display result search
- 2930
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 276 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه‌ی 276
کلمه «محق» به معناى نقصان تدریجى است و مُحاق به ماه گفته مى شود که نورش در شب هاى آخر آن چنان کاهش یافته که دیده نمى شود. و در مقابل، «ربا» به معنى رشد تدریجى است.
این آیه یادآور مى شود که هرچند رباخوار به قصد انباشت ثروت، از دیگران ربا مى گیرد، ولى خداوند برکت و آثار خوبى که باید ازدیاد مال داشته باشد از ربا مى گیرد. لازم نیست خود مال رَبَوى از بین برود، بلکه اهدافى که از افزایش ثروت در نظر است از بین مى رود. در نظام رَبَوى، سعادت، محبّت و امنیّت نیست و چه بسیار ثروتمندانى که از سرمایه خود، هیچ نوع راحتى و آرامش و یا محبوبیّتى بدست نمى آورند، ولى در نظامى که در آن انفاق، صدقه و قرض الحسنه رایج باشد، آن جامعه از برکات زیادى برخوردار است. در آن نظام، فقرا مأیوس نبوده و اغنیا در فکر تکاثر نیستند. محرومان به فکر انتقام و سرقت، و اغنیا نگران حراست و حفاظت اموال خود نمى باشند و جامعه از یک تعادل نسبى همراه با الفت و رحمت و تفاهم و امنیّت برخوردار خواهد بود.
در تفسیر کبیر فخررازى آمده است: وقتى رباخوار، عواطف و عدالت انسانى را در خود محو کند، خود و اموالش مورد نفرین فقرا قرار مى گیرد و کینه و انتقام و توطئه سرقت هر لحظه او را تهدید مى کند و این نمونه اى از آن نابودى است که در آیه مطرح شده است.
پیام ها
1- به رشد ظاهرى ثروت خیره نشوید، نظام اقتصادى بر اساس ربا روبه نابودى است. «یمحق اللّه الربا»
2- نابود کردن مال ربوى، از سنّت هاى الهى است. «یمحق اللّه الربا» فعل مضارع نشانه استمرار است.
3- رواج صدقه و زکات، سبب رشد و استوارى اقتصاد است. «یربى الصدقات»
4- رباخوار، از رحمت و محبّت الهى محروم است. «انّ اللّه لایحبّ کلّ کفّار اثیم»
5 - رباخوار، بسیار ناسپاس و گنهکار است. او با گرفتن ربا خود را ضامن مردم، زندگى خود را حرام، عباداتش را باطل، و حرص و طمع قساوت را بر خود حاکم مى گرداند. «کفّار اثیم»
منبع: پایگاه درس های از قرآن
کلمه «محق» به معناى نقصان تدریجى است و مُحاق به ماه گفته مى شود که نورش در شب هاى آخر آن چنان کاهش یافته که دیده نمى شود. و در مقابل، «ربا» به معنى رشد تدریجى است.
این آیه یادآور مى شود که هرچند رباخوار به قصد انباشت ثروت، از دیگران ربا مى گیرد، ولى خداوند برکت و آثار خوبى که باید ازدیاد مال داشته باشد از ربا مى گیرد. لازم نیست خود مال رَبَوى از بین برود، بلکه اهدافى که از افزایش ثروت در نظر است از بین مى رود. در نظام رَبَوى، سعادت، محبّت و امنیّت نیست و چه بسیار ثروتمندانى که از سرمایه خود، هیچ نوع راحتى و آرامش و یا محبوبیّتى بدست نمى آورند، ولى در نظامى که در آن انفاق، صدقه و قرض الحسنه رایج باشد، آن جامعه از برکات زیادى برخوردار است. در آن نظام، فقرا مأیوس نبوده و اغنیا در فکر تکاثر نیستند. محرومان به فکر انتقام و سرقت، و اغنیا نگران حراست و حفاظت اموال خود نمى باشند و جامعه از یک تعادل نسبى همراه با الفت و رحمت و تفاهم و امنیّت برخوردار خواهد بود.
در تفسیر کبیر فخررازى آمده است: وقتى رباخوار، عواطف و عدالت انسانى را در خود محو کند، خود و اموالش مورد نفرین فقرا قرار مى گیرد و کینه و انتقام و توطئه سرقت هر لحظه او را تهدید مى کند و این نمونه اى از آن نابودى است که در آیه مطرح شده است.
پیام ها
1- به رشد ظاهرى ثروت خیره نشوید، نظام اقتصادى بر اساس ربا روبه نابودى است. «یمحق اللّه الربا»
2- نابود کردن مال ربوى، از سنّت هاى الهى است. «یمحق اللّه الربا» فعل مضارع نشانه استمرار است.
3- رواج صدقه و زکات، سبب رشد و استوارى اقتصاد است. «یربى الصدقات»
4- رباخوار، از رحمت و محبّت الهى محروم است. «انّ اللّه لایحبّ کلّ کفّار اثیم»
5 - رباخوار، بسیار ناسپاس و گنهکار است. او با گرفتن ربا خود را ضامن مردم، زندگى خود را حرام، عباداتش را باطل، و حرص و طمع قساوت را بر خود حاکم مى گرداند. «کفّار اثیم»
منبع: پایگاه درس های از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است