display result search
- 2988
- 1000
- 1000
- 1000
سیری در روایات اخلاقی و معرفتی اهل بیت (ع) - جلسه چهارم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین فاطمی نیا با موضوع "سیری در روایات اخلاقی و معرفتی اهل بیت (ع) "، جلسه چهارم، سال 1397
پیامبر اکرم (ص) می فرماید: هرکس به آنچه که می داند عمل کند، خداوند آنچه را نمی داند به او ارزانی می دارد. بایستی انسان به یقینیّات خود عمل کند نه به توهّمات ذهنی خود. ما یک سری علوم دینی داریم که چگونه نماز بخوانیم، حج بجا آوریم، روزه بگیریم، خمس و زکات بدهیم و مانند این ها. علوم دینی به تقلید از انبیاء و ائمه (ع) گرفته شده است و در نبود آن ها بایستی به مجتهدین جامع الشرائط رجوع کرد. معنای لغوی تقلید واگذار کردن امری به کسی است. همانطور که انسان در هنگام جنگ، کار جنگ را واگذار می کند به کسی که در جنگ ها سابقه دارد، امور دینی هم همین گونه است و باید استخراجِ احکام را واگذار به مجتهد کرد. انسان بایستی کتاب و سنت و علوم دینی را بیاموزد، ولی اگر نتوانست این کار را بکند بایستی به کسی که می داند واگذار کند.
علوم شریعت (علوم دینی) مانند غذاست برای روح انسان و علوم طریقت (علوم عقلی) هم مانند دوا و داروست برای روح. آنها مکمل یکدیگر هستند. کسی که فقط تقلید می کند و عقل را زایل می کند، نادان است. کسی که معتقد است عقل فقط اصل است و کاری با قرآن و سنت و انوارشان ندارد، و همچنین فردی که عقل را زائل می کند و فقط پیرو سنت هست؛ هر دوی اینها در اشتباه هستند.
پس هرکس باید به آنچه می داند عمل کند و عمل کردن فرع بر دانستن است و دانستن در دو حوزه میسّر می شود: یکی در علوم شریعت است که اگر خود انسان تلاش کرد و درسش را خواند، مجتهد می شود ولی اگر نخواند بایستی به فرد دیگری واگذار کند. و دیگری علوم عقلیّه و طریقت است که آن ها را هم باید از اهلش آموخت.
پیامبر اکرم (ص) می فرماید: هرکس به آنچه که می داند عمل کند، خداوند آنچه را نمی داند به او ارزانی می دارد. بایستی انسان به یقینیّات خود عمل کند نه به توهّمات ذهنی خود. ما یک سری علوم دینی داریم که چگونه نماز بخوانیم، حج بجا آوریم، روزه بگیریم، خمس و زکات بدهیم و مانند این ها. علوم دینی به تقلید از انبیاء و ائمه (ع) گرفته شده است و در نبود آن ها بایستی به مجتهدین جامع الشرائط رجوع کرد. معنای لغوی تقلید واگذار کردن امری به کسی است. همانطور که انسان در هنگام جنگ، کار جنگ را واگذار می کند به کسی که در جنگ ها سابقه دارد، امور دینی هم همین گونه است و باید استخراجِ احکام را واگذار به مجتهد کرد. انسان بایستی کتاب و سنت و علوم دینی را بیاموزد، ولی اگر نتوانست این کار را بکند بایستی به کسی که می داند واگذار کند.
علوم شریعت (علوم دینی) مانند غذاست برای روح انسان و علوم طریقت (علوم عقلی) هم مانند دوا و داروست برای روح. آنها مکمل یکدیگر هستند. کسی که فقط تقلید می کند و عقل را زایل می کند، نادان است. کسی که معتقد است عقل فقط اصل است و کاری با قرآن و سنت و انوارشان ندارد، و همچنین فردی که عقل را زائل می کند و فقط پیرو سنت هست؛ هر دوی اینها در اشتباه هستند.
پس هرکس باید به آنچه می داند عمل کند و عمل کردن فرع بر دانستن است و دانستن در دو حوزه میسّر می شود: یکی در علوم شریعت است که اگر خود انسان تلاش کرد و درسش را خواند، مجتهد می شود ولی اگر نخواند بایستی به فرد دیگری واگذار کند. و دیگری علوم عقلیّه و طریقت است که آن ها را هم باید از اهلش آموخت.
کاربر مهمان