display result search
- 113
- 1000
- 1000
- 1000
دین و عقلانیت؛ بررسی تاریخ حسینی علیه‌السلام، 1
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «دین و عقلانیت؛ بررسی تاریخ حسینی علیه‌السلام» جلسه اول: تقویت باور ایمان، سال 1404
ائمه ی ما علیهم السلام همگی شهید شدند، بعضی از آن بزرگواران هم مانند امیرالمؤمنین صلوات الله علیه با شمشیر شهید شدند، در مورد آن بزرگواران هم روایت هست، در مورد خنجری که به ران مبارک امام حسن علیه السلام اصابت کرد هم چند روایت هست، اما شهادت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در روایات ما خیلی متفاوت است.
ظاهراً امام حسن و امام حسین علیهما السلام در حال بازی کردن هستند، جبرئیل میآید و خبر میدهد که یا رسول الله! امّت تو حسین تو را میکشند.
این عبارت خیلی سنگینی است!
در این مورد براحتی بیش از صد روایت میبینید، آنقدر به این موضوع پرداخت شده است که کأنّه بقیه ی ائمه علیهم السلام شهید نمیشوند، البته منظور بنده این نیست که بقیه ی ائمه علیهم السلام شهید نمیشوند، اما به این موضوع خیلی زیاد توجّه شده است و به این موضوع وزن داده شده است.
امام حسین علیه السلام از چه رو «سیّدالشّهداء» است؟ اگر فکر کنیم منظور شهادت فجیعانهی حضرت باعث سیادت میشود، ممکن است از جهت فجیع بودن شهادت، چه بسا در جایی مصادیق فجیعتری را هم پیدا کنیم، پس معلوم است که موضوع صرفاً فجیع بودنِ شهادت نیست، گرچه شهادت حضرت خیلی فجیع است، اما موضوع این نیست.
اگر موضوع بزرگی عظمت خود امام باشد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از سیّدالشّهداء صلوات الله علیه باعظمت تر بوده است، اما اینقدر به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نپرداختند که به سیّدالشّهداء صلوات الله علیه پرداخته اند، با اینکه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سیّدالوصیین و سیّدالعرب و سیّدالأوصیاء و رکن الأولیاء است، اما تعبیر «سیّدالشهداء» برای امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بکار نرفته است.
سیّدالشّهداء صلوات الله علیه کاری کرده اند که سالهایی است ما به بخش هایی از جنبه ی ظاهریِ قابل تحلیلِ آن میپردازیم، اما جاهایی از حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هست که به این راحتی قابل فهم نیست، و این موضوع هم مدام دستمالی میشود.
به نظر بنده در همین جنگ اخیر هم همان دستمالی شدن و گیجی باعث اشتباه در تحلیل های عدّه ای شد، که خدای متعال این فرصت را به ما داد که در این بین دو نیمه ی جنگ، در این آتش بس، که باید اشتباهات و ضعف های خود را برطرف کنیم و قوّت های خود را تقویت کنیم، مهمتر از همه ی اینها این است که باید باور و ایمان خود را تقویت کنیم.
ائمه ی ما علیهم السلام همگی شهید شدند، بعضی از آن بزرگواران هم مانند امیرالمؤمنین صلوات الله علیه با شمشیر شهید شدند، در مورد آن بزرگواران هم روایت هست، در مورد خنجری که به ران مبارک امام حسن علیه السلام اصابت کرد هم چند روایت هست، اما شهادت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در روایات ما خیلی متفاوت است.
ظاهراً امام حسن و امام حسین علیهما السلام در حال بازی کردن هستند، جبرئیل میآید و خبر میدهد که یا رسول الله! امّت تو حسین تو را میکشند.
این عبارت خیلی سنگینی است!
در این مورد براحتی بیش از صد روایت میبینید، آنقدر به این موضوع پرداخت شده است که کأنّه بقیه ی ائمه علیهم السلام شهید نمیشوند، البته منظور بنده این نیست که بقیه ی ائمه علیهم السلام شهید نمیشوند، اما به این موضوع خیلی زیاد توجّه شده است و به این موضوع وزن داده شده است.
امام حسین علیه السلام از چه رو «سیّدالشّهداء» است؟ اگر فکر کنیم منظور شهادت فجیعانهی حضرت باعث سیادت میشود، ممکن است از جهت فجیع بودن شهادت، چه بسا در جایی مصادیق فجیعتری را هم پیدا کنیم، پس معلوم است که موضوع صرفاً فجیع بودنِ شهادت نیست، گرچه شهادت حضرت خیلی فجیع است، اما موضوع این نیست.
اگر موضوع بزرگی عظمت خود امام باشد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از سیّدالشّهداء صلوات الله علیه باعظمت تر بوده است، اما اینقدر به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نپرداختند که به سیّدالشّهداء صلوات الله علیه پرداخته اند، با اینکه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سیّدالوصیین و سیّدالعرب و سیّدالأوصیاء و رکن الأولیاء است، اما تعبیر «سیّدالشهداء» برای امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بکار نرفته است.
سیّدالشّهداء صلوات الله علیه کاری کرده اند که سالهایی است ما به بخش هایی از جنبه ی ظاهریِ قابل تحلیلِ آن میپردازیم، اما جاهایی از حرکت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هست که به این راحتی قابل فهم نیست، و این موضوع هم مدام دستمالی میشود.
به نظر بنده در همین جنگ اخیر هم همان دستمالی شدن و گیجی باعث اشتباه در تحلیل های عدّه ای شد، که خدای متعال این فرصت را به ما داد که در این بین دو نیمه ی جنگ، در این آتش بس، که باید اشتباهات و ضعف های خود را برطرف کنیم و قوّت های خود را تقویت کنیم، مهمتر از همه ی اینها این است که باید باور و ایمان خود را تقویت کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است