- 559
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر سوره روم، جلسه چهاردهم
سخنرانی حجت الاسلام دکترناصر رفیعی با موضوع "تفسیر سوره روم"، جلسه چهاردهم؛ ضعف انسان، سال 1403
اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَیْبَةً ۚ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ. خدا آن کسی است که شما را در ابتدا از جسم ضعیف (نطفه) بیافرید آن گاه پس از ضعف و ناتوانی (کودکی) توانا کرد و باز از توانایی (و قوای جوانی) به ضعف و سستی و پیری بر گردانید، که او هر چه بخواهد و مشیّتش تعلق گیرد میآفریند، و او دانا و تواناست. خداوند میفرماید ما شما را از ضعف آفریدیم سپس شما را توانمند و قدرتمند قرار دادیم و دوباره بعد از آن قدرت ضعیف میشوید پیر میشوید و دیگر بعد از این ضعف قدرتی نیست. خداوند در این آیه به سه مرحله از زندگی انسان اشاره کرده است. این خداست که آنچه که میخواهد میآفریند و نسبت به همه چیز آگاه و داناست. از این آیه دو مورد استفاده میشود؛ اول اینکه خدایی که بشر را آفریده است، هم عالم است و هم قادر. پس قدرت خداوند فوق العاده است.
نکته دوم اینکه ای بشر غرور تو را نگیرد چرا که تو بین دو تا ضعف قرار داری. انسانی که الان در جوانی هستی به گذشته رجوع کن ببین تو نوزاد ناتوانی بودی و با پیر شدن دوباره به ضعف میرسی. پس انسانی که قدرتش بین دو ضعف است چرا غرور داشته باشد و تکبر کند. پیام اصلی آیه این است که از غرور پرهیز کنید. حکمت 419 نهج البلاغه میفرماید: انسان خیلی مسکین است و به 6 نقطه ضعف انسان اشاره میکند و میفرمایدوَ قَالَ (علیه السلام): مِسْکِینٌ ابْنُ آدَمَ؛ مَکْتُومُ الْأَجَلِ، مَکْنُونُ الْعِلَلِ، مَحْفُوظُ الْعَمَلِ؛ تُؤْلِمُهُ الْبَقَّةُ، وَ تَقْتُلُهُ الشَّرْقَةُ، وَ تُنْتِنُهُ الْعَرْقَة. و درود خدا بر او، فرمود: بیچاره فرزند آدم اجلش پنهان، بیمارى هایش پوشیده، اعمالش همه نوشته شده، پشّه اى او را آزار مى دهد، جرعه اى گلو گیرش شده او را از پاى در آورد، و عرق کردنى او را بد بو سازد. انسان خیلی ناتوان و ضعیف است ولی شیطان او را مغرور میسازد و دچار هوا و هوس شود.
اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَیْبَةً ۚ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ. خدا آن کسی است که شما را در ابتدا از جسم ضعیف (نطفه) بیافرید آن گاه پس از ضعف و ناتوانی (کودکی) توانا کرد و باز از توانایی (و قوای جوانی) به ضعف و سستی و پیری بر گردانید، که او هر چه بخواهد و مشیّتش تعلق گیرد میآفریند، و او دانا و تواناست. خداوند میفرماید ما شما را از ضعف آفریدیم سپس شما را توانمند و قدرتمند قرار دادیم و دوباره بعد از آن قدرت ضعیف میشوید پیر میشوید و دیگر بعد از این ضعف قدرتی نیست. خداوند در این آیه به سه مرحله از زندگی انسان اشاره کرده است. این خداست که آنچه که میخواهد میآفریند و نسبت به همه چیز آگاه و داناست. از این آیه دو مورد استفاده میشود؛ اول اینکه خدایی که بشر را آفریده است، هم عالم است و هم قادر. پس قدرت خداوند فوق العاده است.
نکته دوم اینکه ای بشر غرور تو را نگیرد چرا که تو بین دو تا ضعف قرار داری. انسانی که الان در جوانی هستی به گذشته رجوع کن ببین تو نوزاد ناتوانی بودی و با پیر شدن دوباره به ضعف میرسی. پس انسانی که قدرتش بین دو ضعف است چرا غرور داشته باشد و تکبر کند. پیام اصلی آیه این است که از غرور پرهیز کنید. حکمت 419 نهج البلاغه میفرماید: انسان خیلی مسکین است و به 6 نقطه ضعف انسان اشاره میکند و میفرمایدوَ قَالَ (علیه السلام): مِسْکِینٌ ابْنُ آدَمَ؛ مَکْتُومُ الْأَجَلِ، مَکْنُونُ الْعِلَلِ، مَحْفُوظُ الْعَمَلِ؛ تُؤْلِمُهُ الْبَقَّةُ، وَ تَقْتُلُهُ الشَّرْقَةُ، وَ تُنْتِنُهُ الْعَرْقَة. و درود خدا بر او، فرمود: بیچاره فرزند آدم اجلش پنهان، بیمارى هایش پوشیده، اعمالش همه نوشته شده، پشّه اى او را آزار مى دهد، جرعه اى گلو گیرش شده او را از پاى در آورد، و عرق کردنى او را بد بو سازد. انسان خیلی ناتوان و ضعیف است ولی شیطان او را مغرور میسازد و دچار هوا و هوس شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است