display result search
- 1514
- 1000
- 1000
- 1000
امام حسن مجتبی (ع) زاهدترین انسان
سخنرانی حجت الاسلام سید حسین حسینی قمی با موضوع "امام حسن مجتبی (ع) زاهدترین انسان"، سال 1400
شیخ صدوق در کتاب امالی از امام صادق علیه السلام نقل می کند که ایشان فرمودند: «امام حسن مجتبی (ع) زاهدترین، عابدترین و با فضیلت ترین انسان دوران و زمان خودشان بودند.» ایشان پیاده به حج خانه خدا می رفتند و گاهی در مسیر راه پابرهنه می شدند، ایشان بیست و پنج سفر از مدینه به مکه مشرف شدند. مرحوم کلینی در کافی شریف نقل می کند که در یکی از سفرها پای حضرت تاول زده بود و کسی نزد حضرت آمد از ایشان خواست که سواره مسیر را ادامه دهند، ولی حضرت نپذیرفتند و آن شخص به امام گفت شما که پیاده می روید، بسیاری از مردم هم به احترام شما پیاده می‌شوند اما آنها توانایی ندارند این مسیر را پیاده بروند. حضرت فرمود: من از بیراهه می روم ولی کسانی که می خواهند از جاده اصلی مسیر خودشان را ادامه دهند، اما اگر می‌خواهی به من خدمتی کنی به این منزل که رسیدی توقف کن شخصی است که روغنی برای تسکین درد پا دارد آن را خریداری کن و برای من بیاور. شخص می گوید به آن محل رسیدم و شخص مورد نظر را پیدا کردم و آن روغن را خریدم و برای امام آوردم و از امام خواستم دعایی در حق من کند که خداوند فرزندی به من عطا کند که از شیعیان باشد. چه خوب است که ما هم اینگونه از خدا طلب کمک کنیم. امام صادق علیه السلام در ادامه می فرمایند: «امام مجتبی (ع) با یاد مرگ و قیامت به گریه می افتادند و وقتی به یاد ایستادن در مقابل پروردگار می افتادند، از هوش می رفتند.» در حالات امام مجتبی (ع) هست که لحظات آخر زندگی را گریه می کردند، شخصی از ایشان پرسید شما چرا گریه می کنید؟ شما که نوه پیامبر هستید و دارای فضیلت هستید. امام فرمود: «به دو جهت گریه می کنم؛ یک، نگران وقوف در محشر هستم. انسان هرچه معرفتش به خدا بیشتر باشد، نگرانی و خوفش بیشتر می‌شود. دو، برای دوری از عزیزانم گریه می‌کنم.» ائمه افرادی از جنس بشر بودند،ولی آسمانی زندگی می کردند. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «امام مجتبی وقتی به نماز می ایستادند، بدنشان به لرزه در می آمد.» امام حسن مجتبی (ع) شخصیت کریمی بودند، که سه بار تمام ثروت و دارایی خودشان را بین نیازمندان تقسیم کرده بودند. امام حسن (ع) در کلامی می‌فرمایند: «من از جدم رسول خدا شنیدم که حاجت یک مومن را برآورده کردن، بالاتر از 9 هزار سال عبادت است که شب ها شب زنده داری کنیم و روزها روزه باشیم.»
شیخ صدوق در کتاب امالی از امام صادق علیه السلام نقل می کند که ایشان فرمودند: «امام حسن مجتبی (ع) زاهدترین، عابدترین و با فضیلت ترین انسان دوران و زمان خودشان بودند.» ایشان پیاده به حج خانه خدا می رفتند و گاهی در مسیر راه پابرهنه می شدند، ایشان بیست و پنج سفر از مدینه به مکه مشرف شدند. مرحوم کلینی در کافی شریف نقل می کند که در یکی از سفرها پای حضرت تاول زده بود و کسی نزد حضرت آمد از ایشان خواست که سواره مسیر را ادامه دهند، ولی حضرت نپذیرفتند و آن شخص به امام گفت شما که پیاده می روید، بسیاری از مردم هم به احترام شما پیاده می‌شوند اما آنها توانایی ندارند این مسیر را پیاده بروند. حضرت فرمود: من از بیراهه می روم ولی کسانی که می خواهند از جاده اصلی مسیر خودشان را ادامه دهند، اما اگر می‌خواهی به من خدمتی کنی به این منزل که رسیدی توقف کن شخصی است که روغنی برای تسکین درد پا دارد آن را خریداری کن و برای من بیاور. شخص می گوید به آن محل رسیدم و شخص مورد نظر را پیدا کردم و آن روغن را خریدم و برای امام آوردم و از امام خواستم دعایی در حق من کند که خداوند فرزندی به من عطا کند که از شیعیان باشد. چه خوب است که ما هم اینگونه از خدا طلب کمک کنیم. امام صادق علیه السلام در ادامه می فرمایند: «امام مجتبی (ع) با یاد مرگ و قیامت به گریه می افتادند و وقتی به یاد ایستادن در مقابل پروردگار می افتادند، از هوش می رفتند.» در حالات امام مجتبی (ع) هست که لحظات آخر زندگی را گریه می کردند، شخصی از ایشان پرسید شما چرا گریه می کنید؟ شما که نوه پیامبر هستید و دارای فضیلت هستید. امام فرمود: «به دو جهت گریه می کنم؛ یک، نگران وقوف در محشر هستم. انسان هرچه معرفتش به خدا بیشتر باشد، نگرانی و خوفش بیشتر می‌شود. دو، برای دوری از عزیزانم گریه می‌کنم.» ائمه افرادی از جنس بشر بودند،ولی آسمانی زندگی می کردند. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «امام مجتبی وقتی به نماز می ایستادند، بدنشان به لرزه در می آمد.» امام حسن مجتبی (ع) شخصیت کریمی بودند، که سه بار تمام ثروت و دارایی خودشان را بین نیازمندان تقسیم کرده بودند. امام حسن (ع) در کلامی می‌فرمایند: «من از جدم رسول خدا شنیدم که حاجت یک مومن را برآورده کردن، بالاتر از 9 هزار سال عبادت است که شب ها شب زنده داری کنیم و روزها روزه باشیم.»
تاکنون نظری ثبت نشده است