display result search
- 2193
- 1000
- 1000
- 1000
کلیدواژه های معاد در آیات و روایات - بخش دوم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین دکتر رفیعی با عنوان "کلیدواژه های معاد در آیات و روایات "، سال 1398
«روح»، یکی از کلید واژه های مربوط به معاد است. روح و حقیقت آن پس از مرگ، از مسائل مشکل و پیچیده است و قرآن کریم در این باره می فرماید: «یسئلونکَ عنِ الرّوحِ قُلِ الرّوحُ مِن أمر رَبّی.» کافری از امام صادق علیه السّلام پرسید: موقعی که چراغ خاموش شد، نور آن از بین می رود و دیگر برنمی گردد. جسم هم، مانند چراغ است و وقتی جسم فانی شد، روح هم نابود خواهد شد. آن حضرت به آن زندیق فرمود: «مقایسه ی تو نادرست است. روح، حقیقتی رقیق و لطیف است که در قالب مادّی قرار گرفته است. بنابراین روح، به منزلة چراغ نیست که تو بیان کردی.»
روزی سلمان فارسی به اصبغ بن نباته گفت: رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: پیش از آنکه مرگت فرا رسد، یکی از مردگان با تو صحبت خواهد کرد. چون خود را مُشرف به مرگ می بینم، مرا به قبرستان ببر. اصبغ او را به قبرستان برد. سلمان به مردگان سلام کرد. یکی از آنها، سلام او را پاسخ داد. سلمان پرسید: آیا از بهشتیانی یا از دوزخیان؟ گفت: به خاطر پنج عمل، لطف خدا شامل حالم شد و از اهل بهشتم: انجام واجبات، تلاوت قرآن، نیکی به والدین، دوری کردن از گناهان کبیره و کسب روزی حلال. رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از جنگ بدر، با جنازه های کفّار سخن گفتند. اصحاب با تعجّب پرسیدند: مگر آنان سخن شما را می شنوند؟ فرمود: بله. سپس به کُشتگان فرمود: آیا به حقیقتِ آنچه خدا به شما وعده کرده بود، پی بُردید؟! این داستان ها و نمونه های فراوانِ مشابه آن، به ما می آموزد که پس از مرگ، روح آدمی به حیات خود ادامه می دهد و فانی نخواهد شد.
امیرالمومنین علیه السّلام در بیان شباهت های جسم و روح، می فرماید: جسم آدمى شش حالت دارد: سلامت، بیماری، مرگ، حیات، خواب و بیدارى. روح نیز داراى این شش حالت می‌باشد. امّا حیات و زندگانیِ روح، علم است. مرگ او، جهل و نادانی است. بیماری روح، شک و تردید است. سلامتیِ روح، یقین است. خواب روح، غفلت و بی‌خبری است و بیداری آن، حفظ و مراقبت از غفلت می باشد.
«روح»، یکی از کلید واژه های مربوط به معاد است. روح و حقیقت آن پس از مرگ، از مسائل مشکل و پیچیده است و قرآن کریم در این باره می فرماید: «یسئلونکَ عنِ الرّوحِ قُلِ الرّوحُ مِن أمر رَبّی.» کافری از امام صادق علیه السّلام پرسید: موقعی که چراغ خاموش شد، نور آن از بین می رود و دیگر برنمی گردد. جسم هم، مانند چراغ است و وقتی جسم فانی شد، روح هم نابود خواهد شد. آن حضرت به آن زندیق فرمود: «مقایسه ی تو نادرست است. روح، حقیقتی رقیق و لطیف است که در قالب مادّی قرار گرفته است. بنابراین روح، به منزلة چراغ نیست که تو بیان کردی.»
روزی سلمان فارسی به اصبغ بن نباته گفت: رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: پیش از آنکه مرگت فرا رسد، یکی از مردگان با تو صحبت خواهد کرد. چون خود را مُشرف به مرگ می بینم، مرا به قبرستان ببر. اصبغ او را به قبرستان برد. سلمان به مردگان سلام کرد. یکی از آنها، سلام او را پاسخ داد. سلمان پرسید: آیا از بهشتیانی یا از دوزخیان؟ گفت: به خاطر پنج عمل، لطف خدا شامل حالم شد و از اهل بهشتم: انجام واجبات، تلاوت قرآن، نیکی به والدین، دوری کردن از گناهان کبیره و کسب روزی حلال. رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از جنگ بدر، با جنازه های کفّار سخن گفتند. اصحاب با تعجّب پرسیدند: مگر آنان سخن شما را می شنوند؟ فرمود: بله. سپس به کُشتگان فرمود: آیا به حقیقتِ آنچه خدا به شما وعده کرده بود، پی بُردید؟! این داستان ها و نمونه های فراوانِ مشابه آن، به ما می آموزد که پس از مرگ، روح آدمی به حیات خود ادامه می دهد و فانی نخواهد شد.
امیرالمومنین علیه السّلام در بیان شباهت های جسم و روح، می فرماید: جسم آدمى شش حالت دارد: سلامت، بیماری، مرگ، حیات، خواب و بیدارى. روح نیز داراى این شش حالت می‌باشد. امّا حیات و زندگانیِ روح، علم است. مرگ او، جهل و نادانی است. بیماری روح، شک و تردید است. سلامتیِ روح، یقین است. خواب روح، غفلت و بی‌خبری است و بیداری آن، حفظ و مراقبت از غفلت می باشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است