display result search
سخنرانی حجت‌الاسلام علی نظری منفرد با موضوع "وصیت به قرآن و عترت"
وصیت امیرالمؤمنین (ع) هنگام شهادت: «وَصِیَّتِی لَکُمْ أَلَّا تُشْرِکُوا بِاللَّهِ شَیْئاً، وَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه وآله) فَلَا تُضَیِّعُوا سُنَّتَهُ، أَقِیمُوا هَذَیْنِ الْعَمُودَیْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَیْنِ الْمِصْبَاحَیْنِ، وَ خَلَاکُمْ ذَمٌّ. أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُکُمْ وَ الْیَوْمَ عِبْرَةٌ لَکُمْ وَ غَداً مُفَارِقُکُمْ؛ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِیُّ دَمِی وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِیعَادِی؛ »
هنگامى که ابن ملجم، لعنة الله علیه، او را ضربت زد، کمى پیش از وفاتش این وصیت را بیان فرمود:
«شما را وصیت مى کنم که به خدا هیچ شرک میاورید و سنت محمد (صلى الله علیه و آله) را ضایع مگذارید و این دو ستون را همواره برپاى دارید، تا کسى را یاراى نکوهش شما نباشد. من دیروز یار و مصاحب شما بودم و امروز مایه عبرت شما هستم و فردا از میان شما مى روم. اگر زنده بمانم، خود اختیار خون خود را دارم و اگر بمیرم، مرگ میعادگاه من است.»
دو چیزی که امیرالمؤمنین (ع) فرمودند همان دو چیزی است که حضرت رسول اکرم (ص) مکرر می‌فرمودند. اساساً وقتی فرمایشات این دو بزرگوار را مقایسه می‌کنیم می‌بینیم یک حرف می‌فهمیم؛ حتی بعضی از کلمات عین کلمات رسول خدا (ص) است. این دو چیز همان دو چیزی است همان وصیت به کتاب و عترت است.
وصیت امیرالمؤمنین (ع) هنگام شهادت: «وَصِیَّتِی لَکُمْ أَلَّا تُشْرِکُوا بِاللَّهِ شَیْئاً، وَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه وآله) فَلَا تُضَیِّعُوا سُنَّتَهُ، أَقِیمُوا هَذَیْنِ الْعَمُودَیْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَیْنِ الْمِصْبَاحَیْنِ، وَ خَلَاکُمْ ذَمٌّ. أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُکُمْ وَ الْیَوْمَ عِبْرَةٌ لَکُمْ وَ غَداً مُفَارِقُکُمْ؛ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِیُّ دَمِی وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِیعَادِی؛ »
هنگامى که ابن ملجم، لعنة الله علیه، او را ضربت زد، کمى پیش از وفاتش این وصیت را بیان فرمود:
«شما را وصیت مى کنم که به خدا هیچ شرک میاورید و سنت محمد (صلى الله علیه و آله) را ضایع مگذارید و این دو ستون را همواره برپاى دارید، تا کسى را یاراى نکوهش شما نباشد. من دیروز یار و مصاحب شما بودم و امروز مایه عبرت شما هستم و فردا از میان شما مى روم. اگر زنده بمانم، خود اختیار خون خود را دارم و اگر بمیرم، مرگ میعادگاه من است.»
دو چیزی که امیرالمؤمنین (ع) فرمودند همان دو چیزی است که حضرت رسول اکرم (ص) مکرر می‌فرمودند. اساساً وقتی فرمایشات این دو بزرگوار را مقایسه می‌کنیم می‌بینیم یک حرف می‌فهمیم؛ حتی بعضی از کلمات عین کلمات رسول خدا (ص) است. این دو چیز همان دو چیزی است همان وصیت به کتاب و عترت است.
تاکنون نظری ثبت نشده است