display result search
- 11803
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 23 سوره بقره
سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 23
وَإِنْ کُنْتُمْ فِى رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّنْ مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَآءَکُمْ مِّن دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَدِقِینَ
ترجمه
و اگر در آنچه بر بنده خود (از قرآن) نازل کرده ایم، شکّ دارید، اگر راست مى گویید (لااقل) یک سوره همانند آن را بیاورید و گواهان خود را غیر از خداوند بر این کار دعوت کنید.
این آیه، معجزه بودن قرآن را مطرح مى کند. پیامبران، یک دعوت دارند که هدایت به سوى خداست و با استدلال و موعظه و جدال نیکو انجام مى دهند و یک ادّعا دارند که از سوى خدا براى هدایت مردم آمده اند و براى آن معجزه مى آورند. پس معجزه براى اثبات ادّعاى پیامبر است، نه دعوت او.
خداوند در قرآن، بارها مخالفان اسلام را دعوت به مبارزه کرده است، که اگر شما این کتاب را از سوى خدا نمى دانید و ساخته و پرداخته دست بشر مى دانید، به جاى این همه جنگ و مبارزه، کتابى مثل قرآن بیاورید تا صداى اسلام خاموش شود!
خداوند براى اثبات حقّانیت پیامبر و کتاب خود، از یک سو مخالفان را تحریک و از سوى دیگر به آنان تخفیف داده است. یک جا فرموده: «فاتوا بکتاب» کتابى مثل قرآن بیاورید. و در جاى دیگر فرموده است: «فاتوا بعشر سور مثله» ده سوره و در جاى دیگر مى فرماید: «فاتوا بسورة مثله وادعوا من استطعتم من دون اللَّه» یک سوره. به علاوه مى گوید: براى این کار مى توانید از تمام قدرتها و یاران و همفکران خود در سراسر جهان دعوت کنید.
تقسیم بندى قرآن و نامگذارى هر بخش به نام سوره، در زمان پیامبر و از جانب خداوند بوده است. «فاتوا بسورة»
قرآن در ستایش انبیا، یا بعد از کلمه «عبدنا» و یا قبل از کلمه «عبد» نام آنان را مى برد؛ «عبدنا ایوب»، «ابراهیم... کل من عبادنا» ولى درباره پیامبر اسلام تنها کلمه «عبد» بدون ذکر نام را به کار مى برد تا بگوید عبد مطلق، محمّد (ص) است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِنْ کُنْتُمْ فِى رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّنْ مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَآءَکُمْ مِّن دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَدِقِینَ
ترجمه
و اگر در آنچه بر بنده خود (از قرآن) نازل کرده ایم، شکّ دارید، اگر راست مى گویید (لااقل) یک سوره همانند آن را بیاورید و گواهان خود را غیر از خداوند بر این کار دعوت کنید.
این آیه، معجزه بودن قرآن را مطرح مى کند. پیامبران، یک دعوت دارند که هدایت به سوى خداست و با استدلال و موعظه و جدال نیکو انجام مى دهند و یک ادّعا دارند که از سوى خدا براى هدایت مردم آمده اند و براى آن معجزه مى آورند. پس معجزه براى اثبات ادّعاى پیامبر است، نه دعوت او.
خداوند در قرآن، بارها مخالفان اسلام را دعوت به مبارزه کرده است، که اگر شما این کتاب را از سوى خدا نمى دانید و ساخته و پرداخته دست بشر مى دانید، به جاى این همه جنگ و مبارزه، کتابى مثل قرآن بیاورید تا صداى اسلام خاموش شود!
خداوند براى اثبات حقّانیت پیامبر و کتاب خود، از یک سو مخالفان را تحریک و از سوى دیگر به آنان تخفیف داده است. یک جا فرموده: «فاتوا بکتاب» کتابى مثل قرآن بیاورید. و در جاى دیگر فرموده است: «فاتوا بعشر سور مثله» ده سوره و در جاى دیگر مى فرماید: «فاتوا بسورة مثله وادعوا من استطعتم من دون اللَّه» یک سوره. به علاوه مى گوید: براى این کار مى توانید از تمام قدرتها و یاران و همفکران خود در سراسر جهان دعوت کنید.
تقسیم بندى قرآن و نامگذارى هر بخش به نام سوره، در زمان پیامبر و از جانب خداوند بوده است. «فاتوا بسورة»
قرآن در ستایش انبیا، یا بعد از کلمه «عبدنا» و یا قبل از کلمه «عبد» نام آنان را مى برد؛ «عبدنا ایوب»، «ابراهیم... کل من عبادنا» ولى درباره پیامبر اسلام تنها کلمه «عبد» بدون ذکر نام را به کار مى برد تا بگوید عبد مطلق، محمّد (ص) است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان