید 700 برابرش را به آنها برمیگرداند. برگشت آثار بسیاری از اعمال و رفتار ما در قیامت است و حتی اگر در دنیا جبران نشود در قیامت جبران میشود. انسان وقتی که واجبات الهی را انجام ندهد، مانند این است که در برابر خداوند بیادبی میکند و گناه کردن کمال بیادبی در برابر خداوند است. انسان بیادب از فیض و لطف رب محروم میشود. انفاق کردن در دنیا موجب برکت در دارایی میشود. در قرآن کریم داریم که انفاق مانند دانهای است که کاشته میشود و هر دانه خوشهای میشود و هر خوشه صد دانه میدهد. ولی پاداش وقف حتی از این هم بالاتر است.
در کلام امام جواد علیه السلام داریم که امام فرمودند: محدودیت اقتصادی را در آغوش بگیرید و رنجیده خاطر نشوید. شایسته نیست که انسان به خاطر محدودیت اقتصادی از پروردگار عالم که کلید همه چیز پیش اوست دلسرد و افسرده شود. خداوند متعال بندگانش را خیلی دوست دارد و میتواند اقتصاد بندگان را خیلی وسیع قرار دهد ولی قرار نمیدهد چون میداند وقتی که انسان با این ظرفیت محدودش و محدودیت فکریاش ثروت بالایی نصیبش شود احتمال اینکه او تبدیل به قارون کوچکی شود هست، پس نباید از خداوند گله کرد.
انفاق از باب افعال است. انفاق به معنای لغوی یعنی پر کردن خلأهای زندگی مردم. کسانی که اهل انفاق هستند یعنی با مالشان، آبرویشان و زبانشان خلأهای زندگی دیگران را پر میکنند، خداوند در سوره بقره میفرماید 700 برابرش را به آنها برمیگرداند. برگشت آثار بسیاری از اعمال و رفتار ما در قیامت است و حتی اگر در دنیا جبران نشود در قیامت جبران میشود. انسان وقتی که واجبات الهی را انجام ندهد، مانند این است که در برابر خداوند بیادبی میکند و گناه کردن کمال بیادبی در برابر خداوند است. انسان بیادب از فیض و لطف رب محروم میشود. انفاق کردن در دنیا موجب برکت در دارایی میشود. در قرآن کریم داریم که انفاق مانند دانهای است که کاشته میشود و هر دانه خوشهای میشود و هر خوشه صد دانه میدهد. ولی پاداش وقف حتی از این هم بالاتر است.
تاکنون نظری ثبت نشده است