- 140
- 1000
- 1000
- 1000
سیر تکوّن عقاید شیعه، جلسه هشتاد و یکم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «سیر تکوّن عقاید شیعه»، جلسه هشتاد و یکم، سال 1403
این پنجاه و چهار دعایی که از صحیفه سجّادیه مانده است و به دست ما رسیده است، هر یک عنوانی دارد، شانزدهمین دعا دارد که «وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ» از دعای امام سجّاد سلام الله علیه «إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ» برای زمانی که میخواست استقاله کند، یعنی میخواست بگوید خدایا ندید بگیر.
بعضی از کاسبها سختگیر هستند و جنس فروخته شده را پس نمیگیرند، در حالات بعضی از اولیای خدا میگویند که اینها مغازهای در بازار تهیه میکردند و جنسی هم در آن قرار میدادند، چند روز کاسبی میکردند تا نفر اول بیاید و پشیمان شود و بگوید جنس مرا پس بگیر. جنس را پس میگرفتند و درِ مغازه را هم میبستند! درواقع اصلاً به دنبال کاسبی نبودند، میگفتند: خدایا! یک مسلمان آمد و اقاله کرد و من هم ندید گرفتم و پس گرفتم، تو هم مرا ندید بگیر.
«کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ» وقتی میخواست خدا از گناهان او بگذرد.
حال آیا امام سجّاد علیه السلام نعوذبالله گناه میکند؟ این یک بحث مفصلی است، که این بزرگواران به ما آموزش دادهاند که ما با خدا چطور صحبت کنیم. واضح است که امام سجّاد علیه السلام گناه نمیکند، ولی در محضر خدا، از ما شرمندهتر است، چون ایمان امام سجّاد علیه السلام به اسماء و صفات خدا بیشتر است.
ان شاء الله خدای متعال روزی کند که ما بدانیم، به قول آن بزرگ «وُجُودُکَ ذَنبٌ»، انسان همینکه احساس کند در مقابل خدا قرار گرفته است و او یکی است و من یکی، او وجودی است و من وجودی، خودِ این موضوع عذرخواهی لازم دارد.
«وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ ، أَوْ تَضَرَّعَ فِی طَلَبِ الْعَفْوِ عَنْ عُیُوبِهِ» حضرت برای طلب بخشش از خدای متعال اینطور شروع کرد: «اللّهُمّ یَا مَنْ بِرَحْمَتِهِ یَسْتَغیثُ الْمُذْنِبُونَ» ای خدایی که وقتی گنهکارها هم تو را صدا میزنند جواب میدهی، «وَ یَا مَنْ إِلَى ذِکْرِ إِحْسَانِهِ یَفْزَعُ الْمُضْطَرّونَ» ای کسی که مضطرها و بیپناهها و بیچارهها با یادآوری احسان او به او پناه میبرند… یعنی وقتی به خودم نگاه میکنم، نمیدانم باید چکار کنم، اما وقتی به یاد این موضوع میافتم که تو اهل احسان هستی، رویم میشود که بیام و تو را صدا بزنم، «وَ یَا مَنْ لِخِیفَتِهِ یَنْتَحِبُ الْخَاطِئُونَ» ای کسی که گنهکاران و خطاکاران از خوف او بلند بلند گریه میکنند، ما چیزی نداریم، سلاح ما همین گریه است، این را هم از امام حسین علیه السلام داریم… «یَا أُنْسَ کُلّ مُسْتَوْحِشٍ غَرِیبٍ» ای آرامشبخش بخشِ هر کسی که وقتی به یادِ پروندهی خودش میافتد به وحشت میافتد، «وَ یَا فَرَجَ کُلّ مَکْرُوبٍ کَئِیبٍ» ای کسی که برای هر اندوهگینِ بیچارهی غمگینی گشایش هستی، «وَ یَا غَوْثَ کُلّ مَخْذُولٍ فَرِیدٍ» ای فریادرسِ کسی که همه او را رها کردهاند، «أَنْتَ الّذِی وَسِعْتَ کُلّ شَیْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً» تو همان کسی هستی که رحمت و علم او بر عالم سایه گسترده است، تو ظاهر و باطن مرا میدانی، تو به ضعفهای من واقف هستی، «وَ أَنْتَ الّذِی جَعَلْتَ لِکُلّ مَخْلُوقٍ فِی نِعَمِکَ سَهْماً» تو همان خدایی هستی که برای من هم سهم قرار دادهای، «وَ أَنْتَ الّذِی عَفْوُهُ أَعْلَى مِنْ عِقَابِه» عفو تو از عقوبت کردنت همیشه علو دارد، «وَ أَنْتَ الّذِی تَسْعَى رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ» همیشه رحمت تو بر غضبت پیشی گرفته است.
این پنجاه و چهار دعایی که از صحیفه سجّادیه مانده است و به دست ما رسیده است، هر یک عنوانی دارد، شانزدهمین دعا دارد که «وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ» از دعای امام سجّاد سلام الله علیه «إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ» برای زمانی که میخواست استقاله کند، یعنی میخواست بگوید خدایا ندید بگیر.
بعضی از کاسبها سختگیر هستند و جنس فروخته شده را پس نمیگیرند، در حالات بعضی از اولیای خدا میگویند که اینها مغازهای در بازار تهیه میکردند و جنسی هم در آن قرار میدادند، چند روز کاسبی میکردند تا نفر اول بیاید و پشیمان شود و بگوید جنس مرا پس بگیر. جنس را پس میگرفتند و درِ مغازه را هم میبستند! درواقع اصلاً به دنبال کاسبی نبودند، میگفتند: خدایا! یک مسلمان آمد و اقاله کرد و من هم ندید گرفتم و پس گرفتم، تو هم مرا ندید بگیر.
«کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ» وقتی میخواست خدا از گناهان او بگذرد.
حال آیا امام سجّاد علیه السلام نعوذبالله گناه میکند؟ این یک بحث مفصلی است، که این بزرگواران به ما آموزش دادهاند که ما با خدا چطور صحبت کنیم. واضح است که امام سجّاد علیه السلام گناه نمیکند، ولی در محضر خدا، از ما شرمندهتر است، چون ایمان امام سجّاد علیه السلام به اسماء و صفات خدا بیشتر است.
ان شاء الله خدای متعال روزی کند که ما بدانیم، به قول آن بزرگ «وُجُودُکَ ذَنبٌ»، انسان همینکه احساس کند در مقابل خدا قرار گرفته است و او یکی است و من یکی، او وجودی است و من وجودی، خودِ این موضوع عذرخواهی لازم دارد.
«وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ ، أَوْ تَضَرَّعَ فِی طَلَبِ الْعَفْوِ عَنْ عُیُوبِهِ» حضرت برای طلب بخشش از خدای متعال اینطور شروع کرد: «اللّهُمّ یَا مَنْ بِرَحْمَتِهِ یَسْتَغیثُ الْمُذْنِبُونَ» ای خدایی که وقتی گنهکارها هم تو را صدا میزنند جواب میدهی، «وَ یَا مَنْ إِلَى ذِکْرِ إِحْسَانِهِ یَفْزَعُ الْمُضْطَرّونَ» ای کسی که مضطرها و بیپناهها و بیچارهها با یادآوری احسان او به او پناه میبرند… یعنی وقتی به خودم نگاه میکنم، نمیدانم باید چکار کنم، اما وقتی به یاد این موضوع میافتم که تو اهل احسان هستی، رویم میشود که بیام و تو را صدا بزنم، «وَ یَا مَنْ لِخِیفَتِهِ یَنْتَحِبُ الْخَاطِئُونَ» ای کسی که گنهکاران و خطاکاران از خوف او بلند بلند گریه میکنند، ما چیزی نداریم، سلاح ما همین گریه است، این را هم از امام حسین علیه السلام داریم… «یَا أُنْسَ کُلّ مُسْتَوْحِشٍ غَرِیبٍ» ای آرامشبخش بخشِ هر کسی که وقتی به یادِ پروندهی خودش میافتد به وحشت میافتد، «وَ یَا فَرَجَ کُلّ مَکْرُوبٍ کَئِیبٍ» ای کسی که برای هر اندوهگینِ بیچارهی غمگینی گشایش هستی، «وَ یَا غَوْثَ کُلّ مَخْذُولٍ فَرِیدٍ» ای فریادرسِ کسی که همه او را رها کردهاند، «أَنْتَ الّذِی وَسِعْتَ کُلّ شَیْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً» تو همان کسی هستی که رحمت و علم او بر عالم سایه گسترده است، تو ظاهر و باطن مرا میدانی، تو به ضعفهای من واقف هستی، «وَ أَنْتَ الّذِی جَعَلْتَ لِکُلّ مَخْلُوقٍ فِی نِعَمِکَ سَهْماً» تو همان خدایی هستی که برای من هم سهم قرار دادهای، «وَ أَنْتَ الّذِی عَفْوُهُ أَعْلَى مِنْ عِقَابِه» عفو تو از عقوبت کردنت همیشه علو دارد، «وَ أَنْتَ الّذِی تَسْعَى رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ» همیشه رحمت تو بر غضبت پیشی گرفته است.
تاکنون نظری ثبت نشده است