هنر خوب زیستن، جلسه چهارم

1 تعداد قطعات
35 دقیقه مدت قطعه
238 دریافت شده

پخش

نام سریالی : هنر خوب زیستن

منو

توضیحات
قطعات
مشخصات
تصاویر

سخنرانی حجت الاسلام احمد لقمانی با موضوع «هنر خوب زیستن»، جلسه چهارم، سال 1396

امروز فراز سوم را می‌گویم که عرض کرد: یا رسول الله! می‌خواهم وضع مالی من خوب شود تا هنر خوب زیستن را پیدا کنم. پیامبر اولاً منع و نکوهش نکردند و راهکار دادند. چند چیز هست که تمام انسان‌ها از سه سالگی تا 103 سالگی شیفته و فریفته هستند. یکی آوازه و شهرت، یکی مقام و موقعیت و یکی مال و ثروت است. انسانی که عاقل هست دوست دارد دیده و شنیده شود. از نظر مالی، مال را مال می‌گویند چون انسان هرمقدار هم داشته باشد باز به آن میل دارد و تمایل دارد. فقیر را فقیر می‌گویند، چون ستون فقراتش از فقر شکسته است. واژه‌ها چقدر بار دارد. مسکین را مسکین می‌گویند بخاطر ناداری در مسکن، خانه نشین شده است. لذا مسکین بدتر از فقیر است. فقیر می‌تواند ولی مسکین نمی‌تواند.
پیامبر دو راهکار دادند، اگر می‌خواهی مال تو افزایش پیدا کند یک کار کن. مؤمن باید تلاشگر باشد و زندگی خوب داشته باشد. لذا مستحب است مؤمن صبح زودتر سر کار برود و شب دیرتر بیاید و رفاه زن و بچه را بیشتر فراهم کند. می‌فرماید: طوری زندگی کنید که وقتی مردید، مردم نگویند: الحمدلله رب العالمین! بگویند: «انا لله و انا الیه راجعون» سخت و تنگ نگیرید. مخصوصاً عزیزانی که آغاز زندگی یک مقدار از مال دنیا چند تا دفترچه وام دارند. بعد زندگی یک مقدار گسترش پیدا می‌کند. وقتی یک مقدار وسعت پیدا کردید، شما هم وسعت بدهید. زن و بچه سختی نکشند.
پیامبر فرمود: اگر می‌خواهی مال و دارایی‌ات افزایش پیدا کند، مالت را پاک کن! این قاعده بر خلاف تمام قوانین اقتصاد جهانی است. آنها می‌گویند: اضافه کن، اضافه کن! پیامبر می‌فرمایند: پاک کن! حضرت قسمت‌هایی که مربوط به شما نیست و برای فقرا هست را جدا کن. در آمد سالیانه را با آرامش خرج کن و هر مقدار اضافه آمد بیست درصد، یعنی یک پنجم را بده. چرا؟ چون بنابر منطق آموزه‌های دینی ما علاوه بر ثروت، برکت هم دارد. علاوه بر کمیت، کیفیت هم دارد. علاوه بر دنیا، آخرت و ابدیت هم دارد. من دو نکته را از قول پیامبر بگویم. این دیدگاهی که مؤمن باید فقیر باشد، نه! حضرت آقا، رهبر عزیز انقلاب فرمودند: تولید ثروت از علم برای کشور عظمت می‌آورد. مسلمان سرمایه‌دار باشد، کشور ثروتمند باشد. اما در مورد اول ستایش ثروت در آموزه‌های دینی است. پیامبر فرمود: وقتی مؤمن قوت خودش را داشته باشد، آرامش پیدا می‌کند حتی در عبادت. لذا جناب سلمان که هم ولایتی همه ما هست، فرمودند: اگر برای یک هفته غذا و طعام داشته باشم، خوب عبادت می‌کنم. تأثیر دارد. رئیس مذهب شیعه، امام جعفر صادق(ع) فرمود: مالت را حفظ کن که باعث پایداری دین تو می‌شود. «من لا معاش‏ له‏ لا معاد له‏» این قاعده است کسی که معاش ندارد، معاد ندارد. یکی از علت‌های عمده‌ی سرقت‌ها، خونریزی و قتل‌ها همین مسأله است. فقر است، متأسفانه گاهی فقر مادی به فقر فرهنگی هم می‌انجامد، چه بخواهیم، چه نخواهیم! ضرب المثل معروف هست که شکم گرسنه دین و ایمان ندارد، کاملاً درست است.
من یک تحقیق کوتاهی در مورد یک ضرب المثل کردم که ریشه‌اش در روایات است. مالت را حفظ کن، چرا؟ چون باعث قوام دین تو می‌شود. لذا در آیات قرآن مال را به واژه خیر تعبیر می‌کند. خیلی عجیب است. یعنی ذات و جوهره مال به خودی خود هیچ مشکلی ندارد. این ما هستیم که در مسیر بد استفاده می‌کنیم. دنیایی که مذموم هست در سینه هست. حبّ، اسارت، بردگی، ولی دنیای بیرون نعمت خداوند است. کنار دریا برای مؤمن است. جاده باصفا برای مؤمن است چرا لذت نبرند؟ عبادت بکنند و لذت هم ببرند. «سِیرُوا فِی الْأَرْض‏» در زمین بگردید و لذت ببرید ولی دل بسته مال و ثروت نباشید. «وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِید» قرآن می‌فرماید: انسان در نهاد و جوهره وجودش نسبت به مال شیفته و علاقه‌مند است. «خیر» در مورد وصیت می‌فرماید: «إِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّة» باز اینجا به مال تعبیر شده است. نشان می‌دهد مال در ذات خود خیلی خوب است