- 7028
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 58 سوره بقره
سخنرانی حجتالاسلام محسن قرائتی با موضوع سوره بقره - آیهی 58
نکته ها:
چنانکه در سوره ی مائده آمده، مراد از «قریه» در این آیه، بیتالمقدّس است. پس از چهل سال ماندن در بیابان تیه، بنیاسرائیل مأمور شد که وارد شهر بیت المقدّس شده و به معبد در آیند و موقع داخل شدن به مسجد، کلمه ی مبارکه «حِطّة» را بگویند. «حطّة» به معنای ریزش گناهان و طلب عفو و اظهار توبه است. در تفسیر اطیب البیان آمده است که مراد از باب، دروازه ی شهر نیست، بلکه درب مسجد است که الآن هم به نام «باب الحطّة» معروف میباشد و مراد از «سُجّداً» نیز سجده ی شکر، بعد از ورود به مسجد است.
مائده، 21.
پیام ها:
1- تأمین معاش مردم، مقدّم بر فرمان به عبادت و مقدّمهای بر آن است. «ُکلُوا... سُجَّدَاً»
2- برای ورود به مکانهای مقدّس، احترام مخصوص لازم است.«اُدخُلوا...سُجداً»
3- بخشش، از اوست، امّا استغفار و طلب آمرزش، باید از سوی ما باشد. «قولوا حِطَّة نَغفِر لَکُم»
4- آداب دعا و شیوه توبه را نیز باید از خدا بیاموزیم. «اُدخُلوا...سُجَّداً وَ قُولوا حطّة»
5 - عمل به دستورات خداوند، زمینهی آمرزش ماست. «اُدخُلوا... قولوا... نغفر لَکُم»
6- استغفار، برای گناهکار مایهی آمرزش و برای نیکوکار اعتلای درجه است. «نَغفر لَکُم خَطایاکُم وَ سَنزیدُ المُحسنِین»
منبع: پایگاه درسهایی از قرآن
نکته ها:
چنانکه در سوره ی مائده آمده، مراد از «قریه» در این آیه، بیتالمقدّس است. پس از چهل سال ماندن در بیابان تیه، بنیاسرائیل مأمور شد که وارد شهر بیت المقدّس شده و به معبد در آیند و موقع داخل شدن به مسجد، کلمه ی مبارکه «حِطّة» را بگویند. «حطّة» به معنای ریزش گناهان و طلب عفو و اظهار توبه است. در تفسیر اطیب البیان آمده است که مراد از باب، دروازه ی شهر نیست، بلکه درب مسجد است که الآن هم به نام «باب الحطّة» معروف میباشد و مراد از «سُجّداً» نیز سجده ی شکر، بعد از ورود به مسجد است.
مائده، 21.
پیام ها:
1- تأمین معاش مردم، مقدّم بر فرمان به عبادت و مقدّمهای بر آن است. «ُکلُوا... سُجَّدَاً»
2- برای ورود به مکانهای مقدّس، احترام مخصوص لازم است.«اُدخُلوا...سُجداً»
3- بخشش، از اوست، امّا استغفار و طلب آمرزش، باید از سوی ما باشد. «قولوا حِطَّة نَغفِر لَکُم»
4- آداب دعا و شیوه توبه را نیز باید از خدا بیاموزیم. «اُدخُلوا...سُجَّداً وَ قُولوا حطّة»
5 - عمل به دستورات خداوند، زمینهی آمرزش ماست. «اُدخُلوا... قولوا... نغفر لَکُم»
6- استغفار، برای گناهکار مایهی آمرزش و برای نیکوکار اعتلای درجه است. «نَغفر لَکُم خَطایاکُم وَ سَنزیدُ المُحسنِین»
منبع: پایگاه درسهایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان