display result search
- 11295
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 22 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 22
الَّذِى جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ فِرَ شاً وَالسَّمَآءَ بِنَآءً وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الَّثمَر تِ رِزْقاً لَّکُمْ فَلَاتَجْعَلُواْ للَّهِ أَنْدَاداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ
ترجمه
آن (خداوندى) که زمین را براى شما فرشى (گسترده) و آسمان را بنایى (افراشته) قرار داد و از آسمان، آبى فرو فرستاد و به آن از میوه ها، روزى براى شما بیرون آورد، پس براى خداوند شریک و همتایى قرار ندهید با آنکه خودتان مىدانید (که هیچ یک از شرکا و بتها، نه شما را آفریده اند و نه روزى مى دهند و اینها فقط کار خداست.)
در این آیه خداوند به نعمتهاى متعدّدى اشاره مى کند که هرکدام از آنها سرچشمه چند نعمت دیگر است. مثلاً فراش بودن زمین، اشاره به نعمت هاى فراوان دیگرى است. همچون سخت بودن کوهها ونرم بودن خاک دشتها، فاصله زمین تا خورشید، درجه حرارت و دما و هواى آن، وجود رودخانه ها، درّه ها، کوه ها، گیاهان و حرکتهاى مختلف آن که مجموعاً فراش بودن زمین را مهیّا کرده اند. چنانکه در قرآن براى زمین تعابیر چندى شده است، زمین هم «مهد» گهواره است، هم «ذلول» رام و آرام و هم «کفات» در برگیرنده.
کلمه «سماء» در آیه یک بار در برابر «ارض» آمده است که به همه قسمت بالا اشاره دارد و یک بار مراد همان قسمت نزول باران از ابرها مى باشد.
پیام های این آیه:
1- یاد نعمتهاى الهى از بهترین راههاى دعوت به عبادت است. «اعبدوا ربّکم... الذى جعل لکم»
2- از بهترین راه هاى خداشناسى، استفاده کردن از نعمتهاى در دسترس است. «جعل لکم الارض فراشاً و السماء بناءً»
3- در نظام آفرینش، هماهنگى کامل به چشم مى خورد. هماهنگى میان زمین، آسمان، باران، گیاهان، میوه ها و انسان. (برهان نظم) «جعل، انزل، اخرج»
4- آفریده ها هرکدام براى هدفى خلق شده اند. «رزقاً لکم» باران براى رشد و ثمر دادن میوه ها، «فاخرج به» و میوه ها براى روزى انسان. «رزقاً لکم»
5 - زمین و باران وسیله هستند، رویش گیاهان و میوه ها بدست خداست. «فأخرج»
6- نظم و هماهنگى دستگاه آفرینش، نشانه توحید است، پس شما هم یکتا پرست باشید. «فلا تجعلوا لِلّه انداداً»
7- ریشهى خداپرستى در فطرت و وجدان همه مردم است. «وانتم تعلمون»
8 - آفرینش زمین و آسمان و باران و میوه ها و روزى انسان، پرتوى از ربوبیّت خداوند است. «اعبدوا ربّکم... الذى جعل لکم...»
9- همه انسانها، حقّ بهره بردارى و تصرف در زمین را دارند. (در آیه «لکم» تکرار شده است.)
10- دلیل واجب بودن عبادت شما، لطف اوست که زمین و آسمان و باران و گیاهان را براى روزى شما قرار داده است. «اعبدوا ربّکم... الذى جعل لکم...»
11- خداوند بر اسباب طبیعى حاکم است. «جعل، انزل، اخرج»
12- پندار شریک براى خداوند، از جهل است. «لا تجعلوا لله اندادا وانتم تعلمون» .
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
الَّذِى جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ فِرَ شاً وَالسَّمَآءَ بِنَآءً وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الَّثمَر تِ رِزْقاً لَّکُمْ فَلَاتَجْعَلُواْ للَّهِ أَنْدَاداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ
ترجمه
آن (خداوندى) که زمین را براى شما فرشى (گسترده) و آسمان را بنایى (افراشته) قرار داد و از آسمان، آبى فرو فرستاد و به آن از میوه ها، روزى براى شما بیرون آورد، پس براى خداوند شریک و همتایى قرار ندهید با آنکه خودتان مىدانید (که هیچ یک از شرکا و بتها، نه شما را آفریده اند و نه روزى مى دهند و اینها فقط کار خداست.)
در این آیه خداوند به نعمتهاى متعدّدى اشاره مى کند که هرکدام از آنها سرچشمه چند نعمت دیگر است. مثلاً فراش بودن زمین، اشاره به نعمت هاى فراوان دیگرى است. همچون سخت بودن کوهها ونرم بودن خاک دشتها، فاصله زمین تا خورشید، درجه حرارت و دما و هواى آن، وجود رودخانه ها، درّه ها، کوه ها، گیاهان و حرکتهاى مختلف آن که مجموعاً فراش بودن زمین را مهیّا کرده اند. چنانکه در قرآن براى زمین تعابیر چندى شده است، زمین هم «مهد» گهواره است، هم «ذلول» رام و آرام و هم «کفات» در برگیرنده.
کلمه «سماء» در آیه یک بار در برابر «ارض» آمده است که به همه قسمت بالا اشاره دارد و یک بار مراد همان قسمت نزول باران از ابرها مى باشد.
پیام های این آیه:
1- یاد نعمتهاى الهى از بهترین راههاى دعوت به عبادت است. «اعبدوا ربّکم... الذى جعل لکم»
2- از بهترین راه هاى خداشناسى، استفاده کردن از نعمتهاى در دسترس است. «جعل لکم الارض فراشاً و السماء بناءً»
3- در نظام آفرینش، هماهنگى کامل به چشم مى خورد. هماهنگى میان زمین، آسمان، باران، گیاهان، میوه ها و انسان. (برهان نظم) «جعل، انزل، اخرج»
4- آفریده ها هرکدام براى هدفى خلق شده اند. «رزقاً لکم» باران براى رشد و ثمر دادن میوه ها، «فاخرج به» و میوه ها براى روزى انسان. «رزقاً لکم»
5 - زمین و باران وسیله هستند، رویش گیاهان و میوه ها بدست خداست. «فأخرج»
6- نظم و هماهنگى دستگاه آفرینش، نشانه توحید است، پس شما هم یکتا پرست باشید. «فلا تجعلوا لِلّه انداداً»
7- ریشهى خداپرستى در فطرت و وجدان همه مردم است. «وانتم تعلمون»
8 - آفرینش زمین و آسمان و باران و میوه ها و روزى انسان، پرتوى از ربوبیّت خداوند است. «اعبدوا ربّکم... الذى جعل لکم...»
9- همه انسانها، حقّ بهره بردارى و تصرف در زمین را دارند. (در آیه «لکم» تکرار شده است.)
10- دلیل واجب بودن عبادت شما، لطف اوست که زمین و آسمان و باران و گیاهان را براى روزى شما قرار داده است. «اعبدوا ربّکم... الذى جعل لکم...»
11- خداوند بر اسباب طبیعى حاکم است. «جعل، انزل، اخرج»
12- پندار شریک براى خداوند، از جهل است. «لا تجعلوا لله اندادا وانتم تعلمون» .
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است