display result search
- 2820
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 163 و162 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 163و 162
أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَ نَ اللَّهِ کَمَن بَآءَ بِسَخَطٍ مِّنَ اللَّهِ وَمَأْوَیهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ
هُمْ دَرَجَتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ
ترجمه
آیا کسى که در پى خشنودى خداوند است، مانند کسى است که به خشم و غضب خدا دچار گشته و جایگاه او جهنّم است؟ و چه بد بازگشتگاهى است.
آنان نزد خداوند (داراى) درجاتى هستند و خداوند به آنچه انجام مى دهند، بیناست.
در شأن نزول این آیه آمده است که وقتى رسول خدا دستور حرکت به سوى اُحد را صادر کردند، منافقان به بهانه هاى مختلف در مدینه ماندند و گروهى از مسلمانان ضعیف الایمان نیز از آنها پیروى کرده و در جبهه حاضر نشدند.
در آیه 155 خواندیم که خداوند کسانى را که از جبهه فرار کرده و پشیمان شدند مى بخشد، امّا این آیه مى فرماید: مرفّهان و منافقان بهانه گیر را نمى بخشد.
در آیاتى از قرآن این تعبیر آمده است که براى مؤمنان درجاتى است: «لهم درجات عند ربّهم»، «لهم الدّرجات العُلى» امّا در این آیه مى فرماید: خود مؤمنان درجات مى شوند. همانگونه که انسان هاى پاک همچون علىّ بن ابیطالب (ع) ابتدا طبق میزان حرکت مى کنند و سپس خود آنان میزان مى شوند، ابتدا دور محور مى گردند، سپس خود آنان محور حقّ مى شوند.
پیام ها
1- هدف مجاهدان واقعى، بدست آوردن رضاى خداست، نه پیروزى و غنائم و خود نمایى. «افمن اتّبع رضوان اللّه...»
2- در جامعه اسلامى، نباید مجاهدان و مرفّهان یکسان دیده شوند. (با توجّه به شأن نزول) «افمن اتّبع رضوان اللّه... کمن باء...»
3- روى گردانى از جبهه و جنگ، بازگشت به غضب خداست. «کمن باء بسخط»
4- خشنودى یا خشم الهى باید تنها ملاک عمل یک مسلمان باشد. «رضوان اللّه... بسخط من اللّه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَ نَ اللَّهِ کَمَن بَآءَ بِسَخَطٍ مِّنَ اللَّهِ وَمَأْوَیهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ
هُمْ دَرَجَتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ
ترجمه
آیا کسى که در پى خشنودى خداوند است، مانند کسى است که به خشم و غضب خدا دچار گشته و جایگاه او جهنّم است؟ و چه بد بازگشتگاهى است.
آنان نزد خداوند (داراى) درجاتى هستند و خداوند به آنچه انجام مى دهند، بیناست.
در شأن نزول این آیه آمده است که وقتى رسول خدا دستور حرکت به سوى اُحد را صادر کردند، منافقان به بهانه هاى مختلف در مدینه ماندند و گروهى از مسلمانان ضعیف الایمان نیز از آنها پیروى کرده و در جبهه حاضر نشدند.
در آیه 155 خواندیم که خداوند کسانى را که از جبهه فرار کرده و پشیمان شدند مى بخشد، امّا این آیه مى فرماید: مرفّهان و منافقان بهانه گیر را نمى بخشد.
در آیاتى از قرآن این تعبیر آمده است که براى مؤمنان درجاتى است: «لهم درجات عند ربّهم»، «لهم الدّرجات العُلى» امّا در این آیه مى فرماید: خود مؤمنان درجات مى شوند. همانگونه که انسان هاى پاک همچون علىّ بن ابیطالب (ع) ابتدا طبق میزان حرکت مى کنند و سپس خود آنان میزان مى شوند، ابتدا دور محور مى گردند، سپس خود آنان محور حقّ مى شوند.
پیام ها
1- هدف مجاهدان واقعى، بدست آوردن رضاى خداست، نه پیروزى و غنائم و خود نمایى. «افمن اتّبع رضوان اللّه...»
2- در جامعه اسلامى، نباید مجاهدان و مرفّهان یکسان دیده شوند. (با توجّه به شأن نزول) «افمن اتّبع رضوان اللّه... کمن باء...»
3- روى گردانى از جبهه و جنگ، بازگشت به غضب خداست. «کمن باء بسخط»
4- خشنودى یا خشم الهى باید تنها ملاک عمل یک مسلمان باشد. «رضوان اللّه... بسخط من اللّه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است