- 3150
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 134 و 135 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف- آیه 134 و 135
وَلَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ یَمُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّکَ بِمَا عَهِدَ عِندَکَ لَئِن کَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَکَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَکَ بَنِى إِسْرَءِیلَ
فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَلِغُوهُ إِذَا هُمْ یَنکُثُونَ
ترجمه
و چون بلا و بدبختى بر آنان واقع شد، (نزد موسى آمده) گفتند: اى موسى! براى ما نزد پروردگارت به خاطر عهدى که نزد تو دارد (و دعاى تو را مستجاب مىکند)، دعا کن که اگر این بلا را از ما برگردانى، قطعاً به تو ایمان مىآوریم و حتماً بنىاسرائیل را (آزاد کرده و) با تو روانه مىکنیم.
پس همین که نکبت و بدبختى را (به خاطر دعاى موسى) از آنان تا مدّتى که باید به آن مىرسیدند برداشتیم، باز هم پیمان خود را مىشکستند.
«نَکث»، در اصل به معناى باز کردن ریسمان تابیده شده است، سپس در مورد پیمان شکنى به کار رفته است.
«أجَل» در این آیه، ممکن است مراد مدّتى باشد که حضرت موسى (ع) براى رفع بلا تعیین مى کرد که مثلاً فلان روز یا فلان ساعت بر طرف خواهد شد، تا بفهمند که این کیفر الهى است نه تصادفى.
و یا مراد این باشد که آن قوم لجوج، سرانجام گرفتار قهر حتمى خواهند شد، ولى تا رسیدن آن اجل حتمى و غرق شدن در دریا، موقّتاً عذاب برداشته مى شود.
مراد از عهد، یا استجابت دعاى موسى مى باشد و یا منظور مقام نبوّت و رسالت اوست.
پیام ها
1- نیاز و گرفتارى، غرور انسان را مى شکند. «لمّا وقع علیهم الرجز قالوا...»
آنچه شیران را کند روبه مزاج احتیاج است، احتیاج است، احتیاج
2- کافران نیز از طریق توسّل به اولیاى خدا، نتیجه مى گرفتند. «یا موسى ادع لنا»
3- فرعونیان نیز به وجود خدایى کارساز براى حضرت موسى، ایمان داشتند. «یا موسى ادع لنا ربّک»
4- دعا، در جلب رحمت خدا و دفع سختى ها و بلاها مؤثّر است. «اُدع لنا ربّک»
5 - آزادسازى انسان ها، از رسالت هاى انبیاست. «لنرسلنّ معک بنىاسرائیل»
6- برطرف کردن عذاب و قهر الهى، تنها به دست خود اوست. «فلمّا کشفنا»
7- به وعده هاى دیگران، به هنگام اضطرار و ناچارى، چندان تکیه نکنیم. «فلمّا کشفنا... ینکثون»
8 - تجاوزگرى انسان، اغلب در هنگام رفاه و احساس بى نیازى است. «کشفنا... ینکثون» چنان که در جاى دیگر مى خوانیم: «انّ الانسان لیطغى ان رآه استغنى»
9- حوادث تلخ و شیرین در نظام هستى، زمانبندى دارد. «الى اجل»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ یَمُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّکَ بِمَا عَهِدَ عِندَکَ لَئِن کَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَکَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَکَ بَنِى إِسْرَءِیلَ
فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَلِغُوهُ إِذَا هُمْ یَنکُثُونَ
ترجمه
و چون بلا و بدبختى بر آنان واقع شد، (نزد موسى آمده) گفتند: اى موسى! براى ما نزد پروردگارت به خاطر عهدى که نزد تو دارد (و دعاى تو را مستجاب مىکند)، دعا کن که اگر این بلا را از ما برگردانى، قطعاً به تو ایمان مىآوریم و حتماً بنىاسرائیل را (آزاد کرده و) با تو روانه مىکنیم.
پس همین که نکبت و بدبختى را (به خاطر دعاى موسى) از آنان تا مدّتى که باید به آن مىرسیدند برداشتیم، باز هم پیمان خود را مىشکستند.
«نَکث»، در اصل به معناى باز کردن ریسمان تابیده شده است، سپس در مورد پیمان شکنى به کار رفته است.
«أجَل» در این آیه، ممکن است مراد مدّتى باشد که حضرت موسى (ع) براى رفع بلا تعیین مى کرد که مثلاً فلان روز یا فلان ساعت بر طرف خواهد شد، تا بفهمند که این کیفر الهى است نه تصادفى.
و یا مراد این باشد که آن قوم لجوج، سرانجام گرفتار قهر حتمى خواهند شد، ولى تا رسیدن آن اجل حتمى و غرق شدن در دریا، موقّتاً عذاب برداشته مى شود.
مراد از عهد، یا استجابت دعاى موسى مى باشد و یا منظور مقام نبوّت و رسالت اوست.
پیام ها
1- نیاز و گرفتارى، غرور انسان را مى شکند. «لمّا وقع علیهم الرجز قالوا...»
آنچه شیران را کند روبه مزاج احتیاج است، احتیاج است، احتیاج
2- کافران نیز از طریق توسّل به اولیاى خدا، نتیجه مى گرفتند. «یا موسى ادع لنا»
3- فرعونیان نیز به وجود خدایى کارساز براى حضرت موسى، ایمان داشتند. «یا موسى ادع لنا ربّک»
4- دعا، در جلب رحمت خدا و دفع سختى ها و بلاها مؤثّر است. «اُدع لنا ربّک»
5 - آزادسازى انسان ها، از رسالت هاى انبیاست. «لنرسلنّ معک بنىاسرائیل»
6- برطرف کردن عذاب و قهر الهى، تنها به دست خود اوست. «فلمّا کشفنا»
7- به وعده هاى دیگران، به هنگام اضطرار و ناچارى، چندان تکیه نکنیم. «فلمّا کشفنا... ینکثون»
8 - تجاوزگرى انسان، اغلب در هنگام رفاه و احساس بى نیازى است. «کشفنا... ینکثون» چنان که در جاى دیگر مى خوانیم: «انّ الانسان لیطغى ان رآه استغنى»
9- حوادث تلخ و شیرین در نظام هستى، زمانبندى دارد. «الى اجل»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است