display result search
- 4717
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 21 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران- آیه 21
إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بَِایَتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ الْنَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَ یَقْتُلُونَ الَّذِینَ یَأمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ الْنَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ
ترجمه
براستى کسانى که به آیات خداوند کفر مىورزند و پیامبران را به ناحق مى کشند و کسانى از مردم را که فرمان به عدالت مى دهند مى کشند، پس آنان را به عذابى دردناک بشارت ده.
در تفسیر کبیر و مجمع البیان و قرطبى مى خوانیم: بنى اسرائیل در اول روز آن هم در یک ساعت، چهل و سه نفر از پیامبران الهى و یکصد و دوازده نفر از آمران به معروف را به درجه شهادت رساندند.
البتّه ناگفته پیداست که در زمان پیامبر اسلام (ص) گروهى که انبیا را شهید کنند نبودند، ولى چون زنده ها به کار نیاکان خود راضى بودند، خداوند در این آیه، کسانى را که به خاطر رضایت قلبى، شریک جرم نیاکان هستند، با خطاب «بشّرهم» مورد انتقاد و تهدید قرار داده است.
سؤال: از شرایط وجوب امر به معروف و نهى از منکر آن است که خطرى در کار نباشد، ولى در این آیه از کسانى که براى نهى از منکر تا پاى جان ایستاده اند، ستایش شده است، علّت چیست؟
پاسخ: اوّلاً: شرایط افراد و نوع معروف و منکر تفاوت مى کند؛ گاهى منکر، حکومت یزید است که امام حسین (ع) براى نهى از آن به کربلا مى رود و شهید مى شود، مى فرماید: هدف من از این حرکت و قیام، امر به معروف و نهى از منکر است، امّا گاهى منکر در این حدّ نیست، بلکه گناهى است که باید میان خطر و مفسده گناه و از دست دادن مال و جان و آبرو مقایسه و با توجّه به اهمیّت و اولویّت عمل کرد.
ثانیاً: شاید مراد از کسانى که در این آیه مورد ستایش قرار گرفته اند آنهایى باشند که خود پیش بینى شهادت نمى کردند، ولى ستمکاران آنان را به شهادت رساندند.
پیام ها
1- از اعتقادات انحرافى و کفرآمیز، اعمال خطرناکى همانند قتل و کشتار انبیا سر مى زند. «یکفرون بآیات اللّه ویقتلون النبیین...»
2- در شرایطى، اظهار حقّ لازم است؛ اگرچه به قیمت شهادت انبیا و اولیا باشد.
3- دشمنان براى حق پوشى، دست به کشتن پیامبران مى زنند. «یقتلون النبیّین»
4- گاهى طاغوت ها براى کشتن فرزانگان با تبلیغات و شایعات و توجیهات، کار خود را حقّ جلوه مى دهند. «بغیر حقّ»
5 - نام کسانى که به عدالت دعوت مى کنند و آمرین به معروف و ناهیان از منکر، در ردیف انبیا برده شده است. لذا کیفر قاتلان آنان نیز همچون قاتلان پیامبران است. «فبشرهم بعذاب الیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بَِایَتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ الْنَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَ یَقْتُلُونَ الَّذِینَ یَأمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ الْنَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ
ترجمه
براستى کسانى که به آیات خداوند کفر مىورزند و پیامبران را به ناحق مى کشند و کسانى از مردم را که فرمان به عدالت مى دهند مى کشند، پس آنان را به عذابى دردناک بشارت ده.
در تفسیر کبیر و مجمع البیان و قرطبى مى خوانیم: بنى اسرائیل در اول روز آن هم در یک ساعت، چهل و سه نفر از پیامبران الهى و یکصد و دوازده نفر از آمران به معروف را به درجه شهادت رساندند.
البتّه ناگفته پیداست که در زمان پیامبر اسلام (ص) گروهى که انبیا را شهید کنند نبودند، ولى چون زنده ها به کار نیاکان خود راضى بودند، خداوند در این آیه، کسانى را که به خاطر رضایت قلبى، شریک جرم نیاکان هستند، با خطاب «بشّرهم» مورد انتقاد و تهدید قرار داده است.
سؤال: از شرایط وجوب امر به معروف و نهى از منکر آن است که خطرى در کار نباشد، ولى در این آیه از کسانى که براى نهى از منکر تا پاى جان ایستاده اند، ستایش شده است، علّت چیست؟
پاسخ: اوّلاً: شرایط افراد و نوع معروف و منکر تفاوت مى کند؛ گاهى منکر، حکومت یزید است که امام حسین (ع) براى نهى از آن به کربلا مى رود و شهید مى شود، مى فرماید: هدف من از این حرکت و قیام، امر به معروف و نهى از منکر است، امّا گاهى منکر در این حدّ نیست، بلکه گناهى است که باید میان خطر و مفسده گناه و از دست دادن مال و جان و آبرو مقایسه و با توجّه به اهمیّت و اولویّت عمل کرد.
ثانیاً: شاید مراد از کسانى که در این آیه مورد ستایش قرار گرفته اند آنهایى باشند که خود پیش بینى شهادت نمى کردند، ولى ستمکاران آنان را به شهادت رساندند.
پیام ها
1- از اعتقادات انحرافى و کفرآمیز، اعمال خطرناکى همانند قتل و کشتار انبیا سر مى زند. «یکفرون بآیات اللّه ویقتلون النبیین...»
2- در شرایطى، اظهار حقّ لازم است؛ اگرچه به قیمت شهادت انبیا و اولیا باشد.
3- دشمنان براى حق پوشى، دست به کشتن پیامبران مى زنند. «یقتلون النبیّین»
4- گاهى طاغوت ها براى کشتن فرزانگان با تبلیغات و شایعات و توجیهات، کار خود را حقّ جلوه مى دهند. «بغیر حقّ»
5 - نام کسانى که به عدالت دعوت مى کنند و آمرین به معروف و ناهیان از منکر، در ردیف انبیا برده شده است. لذا کیفر قاتلان آنان نیز همچون قاتلان پیامبران است. «فبشرهم بعذاب الیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان